Friends With Benefits

Part 11

{Jeniffer}

'Hey, Ash.' Glimlach ik vrolijk, terwijl ik Ashley in een knuffel trekt. 'Hoe gaat het?' Mompelt Ashley in mijn haar. 'Goed hoor, met jou?' Vraag ik. 'Ook goed, geweldig zelfs.' Grinnikt Ashley. Voordat ik weer wat kan zeggen, trekt Ashley haar wenkbrauw op. 'Wat doe je hier, eigenlijk? Niet gemeen bedoeld hoor, maar we hadden toch niks afgesproken?' Vraagt Ashley.

Shit. Klote. Wat moet ik hierop antwoorden?

'Oh sorry, ik word gebeld.' Ashley houd haar hand even op en neemt haar telefoon op. Lichtjes opgelucht zucht ik. Ze zal het zo vast alweer vergeten zijn.

'Het was Daan, hij vroeg of ik langs kwam.' Glundert Ashley. Bij het horen van Daan's naam, sterft mijn glimlach een beetje van mijn gezicht. 'Leuk, veel plezier.' Glimlach ik, liegend. 'Dank je Jenn, zie ik je snel weer?' Ashley slaat haar armen om me heen. 'Dat hoop ik wel, ja.' Knik ik, terwijl Ashley snel naar me zwaait en weg loopt.

Ik zucht even diep. Dat ging net goed.

Ik open de deur van het huis en de lucht van alcohol komt me tegemoet. Mijn ogen scannen de vele mensen in het huis, waarna ik vervolgens Rein spot. Hij glimlacht breed naar één van zijn vrienden, wat mij automatisch ook laat lachen. Ik loop richting Rein en al snel valt zijn blik op mij.

'Jeniffer!' Hij glimlacht breed en loopt met snelle stappen op me af. 'Hey.' Grinnik ik, om zijn reactie. Hij tilt me een stukje op en draait een rondje, met mij in zijn armen. Hij drukt een kus op mijn lippen. 'Ik heb je gemist.' Mompelt Rein, terwijl hij me weer op de grond zet. 'Zo snel al?' Grijns ik. 'Ja.' Lacht Rein, terwijl hij zijn schouders ophaalt. 'Waarom ben je gekomen?' Vraagt Rein, terwijl hij mijn vingers met die van mij verstrengeld.

Dan besef ik me, dat ik de reden ben vergeten dat ik ben gekomen. 'Ik moet met je praten.' Ik hou mijn blik op mijn schoenen gevestigd. 'Is alles oké?' Vraagt Rein bezorgd, terwijl hij mijn hoofd een stukje optilt. Ik haal mijn schouders op en glimlach flauwtjes. 'Kom.' Rein seint richting de trap, waarna we samen richting zijn kamer lopen.

Hij gaat op het bed zitten, terwijl hij naast zich op het bed klopt. Ik neem plaats naast hem en zucht even. 'Mats heeft me iets verteld.' Begin ik. Rein kijkt me vragend aan, als teken dat ik verder moet gaan met mijn verhaal.

'...en daarna vertelde hij me dat je met Tiffany in bed lag.' Eindig ik mijn verhaal. Rein haalt een hand door zijn haar en bijt op zijn lip. 'Godverdomme.' Mompelt hij, terwijl hij met zijn vuist op zijn bed slaat. Ik word bang van hem. Zijn blik staat duister, die ik niet helemaal plaatsen kan. Geschrokken deins ik achteruit en hou ik mijn blik op mijn schoenen gericht. 'Sorry, ik wilde je niet laten schrikken.' Zegt Rein geschrokken, wanneer hij ziet dat ik steeds verder van hem af ga zitten. 'Hoezo doe je dan zo?' Mompel ik. 'Ik ben teleurgesteld, in mezelf.' Zegt Rein zacht.

'Hoezo?' Vraag ik. 'Ik wist niet dat Tiffany en Mats iets hadden.' Rein wrijft ongemakkelijk met zijn hand in zijn nek en langzaam komen er tranen in zijn ogen. Nu snap ik alles.

'Hey, rustig maar.' Ik schuif weer richting Rein en leg mijn hand op zijn knie en wrijf zachtjes heen en weer. 'Ik heb alles verpest voor Mats.' Rein laat zijn hoofd in zijn handen zakken en zucht zachtjes. 'Nee Rein, dat heb je niet. Tiffany koos er zelf voor om met jou, ja, je weet wel. Misschien is het wel beter dat het zo gelopen is, nu weet Mats wat voor persoon ze is.' Merk ik op. 'Maar toch, Mats en ik hadden altijd zo'n goede band.' Rein friemelt aan zijn shirt. 'Rein, kijk me eens aan.' Ik wacht totdat hij stopt met aan zijn shirt te zitten en mij aankijkt. 'Het is oké, ik snap het nu allemaal. Het enige wat je moet doen, is het nog aan Mats uitleggen, oké?' Vraag ik. 'Snap ik.' Rein knikt begrijpelijk en slaat zijn ogen opnieuw neer.

'Wil je blijven slapen vanavond?' Vraagt Rein. 'Ik kan vanavond niet.' Ik schud mijn hoofd en sla mijn ogen verlegen neer. 'Maar ik laat je niet alleen naar huis gaan, op zo'n laat tijdstip.' Rein tilt mijn hoofd iets op en kijkt me doordringend aan. 'Dan moet je maar meegaan, hè?' Grinnik ik. Rein knikt lachend met zijn hoofd.

'Ga je weer mee naar beneden?' Vraagt Rein. Ik knik en hand in hand lopen we zijn kamer uit. 'Rein?' Ik kijk twijfelend naar onze handen, om het feit dat alleen wij weten dat we een stelletje zijn. 'Iedereen mag weten dat jij mijn vriendin bent.' Knipoogt Rein, wat zorgt voor blosjes op mijn wangen.

Een aantal jongens komen op Rein af gelopen, waarschijnlijk een aantal van zijn vrienden. 'Hey Rein.' Zegt één van de jongens, met bruin haar. Eén andere jongen laat zijn blik over mijn lichaam glijden, wat me een enorm akelige rilling over mijn rug geeft. Ik pak Rein's hand iets steviger vast, waarna hij zachtjes over mijn hand wrijft. Na wat er de vorige keer is gebeurd met Dominik, ben ik doodsbang voor andere jongens dan Rein.

'Wie is dit?' Diezelfde jongen kijkt me met een grijns aan. 'Mijn vriendin, waar je met je poten vanaf blijft.' Sist Rein, terwijl hij een stap dichterbij de jongen zet. Ik sla mijn ogen ongemakkelijk neer. 'Wat anders?' Die jongen zet nu een stap dichterbij Rein, waardoor hun neuzen elkaar bijna raken.

'Daar ga je spijt van krijgen.' Rein schudt met zijn hoofd en houd mijn hand iets losser vast. 'Rein, niet doen.' Fluister ik. Rein laat mijn hand los, wat betekent dat hij me niet gehoord heeft.

Rein haalt uit en slaat met zijn vuist op de kaak van de jongen. 'Rein, stop!' Roep ik hard. 'Je chick is bang, ik zou maar stoppen als ik jou was.' Grijnst de jongen waarmee Rein in gevecht is. 'Hou je bek toch.' Sis ik terug, terwijl ik radeloos om me heen kijk.

Een jongen vangt mijn blik en kijkt geschrokken naar Rein en de jongen die op de grond vechten, waarna hij onze kant op rent. 'Hé, van elkaar af nu!' Roept hij hard, terwijl hij Rein van de jongen af trekt. Rein geeft de jongen nog een harde duw en loopt dan mijn kant op. 

'Sorry, ik werd zo boos.' Rein haalt ongemakkelijk een hand door zijn haar en pakt mijn hand vast. 'Het is oké.' Mompel ik. 'Dank je.' Glimlach ik, naar de jongen die Rein van de andere jongen heeft afgetrokken. 

Rein schenkt me een boze blik, wanneer hij boos van me weg loopt. Huh?