Wakas

267K 5.6K 2.4K
                                    

Thank you for reading this story, for voting and for all the comments that motivates me to update fast. Thank you for appreciating my not perfect work, again. This is the end of Alzhera and Reidjan Cordóva.

This is the epilogue.


Wakas

Reidjan Xandrei Cordóva

I was dribbling the ball for about a minute while waiting for someone to show up around.

I can't believe I'm really doing this, probably she'd be scared of me. Come on, I look like a fucking stalker here everyday. Kahit anong pagpipigil ko sa aking sarili ay hindi ko talaga maiwasang gawin ang bagay na ito.

She's worth it.

She's my favorite view in every day.

"Hey, man." Reitius tapped my shoulder.

Huminga ako ng malalim at nag-angat ng tingin sa kanya. He was smiling like an idiot in front of me, his hand on his waist while looking at me teasingly.

Wala pa man siyang sinasabi ay gusto ko na siyang batukan dahil sa panunukso ng kanyang tingin, he even glanced sideways.

"What?" I coldly asked, I stopped dribbling. Inipit ko ang bola sa aking dalawang binti.

Nagtaas siya ng kilay.

"What? What are you doing here again, bro? What's so nice in here to make you spend the whole lunch break?"

Napailing ako at huminga ng malalim, I stood up and rolled my eyes. This fucking bastard is ruining my place here.

"Wala, ano bang pake mo? Ba't hindi ka nalang magtambay sa cafeteria at kumain?"

Humalakhak siya.

"You're still stalking that third year highschool girl, huh?"

Kumunot ang noo ko. "So?"

Mas lalo siyang humalakhak.

"Pinansin ka na ba?"

"Wala kang pake!" ismid ko at tinulak ang likuran niya para itaboy.

Nagtawanan kaming dalawa, hindi ko alam kung bakit natatawa ako. Maybe because he's the only buddy I could tell everything to. Halos lahat naman ng kaibigan ko, pero siya ang unang nakahalata sa aking bawat galaw kaya siya lang ang nanunukso sa akin tungkol roon.

"Alzhera Felipe!" sumigaw ang isang binatilyo, napatigil ako sa pagngisi dahil doon at mabilis na nilingon ang pinanggalingan.

My forehead creased in annoyance. Lumapit ang babaeng kanina ko pa hinihintay magpakita sa binatilyo, she smiled gracefully at the boy. He's my fucking cousin Theonoah de Menezes.

I suddenly want to strangle that assface, he doesn't know what I feel about the girl but I still want to punch him and warn him to stay away from her.

"Oh yeah, come on!" hamon ni Reitius habang natatawa.

Alam kong magkaibigan talaga ang dalawa, nakikita ko siyang sumasabay kay Theo every lunch break o kung papunta sa aming bahay. Doon kasi siya madalas dahil magkaibigan sila ng aking kapatid.

Halos manigas ako sa kinatatayuan ko nang makitang nagnakaw ng halik si Theonoah sa pisngi niya, she screamed in annoyance and ran after Theonoah. Binato niya iyon ng notebook pero hindi tinamaan.

"Pervert!" sigaw niya, kahit sigaw iyon ay musika sa aking pandinig.

Humagalpak si Theo.

Isla Verde #2: The Sweet Escape Tahanan ng mga kuwento. Tumuklas ngayon