Κάτω από την πανσέληνο

Κεφάλαιο 8

-Γαμώτο! Γιατί τώρα, γιατί; ΑΝΑΘΕΜΑ!!!! 

   Οι κυνόδοντες του Στέφεν μάκρυναν. Κοιτούσε τριγύρω στο δωμάτιο και βρισκόταν σε ετοιμότητα. Η πόρτα του δωματίου άνοιξε. Ετοιμάστηκε να επιτεθεί. Ευτυχώς πρόλαβε να δει πως ήτανε ο Έρικ.

- Στέφεν, κακά τα νέα.Οι λυκάνθρωποι.... Μας περικύκλωσαν!

-ΤΙ;

-Φαίνεται πως το χαν σχεδιασμένο. Ο αρχηγός μας έδωσε την εντολή να εκκενώσουμε τον χώρο.

-Αυτό είναι αδύνατον, αφού μας έχουν περικυκλώσει!

   Το παράθυρο  έσπασε. Μέσα στο δωμάτιο μπήκαν τρεις μεγαλόσωμοι λύκοι. Σάλια έτρεχαν από το στόμα τους και φλέβες πετάγονταν από τα μάτια τους. Ο Έρικ έφυγε τρέχοντας. Ο Στέφεν δεν το έβαλε στα πόδια. Εκείνοι, χίμηξαν κατά πάνω του. Τους απέφυγε.Άρχισαν να παλεύουν .Ήταν πραγματικά γρήγορος. Θαύμαζα την ανδρεία που έδειχνε αυτή την στιγμή. Δεν σταμάτησε ούτε λεπτό να πολεμάει. Τους ξεπάστρεψε. Ξεφυσώντας, με πήρε αγκαλιά και πήδηξε έξω από το παράθυρο. Βρεθήκαμε σ'ένα απομονωμένο μέρος. Προφανώς με πήγε κάπου πιο ασφαλή. 

-Εσύ μείνε εδώ, εντάξει; Μου είπε κι έφυγε αμέσως.

   Ήταν τρομαχτικά χωρίς αυτόν. Δεν ήμουν συνηθισμένη να βρίσκομαι τέτοια ώρα ολομόναχή μου στην ερημιά.Ζάρωσα. Άμα μού επιτίθονταν κανένα άγριο θηρίο; Πέρασα ώρες ατέλειωτης μοναξιάς. Γιατί αργούσε να ρθει; Μήπως με παράτησε εδώ πέρα; Αποκλείεται, δεν τον συνέφερε κάτι τέτοιο! Να έβγαινα ή όχι από την κρυψώνα μου; 

   Μια ανδρική φιγούρα πλησίασε προς το μέρος μου. Αυτός ήτανε. Φαινότανε αρκετά πληγωμένος. Ανησύχησα. 

-Στέφεν! Είσαι καλά;

-Δεν χρειάζεται ν' ανησυχείς για μένα, μου αποκρίθηκε. Εντάξει, τελικά, δεν ήταν τόσο δυνατοί όσο τους περιμέναμε. Το σχέδιό τους διαλύθηκε.Πάμε τώρα πίσω.

-Εσύ είσαι πληγωμένος!

-Καλά είμαι είπα!

   Όμως δεν ήτανε. Αίμα έτρεχε από το στόμα του, ενώ τα χέρια του ήταν γεμάτα πληγές, το ίδιο και τα πόδια του. Δεν είχε τη δύναμη να τρέξει γρήγορα. Περπατούσαμε σιγά σιγά. Προσπαθούσε να κρύψει το γεγονός ότι είχε πληγωθεί άσχημα. Πήγα να τον στηρίξω, αλλά αρνήθηκε. 

   Τον δρόμο μας έφραξε μια ομάδα ανδρών. Κοιτούσαν τον Στέφεν λες και ήθελαν να τον σκοτώσουν ... Πισωπάτησα.

-Ώστε εδώ είσαι μικρέ; 

-Κοίτα τα χάλια σου! Μη μου πεις πως  μπορείς ακόμα να πολεμήσεις!