Κάτω από την πανσέληνο

Κεφάλαιο 32

   Οι μέρες περνούσαν. Μπήκε η άνοιξη. Τον διπλό μου ρόλο τον έπαιζα καλά. Τι, τζάμπα τόσα μαθήματα στην θεατρολογία; Βασικά... Μήπως ο ρόλος μου ήταν τριπλός; Η Αμάντα στο σχολείο, που όλοι θεωρούσαν πως ήταν ένα απλό, ευαίσθητο κι ονειροπόλο κορίτσι που λάτρευε το θέατρο. Η Αμάντα που γνώριζαν οι εξολοθρευτές. Ένα κορίτσι, του οποίου η καρδιά ήταν γεμάτη μίσος για τα μαγικά πλάσματα και ειδικότερα για τα βαμπίρ, που τόσο πολύ ήθελε να σκοτώσει. Και τέλος, η Μπλακρόουζ. Μια έφηβη που δεν λογάριαζε κινδύνους και κούραση, αλλά έκανε ό,τι περνούσε από το χέρι της προκειμένου να σώσει τα μαγικά πλάσματα. Μια έφηβη που οι προστάτες είχαν πλέον ως πρότυπο. 

   Η ουδέτερη, η κακιά και η καλή πλευρά... Τρεις ρόλοι εντελώς διαφορετικοί μεταξύ τους.Τρεις ρόλοι που μ' έκαναν ν' αναρωτιέμαι, ποια ήταν η πραγματική μου προσωπικότητα; Το δειλό κι αθώο κορίτσι; Η κακιά της υπόθεσης; Ή η υπερασπίστρια του καλού;

   Και η Λίλα... Η Λίλα που πάντοτε με συμβούλευε και με στήριζε... Η Λίλα που τώρα θα έδινε λύση σε όλα μου τα ερωτήματα... Δεν ήταν πλέον μαζί μου... Ύστερα από εκείνη την συνάντηση με τον Μπιλ, δεν ξαναεμφανίστηκε. Το είχα μετανιώσει που δεν την είχα ακολουθήσει τότε. Η ανόητη εγώ... Προτίμησα να τρέξω να προλάβω τους προστάτες, παρά να τρέξω να προλάβω την φίλη μου, χωρίς τη βοήθεια της οποίας, δεν θα είχα φτάσει ως εδώ. Ο εγωισμός μου... Τα είχε καταστρέψει όλα.

   Η φύση που είχε ανθίσει ερχόταν σε αντιπαράθεση με τον ψυχικό μου κόσμο. Ένιωθα αδύναμη, ευάλωτη χωρίς τη Λίλα. Εντάξει, είχα την Ελβίνα. Όμως... Η Ελβίνα, όπως ένας συνηθισμένος άνθρωπος, δεν ήταν ειδική σ' αυτά τα θέματα. Μπορούσε να με συμβουλεύσει σαν κολλητή μου, αλλά δεν μπορούσε να είναι σίγουρη για το τι έπρεπε να κάνω, έτσι όπως τα είχα μπλέξει τα πράγματα. Είχα καταφέρει να πάρω κάποια στοιχεία, δεν αντιλέγω, είχα μπλέξει όμως παράλληλα σε μπελάδες. Όταν ανακαλύπτονταν η τριπλή μου προσωπικότητα, δηλαδή το σχέδιό μου.Δεν θα μπορούσα να μαι πλέον σίγουρη  για το άμα θα εξακολουθούσα να ζω.

-Γρήγορα, Αμάντα! Η πρόβα θα ξεκινήσει σε λίγο!

Η φωνή της κολλητής μου μ' έβγαλε από τις σκέψεις μου.

-Τώρα, έρχομαι.

-Εξασκήθηκες στις κινήσεις που σου έδειξα; 

-Ναι...

-Τι έχεις;

-Τίποτα, είμαι μια χαρά!

   Χαμογέλασα στα ψεύτικα. Κατάλαβα πως η Ελβίνα γνώριζε τον λόγο που ήμουν έτσι. Κατεβήκαμε στην αίθουσα που κάναμε πρόβες. Τα παιδιά από το τμήμα θεάτρου και το τμήμα χορού ήταν ήδη συγκεντρωμένα εκεί. Σε λίγο κατέφτασαν και τα παιδιά από το τμήμα τραγουδιού, στο οποίο ανήκε η Κρίστι. Θα ανεβάζαμε ένα μιούζικαλ, το οποίο μπορεί να κάναμε και ταινία. Ήταν απαραίτητη η συνεργασία αυτών των τριών τμημάτων. Ένιωθα χαρούμενη που θα συνεργαζόμουν με τα κορίτσια. Ο Μάικ φυσικά ήξερε από καιρό ποιους θα βάλει για πρωταγωνιστές στη συγκεκριμένη παράσταση.