Friends With Benefits

Part 16

{Jeniffer}

Rein trekt zijn wenkbrauwen op en zijn mond zakt een stukje open. Gaat hij nou net doen alsof hij niet weet wat ik bedoel? Sukkel. 'Jenn, waar the fuck heb je het over? Dat is bela-' Voordat hij verder kan praten ben ik hem voor. 'Ik weet dat je het uit gaat maken Rein, ik ben niet dom, hoor.' Zucht ik, terwijl ik mijn ogen neersla en er meerdere tranen over mijn wangen rollen.

Ik voel Rein's vinger onder mijn kin, waarna hij mijn hoofd omhoog tilt. Ik kijk recht in zijn hazelnoot bruine ogen. Prachtig, dat zijn ze. 'Ik weet niet waar je het vandaan haalt, maar ik wil het niet uitmaken.' Zegt Rein rustig, terwijl hij me doordringend aankijkt. 'Echt niet?' Ik trek mijn wenkbrauwen hoog op, terwijl mijn tranen maar door blijven stromen.

'Nee, tuurlijk niet, schatje.' Zegt Rein terwijl hij een kus op mijn lippen drukt. Een bom van vlinders ontploft in mijn buik. Zijn lippen op de mijne, hij die me schatje noemt. Onze relatie, die hij niet beëindigd. Ik heb hem zo gemist. Zijn glimlach, zijn perfecte lichaam, zijn lieve woorden, alleen al zijn stem.

Voordat ik het weet laat ik me in Rein's armen vallen. Hij drukt me stevig tegen hem aan en drukt een kus in mijn haar. 'Ik was zo bang, Rein.' Mompel ik in zijn armen. 'Ik kan niet zonder je, babe. Ik zou het niet uitmaken.' Zegt Rein liefjes. Ik grinnik even om mijn bijnaam. Babe. 'Ik dacht het echt.' Zucht ik. 'Hoezo?' Vraagt hij terwijl hij zijn hand door mijn haar laat glijden. 'Je liet 3 weken lang niks van je horen en de manier waarop je vanochtend tegen me praatte toen je me belde.' Zeg ik terwijl ik een kus op zijn bovenarm druk.

'Sorry dat ik niks van me liet horen, daar heb ik zoveel spijt van.' Zucht Rein. Ik trek terug uit de knuffel en kijk naar Rein. Zijn gezicht zit onder de tranen. Ik wist niet dat hij huilde. Liefdevol veeg ik zijn tranen weg, waarna Rein kort lacht. 'Ik had de ballen niet om je te appen. Ik wist dat je gelijk had, al die tijd. Ik wist dat je niet met die gozer flirtte.' Zegt Rein, met zijn ogen op het bed gericht. Ik til zijn hoofd op, zodat hij recht in mijn ogen kijkt. 'Ik snap het, het is al goed.' Ik druk een lange kus op zijn lippen.

Ik ga op mijn bed liggen, waarna Rein mijn voorbeeld volgt. Ik ga dicht tegen hem aan liggen en Rein slaat zijn arm om me heen. 'Wat wilde je me vertellen?' Vraag ik. 'Ik...ehm..' Rein stamelt en wrijft met zijn hand in zijn nek. Ik besluit rechtop te gaan zitten, waarna Rein hetzelfde doet. Ik pak Rein's handen vast en wrijf er zachtjes overheen. 'Je kan alles tegen me zeggen, Rein.' Zeg ik liefjes. 'Weet ik, maar ik weet niet hoe ik het moet zeggen.' Zucht Rein.

Duizenden vragen spoken door mijn hoofd. Is hij vreemdgegaan?  Vindt hij me niet meer leuk? 'Zeg het maar gewoon.' Zeg ik terwijl ik over zijn hand wrijf. Rein zucht hard en opent dan zijn mond, terwijl er tranen in zijn ogen opwellen.

'Ik word mishandeld door mijn vader.'

Mijn mond valt open en een vreemde rilling gaat over me heen. 'Wat?!' Zeg ik geschrokken terwijl ik mijn hand voor mijn mond sla. Rein knikt en slaat zijn ogen neer. Ik trek Rein in een knuffel en aai hem zachtjes over zijn rug. Rein huilt, aangezien zijn rug zachtjes op en neer schokt.

'Het spijt me zo voor je.' Mompel ik huilend in zijn oor. 'Je kan er niks aan doen.' Snikt Rein met tussenpauzes. 'Ik had er voor je moeten zijn de afgelopen 3 weken, Rein.' Zucht ik terwijl er een vreemd gevoel in mijn buik ontstaat. Schuld.

'Je wist het niet, je kan er niks aan doen.' Zegt Rein terwijl hij een kus op mijn sleutelbeen drukt. 'Ik had aan je moeten zien dat je je kut voelde.' Zeg ik terwijl er vele tranen blijven stromen. 'Dat kon je niet, zodra ik met jou was maakte je me blij en liet je me alles vergeten.' Glimlacht Rein.

'Echt?' Vraag ik terwijl ik vanbinnen smelt. 'Echt, je kon er niks aan doen. Geloof me.' Zegt Rein terwijl hij een lange kus op mijn lippen drukt. 'Het spijt me zo voor je.' Ik laat mijn hoofd in mijn handen vallen. Rein haalt mijn handen voor mijn gezicht weg en kijkt me doordringend aan. 'Het komt wel goed, babe.' Zegt Rein terwijl hij zijn hand op mijn bovenbeen legt, wat zorgt voor duizenden vlinders in mijn buik.

'Ik wil niet dat hij je pijn doet.' Zucht ik. 'Dat wil ik ook niet, maar ik kan er niet veel aan doen.' Mompelt Rein terwijl hij zijn ogen op het bed gevestigd houd. 'Word alleen jij...mishandelt?' Zeg ik met tussenpozen. 'Mama ook, alleen Ashley niet.' Zucht Rein.

Mijn hart breekt. De moeder van Rein voelt als mijn tweede moeder. En Rein is mijn vriendje.
Hun vader - en man - doet hun pijn. Ze betekenen allebei zoveel voor me, ik wil niet dat ze pijn hebben. 'Ik weet niet hoe ik je kan helpen.' Geef ik toe, terwijl ik mijn hoofd op zijn borst laat rusten.

'Je moet gewoon jezelf zijn, dan maak je me blij en laat je me alles vergeten.' Ik glimlach om zijn opmerking en druk een kus op zijn wang. 'Hoe lang is dit al bezig, Rein?' Vraag ik na een tijdje stilte. '2 jaar ongeveer.' Zucht Rein.

'Je bent de eerste die het weet.' Een vlaag van schuldgevoel gaat door me heen. Ooit ga ik hem vertellen over Maxim. Ooit. 'Waar denk je aan?' Onderbreekt hij mijn gedachten. 'Niks.' Lieg ik.

'Ik wil gewoon even alles vergeten, Jenn.' Zegt Rein. 'Zullen we een film kijken?' Stel ik voor, waarop Rein knikt.

'Je bent de beste.'