Fractus (shqip)

- 44 -

Ne fundjave shkoi ne shtepi e u pendua me te hyre ne porten e vogel kur gjeja e pare qe i thane ishte qe ishte dobesuar. S'e kish vene re por vertete qe rrobat kishin filluar i rrinin me te gjera dhe mollezat e faqet ishin tretur.

'Ka ndodhur ndonje gje?' Mori zjarr e ema e kjo pyetje gjate atyre dy diteve iu perserit pambarimisht.

'Asgje' genjeu vazhdimisht Elia.

Ne rruge pa dhe prinderit e Griseldes. U pergatit ti pershendeste por ato e pane shtrembur. I kaluan prane pa i folur, per ta lene te shokuar.
'Te fajesojne ty' i peshperiti e ema.

'Mua?' ajo s'kish bere asgje.

'Duan te gjejne nje fajtor e gishtin ta drejtuan ty. Prej saj s'kane degjuar gje'

Me vone provoi ta telefononte. Ndoshta nese do i kerkonte prinderve ato do benin cmosh ta shpetonin nga ajo bela. Iu pergjigj ne zilen e dyte e zerin s'e kishte te prere e te larget si ne ato thirrjet e fundit.

'Griseld? Je mire?' pyeti e merakosur Elia por pergjigja ironike qe mori e beri te deshironte te mbyllte telefonin e te fshinte numrin e Griseldes pergjithnje.

'Po, fale dashnorit tend. Falenderoje prej meje ndonese tani qe e mendoj e falenderova dhe vete mire e mire' ajo mjaullima ish shfaqur serisht ne zerin e saj sebashku me ligesine.

'Kledisi?' Ta kish ndihmuar valle te dilte nga ajo mesele? Deshiroi te buzeqeshte, qe ai kish bere dicka te tille per te por ajo ndjenja e pakendshme shpuese ne gjoks qe e pushtoi kur imagjinonte ate qe Griselda quante 'falenderim' burgosi buzagazin e saj.

'Pse ke ndonje tjeter?' e degjoi teksa qeshte shemtuar.

'E di cfare Griseld? Thyfsh qafen. E di cje, nje mosmirenjohese. Kur te kesh serisht nevoje, numrit tim mos i bjer me'

Ishte Griselda ajo qe i mbylli telefonin por Elia ajo qe ne librin e saj i hoqi vijen te vetmes shoqe te afert qe kish patur, pergjithnje.

Ne Tirane kerkoi te kthehej menjehere. Hipi ne furgonin e pare dhe me te arritur taksise nuk i dha adresen e shtepise se saj por nisi te shpjegonte me aq sa mbante mend rrugen drejt apartamentit te Kledisit. Kishte nevoje te bisedonte me te, rreth Griseldes dhe gjithckaje, e telefonin ai si rrallehere e kish te fikur. Mendoi me te keqen, mendoi qe ai Toni i Griseldes mund ti kishte bere dicka por me mendjen e mpire prej skenareve te tille te pamundur harroi te mendonte te keqen me te mundshme.

Deren ia hapi Kledisi qe kish harruar te vishte bluzen e qendronte perballe saj me syte e perenduar e tutat me belin e rene e pak te gjera.

'Elia?' pyeti i habitur 'Cfare ben ketu?'

'Erdha per te pa....' nisi ti shpjegonte por zeri i nje femre u degjua qe brenda.

'Kush eshte Kled?'

Kled?
U ndje e tepert, u ndje keq por kaperdiu ate lendim te egos se saj me nje buzeqeshje dhe e patrazuar vazhdoi te pergjigjej kete here per tu nderprere prej Kledisit qe e terhiqte ne brendesi te apartamentit te tij. Pa kuptuar e prezantonte me nje femer sketelike, me rrathet e erret nen sy e floket e shkaterruar.

'Flav te prezantoj Elian. Elia, Flavia'. Beri prezantimet e nevojshme. Vajza zgjati doren por Elia beri sikur s'pa ndersa ai po dhe prej asaj shfaqeje te xhelozise se Elias qeshi triumfator. Grishfa per te dicka ndjente kuptoi.

'Flavia po ikte' shpjegoi Kledisi. E kish ftuar vetem per ti thene qe qe tani e tutje per trajtimin e saj do paguante ai dhe per ta pyetur se si kishte zbuluar gjithcka. Nga rrufa qe e kish zene ishte frikesuar pafund e kur ajo i kishte treguar qe ashtu kishte filluar makthi edhe per te, ishte terrorizuar edhe me tej. Po sikur kjo te ishte pergjigja qe priste? Shenje e padiskutueshme e fillimit te nje kapitulli te shemtuar ne jeten e tij.
'S'dua te semurem' kish thene sa e sa here me vete. 'Nuk dua te vdes' nuk donte.