Friends With Benefits

Part 27

Zacht zuchtend laat ik me op het bed vallen. 'Die pizza was lekker.' Ik wrijf goedkeurend over mijn buik en kijk naar Rein, die nog in de deuropening staat.

Hij grijnst kort en doet de deur achter zich dicht. Ik sluit mijn ogen even en wanneer ik ze weer open, kijk ik recht in de hazelnoot bruine ogen van Rein.

'Kan je m'n schoenen uit doen?' Grinnik ik, totaal uitgeput. Lachend schudt Rein zijn hoofd, waarna hij toch op de grond knielt en zorgvuldig mijn veters los maakt. 'Alleen omdat je een hersenschudding hebt.' Lacht Rein.

Ik slik en trek gefrustreerd aan een pluk haar. Ren heeft nog niet gevraagd waar mijn hersenschudding van komt, gelukkig. Hij weet als geen ander wanneer ik lieg, dus ik zou het hem moeten vertellen over Maxim.

Hij laat zich naast me zakken en steunt op zijn onderarmen. 'Jeniffer.' Zucht hij, terwijl hij een bruine lok uit zijn blik veegt. Ik kijk op en schenk hem een vragende blik.

'Ik wilde het niet gelijk vragen, maar...' Hij stopt middenin zijn zin en zucht even. 'Hoe kom je aan je hersenschudding?' Hij slaat zijn ogen neer en pulkt wat aan de rand van zijn trui. Kan hij mijn gedachten lezen ofzo?

Aangezien hij toch gaat weten dat ik lieg, besluit ik hem gelijk de waarheid te vertellen.

'Maxim en Sam waren aan het vechten, om mij. Ik stond er dus bij. Maxim wilde Sam slaan, maar Sam ontweek, waardoor hij mij raakte.'

Rein's ogen worden groot en hij spant zijn kaak aan. 'Als ik die gozer ooit tegen kom...' Hij balt zijn handen tot vuisten en de stoom komt nog nét niet uit zijn oren.

'Rustig maar.' Ik vouw mijn handen om zijn gezicht en zorg dat hij me aankijkt. 'Ik wil diegene zijn die om jou vecht, niet Sam.' Hij zucht diep, slaat zijn ogen neer en wurmt zich uit mijn greep.

Daar ging het dus om.

'Sam is gewoon een vriend, niet meer, niet minder.' Mompel ik schouderophalend. 'Jou vertrouw ik ook wel, maar die gozer niet.' Reins blik staat donker en hij laat zichzelf tegen de deur op de grond zakken. Hij haalt zijn hand door zijn haar en begraaft zijn hoofd in zijn knieën.

Ik vind het schattig als hij zo jaloers is, alhoewel het nergens voor nodig is.

Ik kniel bij Rein neer en leg mijn handen op de zijne. 'Je hoeft nergens bang voor te zijn.' Fluister ik, terwijl ik mijn hand langzaam door zijn haar laat glijden. Rein gooit zijn hoofd in zijn nek en sluit zijn ogen.

'Ik ben bang je kwijt te raken, aan hem.' Mompelt hij zacht.

Mijn ogen worden groter en ik grijp zijn handen vast. 'Ik hou van jou Rein, van jou. Niet van hem, niet van welke jongen dan ook. Van jou.' Ik kijk doordringend in zijn hazelnoot bruine ogen. 'Je bent de mooiste meid ooit Jeniffer, ik ben niet de enige die dat ziet.' Zegt hij zacht, mijn blik ontwijkend.

'Ik ben toch van jou?' Ik trek mijn wenkbrauw op. Rein knikt en kijkt me niet-begrijpend aan. 'Precies, ik ben van jou en niemand anders.' Ik druk een lange kus op zijn lippen, waar hij al snel in mee gaat.

Ik snap zijn zorgen wel, hij vertrouwt mij wel, maar de jongens niet. Rein is ook een knappe jongens, ik zie ook wel hoe meisjes naar hem kijken.

Rein strijkt zacht met zijn tong over mijn onderlip, waarna ik hem vrijwel gelijk toestemming geef. Zacht duw ik hem op de grond, waardoor ik bovenop hem lig. Even later verbreekt Rein onze zoen, waardoor ik zachtjes hijg en een pluk haar uit Rein's gezicht strijk.

Hij neemt zijn onderlip tussen zijn tanden, waardoor zijn perfecte tanden een beetje tevoorschijn komen. Rein kijkt me lang aan, waardoor ik begin te glimlachen. 'Wat?' Grinnik ik, als hij nog steeds kijkt. 'Mag ik niet kijken naar mijn prachtige vriendin?' Hij glimlacht onschuldig.

'Je bent lief.' Ik bloos en plant een kus op zijn lippen. Opnieuw belanden we in een tongzoen, waardoor ik mijn handen zachtjes door zijn haar laat glijden.

Mijn adem stokt wanneer Rein's hand onder mijn shirt glipt. 'Rein.' Zeg ik zacht, terwijl ik van hem af glijd en zijn hand onder mijn shirt vandaan trek. 'Ik wil nog niet zo ver gaan.' Mompel ik beschaamd, terwijl ik mijn ogen neersla en op mijn bed ga zitten.

Rein komt naast me zitten en legt zijn hand op mijn been. 'Ik zal op je wachten, dat weet je toch?' Hij drukt een kus in mijn haar en kijkt me vragend aan. 'Ja, maar toch..' Ik zucht en laat mijn hoofd op zijn schouder zakken.

'Je kunt zoveel mooiere meisjes krijgen, die er al wel klaar voor zijn.'

Rein hapt naar adem, duwt me zachtjes van hem af en tilt zijn wenkbrauwen op. 'Je bent het mooiste meisje dat ik ken, het wachten is het waard. Ik zal nooit iets doen wat je niet wilt.' Hij kijkt me doordringend aan.

'Ik hou van jou, Jennifer.' Glimlacht hij, met de nadruk op "jou".

Blozend door zijn lieve woorden sla ik mijn ogen neer. 'Dat mag je nooit vergeten.' Fluistert Rein, terwijl hij mijn hoofd zacht tegen zijn borst drukt en een kus in mijn haar drukt.

'Rein?' Mompel ik in zijn shirt. 'Ja, babe.' Antwoordt hij. 'Kijk je wel eens naar andere meisjes?' Vraag ik zacht.

Ik voel hoe hij slikt en het blijft een tijdje stil.

'Nooit op de manier hoe ik naar jou kijk.' Hij laat zijn hand door mijn haren glijden.

'Dus je kijkt wel naar ze?' Mompel ik, niet bepaald tevreden over zijn antwoord.

'Nee, Jenn.' Zucht hij zacht. 'Maar dat zeg je net.' Ik friemel aan een stukje van zijn shirt en bijt op de binnenkant van mijn wang.

Plotseling laat Rein me los en stapt hij snel van mijn bed, terwijl hij gefrustreerd aan zijn haar trekt.

'Godverdomme, waarom vertrouw je me gewoon niet?!' Roept hij hard, waardoor ik slik en tranen mijn ogen vullen.