Friends With Benefits

Part 46

{Jeniffer}

Even later lopen Rein en ik de trap af, waar we Ashley en mijn moeder aan de tafel treffen. 'Ash?' Mompelt Rein, terwijl hij naar haar toe loopt. 

'Hey.' Antwoordt Ashley, terwijl Rein een kus op haar wang drukt. Ook ik begroet Ashley en geef haar een snelle knuffel. 

Rein en ik nemen plaats aan tafel en werpen een blik op mijn moeder. 'Wat moest je vertellen?' Mompel ik. 

Rein zit tegenover me en stiekem knipoogt hij naar me. Vlinders fladderen door mijn buik en mijn mondhoeken krullen automatisch omhoog. Op dat moment schieten mijn gedachten naar het feit dat mama nog steeds niet weet dat we iets hebben. We zouden het een tijdje geleden vertellen, maar toen overleed Rein's moeder. 

Mijn moeder begint te praten en dat brengt me weer terug naar de realiteit. 'Oké, ik heb een verrassing voor jullie.' Glimlacht ze. 

'Sinds dat jullie moeder overleden is...' Ze stopt even in haar zin en werpt een blik op Rein en Ashley. '...zijn jullie alleen maar meer naar elkaar toe gegroeid. En dat is zo goed. Maar nu jullie vader ook uit jullie leven is, hebben jullie geen ouderfiguren meer. Daarom heb ik ik een geweldige verrassing voor jullie.' De glimlach op mijn moeders lippen groeit en ze hapt zachtjes naar adem. 

'Rein en Ashley, jullie horen nu ook bij de familie.' Glimlacht ze. 

Rein, Ashley en ik werpen een blik uit en kijken elkaar niet begrijpend aan. Ik frons mijn wenkbrauwen en kijk mama aan, die ons nog steeds met dezelfde glimlach zit aan te staren. 'Oké, ik zal het anders zeggen.' Grijnst mijn moeder. 

'Papa en ik hebben Rein en Ashley geadopteerd!' 

Op dat moment slaat mijn hart een aantal slagen over. Mijn mond valt open en alles om me heen lijkt te gebeuren in slowmotion. Alle stemmen lijken kilometers verderop en het voelt alsof ik urenlang hetzelfde blijf zitten. 

'Nu zijn we eindelijk echt zusjes, Jeniffer!' Hoor ik Ashley zeggen. 

Het maakt me allemaal niks uit, ik blijf in de diepte staren en probeer mijn ademhaling in het ritme te houden. Mama heeft Rein en Ashley geadopteerd. Ze zijn familie nu. 

Rein is nu mijn broer. 

Mijn broer. 

'Serieus, mam?!' Gil ik boos, wanneer ik alles besef. Boos sta ik op en smijt ik een glas water op de vloer. 

Rein staat snel op, komt naast me staan en grijpt mijn hand vast. 'Rustig, schatje.' Zegt hij zachtjes. 

'Schatje?' Herhaalt mijn moeder Rein, terwijl ook zij opstaat. 'Schatje, ja! Rein en ik zijn een stelletje! Maar nu zijn we dus broer en zus. Had je het niet met me kunnen overleggen?!' Snauw ik, waarna ik mijn moeder verbaasd achterlaat en de trap op storm. 

Ik laat mezelf op mijn bed vallen en verberg mijn hoofd diep in mijn kussen. Zachtjes hoor ik voetstappen achter me en even later Rein's lieve stem.

'Je moeder kon het niet weten, babe.' Hij komt naast me liggen en slaat zijn arm rondom mijn schouders. 'Ze had het tenminste met me kunnen overleggen! Je adopteert toch niet zomaar twee personen zonder dat te overleggen met je dochter?' Snik ik. 

'We gaan hier uit komen, Jeniffer.' Fluistert hij. 

'Nee, Rein, dat gaan we niet. Begrijp je het dan niet? Je bent mijn bróér nu!' Gil ik. 

'Baby, we hebben een sterke relatie, we komen hier echt wel uit.' Hij laat zijn hand door mijn haar glijden en drukt zijn lippen op mijn haar. 

'Rein, we kunnen geen relatie hebben.' Snik ik, terwijl ik mijn hoofd in zijn shirt verberg. 'Ssht, rustig liefje.' Sust hij me. 

Even blijven we zo zitten, in elkaars armen, zonder wat te zeggen. Ons moment wordt onderbroken door mama die mijn kamer in komt. 'Jeniffer, het spijt me.' Mompelt ze, terwijl ze naast me komt zitten en haar hand op mijn rug legt. 'Weet ik.' Brom ik. 'Hoezo heb je niets over jullie verteld?' Vraagt mama. Ik draai me op mijn rug en kijk haar aan. 

'Het is toch raar? Ik heb wat met de broer van mijn beste vriendin, mama.' Zucht ik snikkend. 'Liefde blijft liefde, Jeniffer.' Vertelt ze me. 'Nu is het mijn broer!' Roep ik boos. 'Ik kan toch geen relatie hebben met mijn broer?' Snik ik. 

'Dat kan je inderdaad niet.' Zucht ze. 'Wat bedoel je?' Ik frons mijn wenkbrauwen en kijk haar niet-begrijpend aan. 

'Jullie mogen geen relatie hebben.'

Mijn mond valt open en ik druk mijn nagels diep in mijn vel. 'Dus eerst adopteer je mijn vriendje, waardoor samen zijn erg lastig gaat en nu verbied je een relatie? Daar heb je niks over te zeggen!' Roep ik hard. 

'Aangezien je mijn dochter bent en Rein nu mijn zoon, heb ik daar wel wat over te zeggen.' Zijn haar laatste woorden voordat ze mijn kamer verlaat. 

Ik laat me in Rein's armen vallen en hij slaat zijn armen stevig om me heen. 'Ik weet niet wat ik zonder je moet.' Tranen verlaten mijn ogen en zachtjes begin ik te snikken. 

'We hoeven ook niet zonder elkaar verder, lieverd.' Sust hij me, terwijl hij een kus in mijn haar drukt. 'Ja, we moeten als broer en zus verder zeker.' Mompel ik semi-blij in zijn shirt. 

'Dat bedoel ik niet. We kunnen toch in het geheim verder.' Zegt Rein wat zachter. Ik hef mijn hoofd en mijn ogen ontmoeten de zijne. 'Wil je dat?' Vraag ik. 

'Ik wil alles behalve jou verlaten.'

Al snel belanden mijn lippen op de zijne. 'Maar we moeten wel doen alsof we geen relatie meer hebben.' 

♡ ♡ ♡

Die avond zitten we voor het eerst met z'n zessen aan tafel. Papa, mama, Mats, Rein, Ashley en ik. One happy family. Ugh. 

Ik prik met mijn vork in het eten dat voor me ligt en zucht overdreven. 'Zit niet zo te spelen met je eten, eet het gewoon op.' Beveelt mijn vader. 'Ik heb geen honger.' Zeur ik. 

'Je hebt vast wel een beetje honger.' Grijnst mijn moeder. 'Ik heb mijn eetlust verloren nadat mijn vriendje mijn broer geworden is.' Snauw ik, terwijl ik opnieuw met mijn eten speel. 

Snel werp ik een blik op Rein, die zijn best doet om zijn lach in te houden. Ik moest doen alsof ik nog boos en verdrietig ben om wat er gebeurd is. Tuurlijk ben ik dat ook nog, maar het is al een stuk minder nu Rein en ik gewoon verder gaan samen, maar dan in het geheim. 

'Wanneer komen Ashley en Rein hier wonen?' Verandert Mats het onderwerp. 'Zo snel mogelijk. We moeten alles hierheen verhuizen en zorgen dat het huis van hun verkocht wordt. Tot die tijd slapen ze in de logeerkamer.' Antwoordt mijn vader. 

Ja, ze komen hier wonen. Dan wordt het nog lastiger om onze relatie geheim te houden. Als je bij elkaar woont, wil je elke avond bij elkaar in bed slapen. Maar dat kan niet, als we het geheim willen houden. 

Disclaimer: ik weet dat je niet zomaar een tiener/jongere kan adopteren zonder dat diegene daarmee akkoord gaat, maar in mijn verhaal kan dat wel hihi. Laat even je mening achter over deze plottwist. Liefs, K.