Friends With Benefits

Part 68

{Jeniffer}

De volgende ochtend schuif ik aan bij het ontbijt, waar papa, mama en Jeniffer al zitten. Als ik ze zo alle drie zie zitten, besef ik hoe lang ik Mats al niet gezien heb en hoe erg ik hem mis. 

'Goedemorgen.' Ik pers een glimlach op mijn lippen, nog steeds boos over wat Rein me heeft aangedaan. Ik neem plaats op een stoel en begin aan mijn ontbijt. 'Jeniffer, weet je waar Rein is?' Vraagt mijn moeder opeens. Ik bijt op mijn lip en laat gefrustreerd mijn hand door mijn krullen glijden. 

'Ik heb hem uit huis gezet voor een aantal dagen.' Zeg ik zachtjes en zo snel mogelijk. 'Je hebt wat?!' Gilt mijn moeder, terwijl ze nog net niet haar thee uitspuugt. 'Hij zei wat over Brandon.' Kaats ik terug. 'Dus? Rein woont bij ons, hij is zowat mijn zoon. Ik moet voor hem zorgen en dat gaat niet als je hem uit huis gezet hebt.' Sist mijn moeder. 

'Dus nu is Rein opeens belangrijker dan mijn gevoelens?' Ik frons mijn wenkbrauwen. 'Dat zeg ik niet. Maar je kan hem niet zomaar op straat zetten, omdat jij hem even niet aankan.' Zegt mijn moeder, deze keer rustiger. 'Dan ga ik zelf wel weg.' Snauw ik. Mijn moeder lacht schamper, waardoor ik met een ruk opsta en haar een triomfantelijke glimlach schenk. 

Voordat ik doorheb waar ik eigenlijk mee bezig ben, sta ik op straat. Ik gooi mijn gevulde handtas over mijn schouder en gris mijn telefoon uit mijn broekzak. Ik bel Brandon op, met de vraag of ik een aantal dagen bij hem kan blijven slapen. Vooral om mama een les te leren. 

♡ ♡ ♡

'Hey.' Glimlach ik voorzichtig, wanneer Brandon de voordeur opent. Dit is de eerste keer dat ik hem weer zie, nadat hij vreemdgegaan is. Een grijns ontstaat op zijn lippen en al snel raken zijn lippen de mijne. Ik schrik even van zijn plotselinge actie, maar ga toch mee in zijn kus. 

We lopen zijn huis binnen, waar ik al snel een meisje op zijn bank tref. Ze ziet er ouder uit dan ik. Ik hap naar adem en kijk onzeker naar mijn schoenen, die opeens heel interessant lijken. Gaat hij weer vreemd?

'Jij moet Jeniffer zijn?' Vraagt het meisje, terwijl ze opstaat en naar me toeloopt. Langzaam kijk ik op, haar ijskoude blauwe ogen die in de mijne staren. Ik knik vervolgens, als antwoord op haar vraag. 

'Ik ben Stephanie, Brandon's zus.' Bij die woorden, blaas ik mijn ingehouden adem uit. Ik pers een glimlach op mijn lippen. 'Leuk je te ontmoeten.' Begroet ik haar vriendelijk. Ze knikt kort en laat vervolgens haar blik afkeurend over mijn lichaam glijden. Ik schraap mijn keel en krab ongemakkelijk in mijn nek. 

'Brandon heeft me nooit verteld dat hij een zus heeft.' Mompel ik voorzichtig. 'Juist.' Zucht ze, terwijl ze irritant met haar lange, perfect gevijlde en gelakte nagels tegen de muur tikt. Ze werkt nu al op mijn zenuwen. 

Ik laat mijn blik zorgvuldig over Stephanie glijden. Ze heeft netzoals Brandon donkerbruin - bijna zwart - haar en zeeblauwe ogen. Haar haren liggen in perfecte krullen over haar schouders gedrapeerd. Ze heeft een veel te perfecte huid, er is geen enkel litteken of puistje te bekennen. Haar wimpers zijn zo lang, door de duizenden lagen mascara, dat ze er mee zou kunnen weg vliegen. Het valt me nu pas op dat ze alleen een grote trui aan heeft, ondanks dat het winter is. 

'Bran, je hebt me nooit over je zus verteld.' Zeg ik dit keer iets harder, aangezien hij in de keuken staat. 'Zo speciaal is ze nou ook weer niet.' Moppert hij. Ik rol mijn ogen, knik kort naar Stephanie en loop naar Brandon. 

♡ ♡ ♡

Ik glimlach wanneer Brandon zijn handen door mijn haar laat glijden. Mijn hoofd ligt op zijn schoot en zijn vrije hand is verstrengeld met de mijne. Dit is een fijn moment. Het eerste moment dat het weer goed en normaal voelt tussen ons, sinds dat ik bij hem ben gekomen. 

'Zullen we een film kijken, babe?' Klinkt zijn zware stem plots in mijn oor. De kleine haartjes in mijn nek gaan overeind staan, wanneer zijn warme adem mijn nek strijkt. 'Is goed.' Antwoord ik, glimlachend. 'Maar ik kies welke we gaan kijken.' Zeg ik er snel achteraan. 'Hoezo?' Grijnst Brandon, terwijl hij zijn hand uit de mijne bevrijdt. Zodra zijn warme, grote hand de mijne verlaat, omvangt de koude lucht mijn hand. 

'Het is zo koud.' Mompel ik meer tegen mezelf, dan tegen Brandon. Ik draai mijn gezicht richting Brandon en laat mezelf langzaam op zijn schoot zakken. Hij grijnst en plaatst zijn handen op mijn middel. Zijn duimen strijken over mijn heupen, waardoor een warme rilling over mijn rug glijdt. 

Ik leg mijn hoofd in zijn nekholte en doe glimlachend mijn ijskoude handen in de zakken van zijn joggingbroek. Hij plaatst zijn vinger onder mijn kin en tilt vervolgens mijn hoofd op. 

Brandon plaats zijn volle lippen in mijn nek, waarna hij begint met een spoor van kusjes in mijn nek te plaatsen. Ik sluit genietend mijn ogen en plaats mijn handen in zijn haar. Ik grinnik even, ik denk niet dat we nog een film gaan kijken. 

Ik laat mijn handen door zijn haar glijden. Hij gaat door met de kleine, tedere kusjes in mijn nek, terwijl zijn handen mijn lichaam verkennen. Ik druk hem dichter tegen me aan en in diezelfde beweging, trekt hij ruw mijn trui over mijn hoofd heen. 

'Ik...' Stamel ik, enkel in mijn bh. 'Ik weet dat je nog niet zo ver wilt gaan, Jeniffer.' Mompelt hij, met zijn lippen tegen mijn borst gedrukt. Ik frons mijn wenkbrauwen, duw hem zacht van me af en leun achterover. 'Rustig schatje, we gaan geen seks hebben.' Lacht hij. Ik zucht opgelucht en leg mijn hoofd in zijn nekholte. Hij lacht, drukt een kus op mijn wang en gaat verder waar hij mee bezig was. 

♡ ♡ ♡

Na een lange tijd beëindig ik onze intense zoen en laat ik mezelf naast hem op bed vallen. Ik leg mijn hoofd in zijn nekholte en hij plaatst zijn wang liefjes tegen mijn voorhoofd. 

Ik zucht en bijt op mijn wang. 'Wat is er?' Vraagt hij, wanneer hij mijn diepe zucht hoort. 'Het is gewoon raar om te bedenken dat je met een ander meisje hier in bed seks heb gehad, terwijl wij al wat hadden.' Zeg ik onzeker, zijn onderzoekende blik ontwijkend. 

Hij zucht hard, waardoor ik mijn wenkbrauwen frons. 'Zit je daar nou nog steeds mee?' Bromt hij. 'Tuurlijk zit ik daar nog een beetje mee. Hoe zou jij het vinden als ik met een andere jongen seks had, tijdens onze relatie?' Mompel ik, zo rustig mogelijk. 

'Nou, lekker doen toch.' Sist hij, terwijl hij met een ruk opstaat. 'Serieus, Brandon?' Snauw ik, terwijl ook ik boos opsta. 'Je moet niet altijd zo zeiken!' En met die harde woorden, verlaat hij zijn kamer en laat hij zijn deur met een klap achter zich dicht vallen. 

Tranen van woede en verdriet door zijn harde woorden, laat ik mezelf langzaam op de grond zakken. Snikkend verberg ik mijn hoofd in mijn handen. Ik snap het niet. Radeloos laat hij me achter. Was ik aan het zeiken?