Κάτω από την πανσέληνο

Κεφάλαιο 25

   Η Ελβίνα με έλεγε τρελή και πως προκαλώ την τύχη μου. Αντί να αποφύγω την συναναστροφή με τον Στέφεν ως Μπλακρόουζ, εγώ συζήτησα μαζί του.

-Δεν μπορούσα, Ελβίνα! Η καρδιά μου μού έλεγε να του μιλήσω! Και θέλω να τον κάνω να με θαυμάζει!

-Για κάποια που δεν είσαι;

-Τι σημασία έχει;

-Αν θες να τον εντυπωσιάσεις, κάντο με τον πραγματικό σου χαρακτήρα. 

-Λες;

-Ναι. Όχι μόνο ως Μπλακρόουζ, για τον λόγο που κάποια στιγμή θα αναγκαστείς να αποκαλύψεις την ταυτότητά σου... 

-Μα οι κινήσεις της Μπλακρόουζ είναι οι δικές μου κινήσεις...

-Όχι όμως η συμπεριφορά... Θέλεις να συμπαθήσει και να θαυμάσει κάποια που δεν είσαι;

-Τι σημασία έχει αυτό πια; Είμαστε εχθροί...

-Δεν το αντέχω άλλο! Είναι αδικία προς εσένα...

-Είναι για καλό σκοπό.

-Όμως δεν το αντέχω! Σου συμπεριφέρεται τόσο άσχημα! Εντυπωσίασέ τον κι ως Αμάντα! Μην πέφτεις θύμα του, παίξτο σκληρή!

-Είναι δύσκολο... Κάθε φορά που με αγγίζει...

-Άμα στο κάνει ενώ είσαι μεταμορφωμένη θα βάλεις τα κλάματα;

-Έχεις δίκιο σε αυτό.

-Οπότε σιγά σιγά πρέπει να αρχίσεις να μην δίνεις σημασία στις κινήσεις που κάνει επίτηδες για να σε πληγώσει ή να γίνεις μια από τα τσουλάκια του! 

- Θα κρατήσω επίπεδο! Δεν θα υποκύψω σε κάποιον που κάθε μέρα πάει και με διαφορετικό άτομο...

- Έτσι σε θέλω φιλενάδα!

   Πήρα τα βιβλία που χρειαζόμουν από το ντουλαπάκι. Καθώς το έκλεινα, ένιωσα ένα δυνατό χούφτωμα στα οπίσθιά μου.

-Ελβίνα κόψε!

-Δεν το κανα εγώ...

-Τότε ποιος το κανε;

-Ωραίο κωλαράκι, Τζόουνς, άκουσα την σαγηνευτική φωνή του Στέφεν. 

Γύρισα απότομα. Χαμογέλασα ειρωνικά.

-Ευχαριστώ, μου το χουνε πει αρκετοί συμμαθητές μου στο παρελθόν!

-Χμ κατακτήσεις, ε;

-Ναι! Και πολλές...

-Για μίλησέ μας γι' αυτές...

-Τα προσωπικά μου τα λέω μόνο στην κολλητή μου! Και για κόψε τις παραπάνω κινήσεις μην σου τις κόψω εγώ!