Κάτω από την πανσέληνο

Κεφάλαιο 39

-Δεν μπορεί να συμβαίνει αυτό! Πείτε μου ότι δεν είναι η αλήθεια! Μας κάνει πλάκα ο Στέφεν, έτσι δεν είναι;

-Ηρέμησε, Αμάντα, προσπάθησε να με καθησυχάσει ο Μάικ, πιάνοντάς με από τους ώμους.

   Δάκρυα κυλούσαν από τα μάτια μου. Ό,τι και να μου έλεγαν, δεν θα ήταν αρκετό για να με ηρεμήσει. Η Ελβίνα ήταν πολύ σημαντική για μένα. Κάθε φορά που την πείραζαν στο σχολείο, γινόμουν ενεργό ηφαίστειο. Δεν ανεχόμουν από κανέναν να πειράζει ούτε μια τρίχα από τα μεταξένια της μαλλιά. Στον ξένο αυτόν τόπο, που κανένας από το συγγενικό μου περιβάλλον (πλην του αδερφού μου) δεν έδειχνε να νοιάζεται για μένα, η Ελβίνα ήταν κάτι σαν δίδυμη αδερφή μου. Στα περισσότερα θέματα είχαμε τις ίδιες απόψεις και τις ίδιες ιδέες. Τα διαφορετικά μας στοιχεία δεν μας ωθούσαν, αλλά εναρμονίζονταν πλήρως με τα κοινά μας. Απλά δεν μπορούσα να περιγράψω το πόσο πολύ την χρειαζόμουν στη ζωή μου.

-Πάμε να την σώσουμε τώρα! Πρόσταξε νευριασμένος ο Άντριου. 

-Άμα την απήγαγαν οι εξολοθρευτές την βάψαμε, σκέφτηκε φωναχτά η Κρίστι.

-Θα την κάνουν κομματάκια, συμπλήρωσε η Λίλα.

-Κομ...ματάκια; Αναστατώθηκα.

-Ορίστε, Λίλα, τι κατάλαβες τώρα; Την επέπληξε η Κρίστι.

-Παιδιά, μπορείτε να ηρεμήσετε λίγο; Το να συγχυζόμαστε δεν βοηθά σε τίποτε, επενέβη ο Μάικ. Πρώτον, κάποιος πρέπει να μείνει με τον Στέφεν και να καλέσει βοήθεια...

-Θα μείνω εγώ, προσφέρθηκε η Κρίστι.

Ο Άντριου την κοίταξε άγρια.

-Μη μου πεις πως ζηλεύεις τώρα! Τον Στέφεν τον γνωρίζω πολύ καλά και είναι καθήκον μου να τον προστατεύσω!

-Μπα; Από πότε ενδιαφέρεσαι τόσο πολύ γι' αυτόν;

-Από πάντοτε! 

-Πάν...τοτε; Δεν τον είδα και πολύ φιλικό σήμερα μαζί σου!

-Απλώς πειραζόμασταν! 

-Τι σου είναι ο Στέφεν;

-Ένας πολύ καλός φίλος! Τον γνωρίζω εκτός σχολείου... Στο σχολείο δεν κάνουμε τόση παρέα γιατί έχει κολλήσει μ' εκείνα τ' αλητάκια...

-Ένας καλός φίλος ή μήπως και κάτι παραπάνω;

-Άντριου! Δεν το πιστεύω ότι το λες αυτό! Μ' έχεις για τέτοιο άτομο; 

-Έχεις κάνει στο παρελθόν κάτι μαζί του Κρίστι! 

-Ναι, έκανα, για να ξεπεράσω εσένα ηλίθιε! Και θα ξανακάνω άμα με παρατήσεις!