Kabanata 4

113K 3.3K 886
                                    


Kabanata 4

Reitius was busy writing my notes, hindi kasi ako nakapagsulat kanina sa last subject namin. I didn't take notes because my laziness attacked, I don't feel like writing...

Nainis siya sa akin dahil pointer's to review ang mga pinasulat sa amin kanina.

"Pwede naman kasi akong magresearch about sa topic!" I inserted my puppy eyes when I said that.

He looks so irritated while writing, siya pa mismo ang nanghiram ng notebook sa kaklase kong si Lian kanina para lang maisulat ako ng reviewer para sa fourth quarter.

Since hindi kami magkaklase ay hindi rin parehas ang notes na binigay sa amin. He's in a higher section, of course and I'm on the sixth.

He sighed deeply and glanced at me with same annoyed expression. I smiled like an idiot and pouted. Naiinis pa rin siya hanggang ngayon. Tss.

E, sa tinatamad talaga ako. Hindi ko rin alam na study-freak pala itong si Reitius, nagtanong agad siya kung ano ang mga ginawa ko sa classroom.

"You didn't tell me you have class, puro ka text sa akin kaya hindi ka nakapagsulat." inis niyang wika, umiling siya at muling binalingan ang pagsusulat.

"'Wag ka na nga mainis, ako na kasi ang magsusulat n'yan!" inagaw ko sa kanya ang notebook ko.

He just let me take it, huminga ako ng malalim at inumpisahan ng magsulat mula roon sa kanyang natapos na page. Limang pages iyon, back to back kaya kung susumahin ay sampung pahina na rin.

Nasulatan niya ang anim na pages doon, kaya apat nalang. Pero kahit apat lang ay talagang nakakatamad, I was copying Lian's note without effort. Kahit pumangit na ang sulat ko basta maiintindihan ko naman.

I'm not even sure if I would review it!

"Tss. H'wag kang makulit, Alzhera. Ihahatid na kita, and I'll call on Skype to check if you're really reviewing." striktong paalala niya sa akin habang nagmamaneho.

Halos ilang oras kong natapos ang apat na pages dahil na rin sa pahinto hinto ako kapag nangangalay at sumasakit ang kamay ko. Talagang nakabantay lang siya sa akin buong oras, minsan tinatama ang mga mali kong naisisulat.

He was really strict, and definitely would be a terror professor someday. Daig niya pa ang mga propesor ko sa bawat subjects, mas matindi siyang magbantay sa akin pagdating sa pagrereview at pag aaral.

That night we did what he wanted, on Skype kami hanggang sa matapos akong magreview ng sampung pahina. He was just singing para malibang ang kanyang sarili habang pinapanuod at binabantayan ako.

Reitius have a band in our school, kilala sila sa EU dahil sila ang parating may stage performance every event sa school. Reitius is the bass guitarist and vocalist, also.

Kaya ayun, maraming kilig sa kanya. Lalo na ang mga higschool students ng EU. Hindi ko naman mapipigilan o mapapahinto ang mga iyon dahil sa nagseselos at nagagalit ako.

Syempre may mga sariling isip ang mga iyon kaya gagawin pa rin nila ang kanilang gusto kahit pa may girlfriend na si Reitius. Nagseselos ako dahil approachable si Retius.

Hindi ko rin naman siya pwedeng pagbawalan, ayaw kong magsawa siya sa ugali ko. Baka ayaw niya sa possessive at selosang girlfriend, I can't risk it. We wight break up with that kind of attitude.

Reitius Ford:

Good morning, baby. Wake up already and eat your breakfast, I love you.

I yawned and smiled at his message.

Isla Verde #2: The Sweet Escape Tahanan ng mga kuwento. Tumuklas ngayon