Stuck in the Dark

"Korkak.."

Bölümü okurken bu bölüm Rüya'nın eseri belli oluyor diyeceksiniz ajakamkss

Beni denemek içinmiş.

Denemek için.

Sen kimsin beni deniyorsun ya?

Dengesiz, manyak herif.

Denediği insana bakın bir, 002 FBI ajanı.

Yakında seni içeri tıkıp 001 olduğum zaman karşına geçip beni denemenin hesabını senden soracağım sen merak etme.

İçimden söylene söylene ofisime çıktım ve sandalyeme oturup az da olsa sakinleşmeye çalıştım.

Yoksa Magnus'un odasına dalıp onun ağzını burnunu kıracağım.

Silahsız olmak yeterince zor zaten, bu adamla uğraşmak daha da zor.

Bu aralar beni iyice sinirlendiriyor.

"Alec odama gel."

Başlıyoruz işte.

Yerimden kalkıp hızlıca odasına girdim.

"Günaydın efendim."

"Günaydın, bugünkü görevini merak ediyor musun bakalım?"

"Yoksa yine bir mekanı basmaya gidip benim sadakatimi test edecek bir şeyler mi yapacaksınız? Ya da direkt rus ruleti oynayayım ben, daha garanti olur ölümüm."

"Sen sinirli misin biraz?" Deyip adeta kahkaha atmıştı. "Bana sinirlenmişsin. Ahh, bu kadar agresif olma Alexander."

"Bir şeyi merak ediyorum. Gerçekten öyle bir olay yaşansaydı beni orada bırakır mıydınız? Ya da kendinizi kurtarmak için beni öne sürer miydiniz?"

"Kendi hayatım her şeyden değerlidir Alec, insanlar benim için kendilerini feda ederler, ben insanlar için bunu yapmam."

"Fedakarlık görmek için fedakar olmalısınız."

"Öyle bir şey yok, bunu sana kim öğrettiyse yanlış öğretmiş. Güçlüysen kimse için fedakarlık yapmana gerek yoktur, senin için fedakarlık yapacak insanlar her zaman etrafında olacaktır çünkü. Zaten güçlüysen birilerinin kendisini senin için feda etmesine de ihtiyacın olmayacak."

"Evet ama dünkü olay gerçek olsaydı ne yapacaktınız o zaman?"

"Dünkü olayın gerçek olma olasılığı milyonda bir bile değil. Birincisi öyle bir ortama yanımda senin gibi korkak birisiyle gider miyim sanıyorsun. Eh gerçi, korkaklığını iyi gizledin kabul ediyorum. Ben bile ikna oldum. İkincisi mekanımda kimse bana saygısızlık yapamaz, bu bir kuraldır ve herkes tarafından bilinir. O yüzden sen kafanı bu tarz şeylere yorma derim."

"Korkak.." dedim sessizce. "Korkak olabilirim ama birisini kendi yaşamım için feda edecek kadar korkak ve düşüncesiz değilim en azından."

"Yine ileriye gitmeye başladın! Çık hemen şu odadan."

"Merak ediyorum, bir insan daha önce sizi korumak için kendisini feda etti mi? Sizin kimseye böyle bir şey yapmadığınıza eminim çünkü. Belki de sizin yüzünüzden ölen birileri bile olmuştur."

Birden sandalyesinden kalkıp üstüme gelmeye başladığında çok yanlış bir şey söylediğimi fark etmiştim. Yakamdan tuttuğu gibi beni arkadaki duvara yapıştırdı.

"Bir daha sakın, sakın bu konuda haddine düşmeyen bir yorum yapma yoksa kendin bizzat ölüme şahit olursun."

"Üzgünüm, hiçbir şey haddime değil zaten benim."