Friends With Benefits

Part 56

{Rein}

Brandon duwt haar tegen een vuilnisbak en probeert zijn handen onder haar jurkje te schuiven, maar Jeniffer stribbelt tegen. 'Gozer, ga van haar af!' Roep ik boos. 

Hij draait zich geschrokken om en laat Jeniffer gelijk los. 'Oprotten en hou voorlopig je handen thuis!' Roep ik hard. Hij mompelt iets en rent vervolgens weg. Het liefste zou ik hem zo hard slaan dat hij geen kinderen meer kan krijgen, maar het is beter dat ik dat niet doe. En ik moet Jeniffer zo snel mogelijk hier wegkrijgen, ze is stomdronken en lichtelijk in paniek. 

'Kom, lieverd. Dan breng ik je naar huis.' Ik pak haar hand vast en ondersteun haar stevig bij haar middel. 

Even later zit ik op de scooter, met Jeniffer tussen mijn benen. Nee, ik heb nog geen scooter rijbewijs, maar ik moest Jeniffer op de snelste manier naar huis vervoeren. De scooter is van Jackson. 

♡ ♡ ♡

Wanneer we thuis aangekomen zijn, til ik haar op. Ze is zo dronken, dat ik betwijfel of ze heel aankomt in haar slaapkamer, als ik haar zelf laat lopen. Ze giechelt wanneer ik haar in haar armen neem en ze prikt speels met haar vinger in mijn borst. 

Ik zet haar op haar bed, waarna ze vervolgens haar jurkje uittrekt. Haar rode lingerie komt tevoorschijn, die ervoor zorgt dat haar volle rondingen er goed uitkomen. Ik slik en neem mijn onderlip tussen mijn tanden. Ze is zo mooi. Het liefst zou ik haar willen zoenen. Ze maakt me zo gek. 

Ik schenk een glas water voor haar in, ga naast haar op bed zitten en laat haar wat water drinken. Ik zet het glas weer weg, waarna Jeniffer bij me op schoot komt zitten. 

'Hey knapperd.' Giechelt ze, terwijl ze mijn haar door haar vingers laat glijden. 'Ga maar slapen, Jenn.' Mompel ik, terwijl ik mijn blik afwend. Ze trekt een pruillip en haar ogen beginnen lichtjes te schitteren. 'Oh, vind je het niet gezellig met me?' Grijnst ze.  'Heel gezellig, maar het is al tijd om te slapen.' Lach ik. 

'We kunnen ook samen slapen.' Glimlacht ze, terwijl ze haar handen onder mijn shirt laat glijden. Ik slik en doe zo enorm mijn best om hier niet op in te gaan. Ze zou zo boos worden als ze erachter zou komen. 'Nee, Jeniffer. Ga lekker slapen.' Antwoord ik. 'Ah, toe nou.' Jammert ze. 

Ze brengt mijn handen naar haar kont en giechelt wat verlegen. Ik bijt hard op de binnenkant van mijn wang en haal meteen mijn handen weg bij haar kont. 

'Jenn, ga slapen.' Zeg ik dit keer iets strenger. Ze trekt een pruillip, maar glijdt toch van mijn schoot af. Ik help haar onder de deken en stop haar in. 

'Slaap lekker schatje.' Mompel ik peinzend, dit zal vast de laatste keer zijn in een aantal dagen dat ik met haar praat. Ze is boos over het gedoe van Liv en mij. Liv en ik hebben niet eens seks gehad, wat zij dus wel denkt. 

Ik druk een kus op haar voorhoofd en veeg een pluk haar uit haar gezicht. 'Zie ik je nog een keer, lekkerding?' Giechelt ze. Ze is echt héél dronken. 'Dat hoop ik.' Speel ik mee. 

Een tijdje later lig ik in mijn bed, starend naar het plafond. Vandaag is voor de zoveelste keer door een jongen geprobeerd seksueel contact af te dwingen bij Jeniffer. Moet ik het haar vertellen? Ze was zo dronken dat ze het morgenochtend zich niet meer herinneren zal. 

Doordat Maxim haar verkracht had, had ze echt een trauma ontwikkeld voor feestjes en alcohol. Nu was dat niet meer te merken, maar als ik haar dit vertel over Brandon, zou het haar kapot maken. Ik wil niet dat ze zich weer zo rot voelt. 

Ik kijk naar het fotolijstje op mijn nachtkastje. Het is een foto van Jeniffer en mij op de begrafenis van mama. Het is zeker niet één van onze mooiste foto's, maar het is toch wel iets wat ons dichter bij elkaar gebracht heeft. 

Momenteel mis ik mama heel erg. Omdat ik Jeniffer nu zo mis, had ik er normaal met mama over gepraat. Maar mama is er niet meer. Wanneer ik me rot voel denk ik terug aan de mooie woorden die Jeniffer uitsprak toen ik mama's speech schreef. Ze heeft me echt door die moeilijke periode geholpen en daar ben ik haar nog enorm dankbaar voor. 

Het doet pijn dat ik haar nog steeds moet missen. Ik werd zo jaloers toen ik haar zag dansen tegen Brandon aan. Maar ze danste ook enorm verleidelijk. Haar prachtige lichaam dat sierlijk bewoog op de maat van de muziek. Ze is prachtig. Het verbaasd me dat ze zich nu zo kleedt, maar het staat haar wel prachtig. 

Moet ik het Jeniffer vertellen over Brandon?

{Jeniffer}

De volgende ochtend word ik wakker met een enorme kater. Kreunend wrijf ik in mijn ogen en zie ik tot mijn verbazing mijn eigen kamer. Hoe ben ik thuis gekomen? Misschien heeft Brandon me gebracht, die knapperd. 

Ik pak mijn telefoon en hoop dat hij zijn nummer in mijn contacten heeft gezet. Na een tijdje zoeken en scrollen door mijn contacten zoeken, kom ik er, helaas, achter dat hij zijn nummer niet in mijn contacten gezet heeft. Lichtjes teleurgesteld leg ik mijn telefoon weer weg en besluit ik maar te gaan ontbijten. 

Wanneer ik de trap afloop, zit Rein al aan de ontbijttafel. Hij glimlacht naar me en laat zijn blik snel, over mijn lichaam glijden. Ik glimlach echter niet terug, wat denkt hij wel niet? Hij heeft sex met Liv en denkt nu dat we weer maatjes zijn?

Ik ga bij hem aan tafel zitten en begin aan mijn ontbijt. 'Hey Jenn.' Glimlacht hij. 'Goedemorgen.' Mompel ik. 'Wat is er?' Vraagt hij, als ik kortaf antwoord. 'Je hebt seks gehad met Liv, wat denk je nou zelf?' Zucht ik. 

'Dat probeer ik je al de hele tijd te vertellen, ik heb geen seks met Liv gehad! Ik wil niks met haar, nooit niet.' Zegt hij, zijn stem verheffend. 'Wat?' Ik frons mijn wenkbrauwen en spuug mijn slok water bijna uit. 

'Ja, ik ben amper over jou heen Jeniffer. En ik voel níks voor Liv.' Grijnst hij. 'Kon je dat niet eerder zeggen?' Lach ik, terwijl ik mezelf zacht voor mijn hoofd sla. 'Elke keer dat ik erover begon rende je weg.' Lacht hij. 

'Heb je een erge kater?' Vraagt hij. 'Ja, ik was zo dronken.' Jammer ik. 'Weet ik.' Grijnst hij. 'Hoezo? Heb ik wat ergs gedaan?' Schrik ik. 

'Nee, nee, nee.' Lacht hij als hij ziet dat ik begin te stressen. 'Wat dan?' Grinnik ik. 'Ik heb je...ehm...thuis gebracht.' Mompelt hij snel, terwijl hij ongemakkelijk in zijn nek krabt. 'Waarom?' Vraag ik, terwijl ik mijn wenkbrauwen frons. 

'Je was zo dronken, ik wilde niet dat je iets overkwam.' Grijnst hij. 'Had me gewoon gelaten! Dan had ik nu wel Brandon's nummer gehad.' Roep ik boos.

'Het nummer van Brandon?' Mompelt hij, terwijl hij zijn onderlip tussen zijn tanden neemt. 'Ja!' Jammer ik. 'Brandon is een player.' Zucht hij. 

'Alsof jij dat niet was!' Roep ik, terwijl ik boos de trap op ren. 

Awh, dit hoofdstuk :(. Thanks for reading! Laat je een vote en reactie achter? Dat zou ik erg leuk vinden. Liefs, K.