Friends With Benefits

Part 61

{Jeniffer}

2 dagen later.

Ik loop de school binnen, richting mijn kluisje. Het is maandag. Ik haat maandag. Ik dump wat boeken in mijn kluisje die ik voorlopig nog niet nodig heb en doe vervolgens mijn kluisje weer op slot. 

Met een ruk word ik tegen de kluisjes geplaatst, waardoor ik naar adem hap. Ik ontspan wanneer ik zie dat Brandon voor me staat. 'Hey lekkerding.' Grijnst hij, terwijl hij mijn handen naast mijn lichaam pint. 'Brandon.' Bijtend op mijn lip staar ik in zijn blauwe ogen. 

Plotseling wordt Brandon bij me weggeduwd, waardoor ik geschrokken naast me kijk. Hoe kan het ook anders. 

Rein. 

'Blijf van haar af.' Sist Rein, terwijl hij Brandon opnieuw een duw geeft. 'Ze is mijn vriendin, ik mag aan haar zitten, waar en wanneer ik wil.' Snauwt Brandon terug, met een grijns op zijn gezicht. 'Alleen als ze daar toestemming voor geeft, klootzak.' Bromt Rein nors. 'Wie zegt dat ik daar geen toestemming voor had?' Grijnst hij. 

Gefrustreerd wrijf ik over mijn voorhoofd heen. Ze zetten allebei een stap richting elkaar, waardoor ik bang word dat ze gaan vechten. Zuchtend bijt ik op mijn wang wanneer ik zie dat Brandon hem een duw geeft. 

'Brandon, blijf rustig alsjeblieft.' Zeg ik zachtjes. Brandon werpt een blik op me, waardoor hem amper herken. Zijn blik staat donker. 'Jouw geweldige ex vriendje begon, hoor.' Snauwt hij.

Ik frons mijn wenkbrauwen en sla mijn ogen neer. Hoezo doet hij opeens zo? Ik pulk wat aan mijn nagels en ontwijk zijn blik. 'Het zal niet lang duren voordat ook jij haar ex vriendje bent.' Hoor ik Rein zeggen. Ik neem mijn onderlip tussen mijn tanden en weet niet precies wat ik moet vinden van wat Rein zojuist zei. 

Bedoelt hij dat ik een slet ben? Of dat Brandon een enorme fout gaat maken, waardoor we uit elkaar gaan? Of dat ik een fout ga maken?

Voor ik het weet staat Rein voor me, zijn gezicht enkele centimeters van me verwijderd. 'Ik hoop dat je snel gaat inzien dat hij je niet behandelt zoals je hoort behandelt te worden. Je verdient zoveel beter dan hem.' Fluistert hij nadat hij zijn lippen naar mijn oor gebracht heeft. Met die woorden loopt hij van me weg. De kleine haartjes in mijn nek gaan recht overeind gaan staan, door zijn warme adem in mijn nek.

Verstijft sta ik tegen de kluisjes aan, Rein nakijkend. Ik schrik op wanneer Brandon naast me komt staan. Hij glimlacht naar me en laat zijn vingers rond mijn pols glijden. Ik kijk hem vreemd aan. 'Hoezo doe je nou opeens wel lief?' Zucht ik, terwijl ik mijn hand uit de zijne probeer te trekken. 'Waar heb je het over?' Hij fronst zijn wenkbrauwen en verstevigd zijn greep rondom mijn pols.

Verontwaardigd kijk ik hem aan. Weet hij serieus niet waar ik het over heb? 'Laat maar.' Hoofdschuddend probeer ik van hem weg te lopen, maar hij grijpt mijn pols stevig vast. 

'Auw.' Kerm ik van de pijn, omdat hij me mijn pols zo stevig vastpakt. Ik grijp naar mijn pols, omdat hij mijn pols nog steeds op dezelfde, harde manier vasthoudt. 'Brandon, laat me los.' Kerm ik.

Hij geeft nog een harde ruk aan mijn pols, werpt me nog een vreemde blik en loopt dan van me weg. 

Fronsend staar ik hem na, minutenlang. Wat is er zojuist gebeurd? Ik kijk naar mijn brandende pols, waar een rode streep te zien is op de plek waar hij me vasthield. Hij hield me zo stevig vast, dat er een hele rode plek te zien is en mijn pols enorm brand. 

{Rein}

Bijtend op de achterkant van mijn pen staar ik naar mijn aardrijkskunde boek dat voor me ligt. 

Het doet pijn om Jeniffer te zien met een andere jongen, al helemaal met Brandon. Hij probeerde seksueel contact bij haar af te dwingen op Jackson's verjaardag, zonder dat Jeniffer daar toestemming tot gaf. Ze was echter stomdronken die avond, waardoor ze haar er niks meer van kan herinneren. 

Ik wil dat ze inziet hoe Brandon echt is. Maar het is niet mijn taak om haar te vertellen over het voorval op Jackson's verjaardag. Ze zal me waarschijnlijk niet eens geloven. 

Toen ik zonet in haar oor fluisterde dat ze zoveel beter verdiende dan Brandon, moest ik me echt inhouden om het niet te vertellen. Ik zag haar blik nadat ik dat tegen haar zei. Verwarring. Maar haar wangen kleurden lichtjes rood, waarschijnlijk omdat onze lichamen maar enkele millimeters van elkaar verwijderd waren. 

Ik wil haar zo graag terug, meer dan wat dan ook. Ik heb haar beloofd dat ik voor haar zal vechten, totdat ze opnieuw verliefd op een ander zou worden en een relatie met degene zou krijgen. Maar ik gelóóf niet dat ze echt verliefd is op Brandon. Niet zoals ze op mij was, of misschien wel is. Ik mis haar ongelofelijk erg. 

Zuchtend begin ik aan mijn aardrijkskunde huiswerk, denkend aan Jeniffer.

{Jeniffer}

Ik werp een blik op de klok en zie dat ik nu toch al veel te laat ben voor de les. Ik laat mezelf zakken op de stoel die in de gang staat, waarna een diepe zucht over mijn lippen rolt. Nog steeds kan ik niet bevatten wat er zojuist gebeurde met Brandon. Mijn pols brand nog steeds, maar misschien doet mijn hart nog wel meer pijn. De jongen voor wie ik langzaamaan gevoelens ontwikkel, deed me met opzet pijn. 

Hij is niet zoals Rein, maar ik moet hem proberen te vergeten. Rein zou me nooit met opzet pijn doen, omdat hij van me hield. 

Zuchtend staar ik in de diepte, totdat mijn blik op Rein valt, die in een klaslokaal zit. Door het raam in de deur kan ik hem zien. Hij bijt op zijn pen en staart in zijn lesboek. Zijn wenkbrauwen zijn lichtjes gefronst, zijn haar zit een beetje warrig en zijn lippen zijn een stukje van elkaar getild.

Ik hoop dat ik ooit nog over deze jongen heen ga komen. Mijn eerste echte liefde. Ik hou nog zo veel van hem, meer dan dat hij ooit zal weten. Hij weet niet hoe graag ik bij hem terug zou willen komen, maar het kan gewoon niet. 

♡ ♡ ♡

Wanneer ik thuiskom, komt Ashley op me afgestormd. 'Heb je iets met Brandon?' Gilt ze opgewekt, terwijl ze me de woonkamer intrekt. 'Ja, klopt.' Lachend knik ik. 'Ik ben zo blij voor je. Hij is zo knap!' Grinnikt ze. 'Dat is waar.' Lach ik, bijtend op mijn lip. 

Ik verstijf wanneer ik zie dat Rein en mama op de bank zitten en dus ons gesprek meegekregen hebben. 

'Rustig maar liefje, ik ben juist blij voor je. En ik ben trots op je dat je over Rein heen bent.' Glimlacht ze wanneer ze mijn reactie ziet, waarna ze me in een knuffel trekt. Ik kuch wat ongemakkelijk wanneer ze praat over Rein. Hij ontwijkt mijn blik en staart naar zijn telefoon. 

Ashley merkt het ook op en slingert een opmerking naar zijn hoofd. 'Wees eens blij voor haar, joh! Chagrijn.' Zucht ze. 

'Nee.' Bromt hij nors, waarna hij onze woonkamer uit snelt. Mijn moeder haalt haar schouders op wanneer ze ziet hoe hij de woonkamer uitstormt. 'Dat jij over hem heen bent, betekend niet dat hij dat ook is.' Lacht ze. 

Bijtend op mijn wang staar ik hem na. Mama moest eens weten...

School is weer begonnen en ik heb nu al geen zin meer, ugh. Oh ja, natuurkunde is driving me crazy. 

Maar goed, bedankt voor het lezen. Laat je een reactie en vote achter? Love, K.