Stuck in the Dark

"Onu seviyorsun"

Arkadaşlar bakın Sevda'yı nasıl bezdirmişim kıyamam ponçiğim benim ya abnakaks

Hastaneye geleli yaklaşık 15 dakika olmuştu ve ben öylece yorgunlukla Magnus'un alındığı ameliyathanenin kapısının önünde oturuyordum.

Ailesine haber veremeyecek kadar yorgun olsam da zaten buradaki çoğu kişi onu tanıdığı için çoktan ailesine haber gitmişti.

"Beyefendi, sizin de durumunuz iyi gözükmüyor. Yaralarınıza bakmamız lazım."

"Sonra bakarsınız. Onun iyi olduğuna emin olana kadar burada bekleyeceğim."

"Ama..."

Kadına attığım ters bakışla susup yanımdan uzaklaşmıştı. Kolum acıyordu ve üstümde cam kesikleri vardı. Kanlar kurumaya başlamıştı ama umrumda değildi.

Öylece zemini izlemeye dalmışken bir kükreme ile aniden yerimde sıçramıştım.

"Oğlum nerede seni küçük asistan bozuntusu?"

Aniden beni yakamdan tutup sertçe ayağa kaldırdığında acıyla yüzümü buruşturdum.

"Ameliyatta şu an."

"Ona ne oldu anlat."

"Amca lütfen..." Clary araya girip Asmodeus'u benden uzaklaştırmaya çalıştı. "O da yaralı farkındaysan."

"Umrumda mı sence?" Diyerek Clary'e karşı da kükrerce konuştu.

"Ben polise ifademi verdim efendim."

"Polise değil bana vereceksin o ifadeyi."

Asmodeus ikinci kez yakamı tutacağı zaman bu sefer Raphael de araya girmişti.

"Baba sakin olmalısın."

"Kim yaptı bunu söyle!"

"Bilmiyorum. Birisi frenleri patlatmış. Bir araba bizi sıkıştırdı sonrasında frenler tutmadığı için takla attık."

Asmodeus küfürler savurarak etrafta dolanırken Clary ağlamamak için kendini zor tutuyordu.

"Alec sen de bir doktora görünmelisin."

"İyiyim ben."

"Hayır değilsin." Deyip bana sinirli olmaya çalışan bir bakış attı. "Gel hadi benimle."

Beni çekiştirmeye başladığı zaman şu ortamda durmamak için onu takip etmeyi kabul ettim. Sonrasında beni bir odaya soktu ve anında ağlamaya başladı.

"Du... durumu çok mu kötüydü?"

"Bilmiyorum Clary ama iyileşecek. Ben inanıyorum."

Hemşire gelip üstümdeki tişörtü kontrol ederken bir yandan da omzumun çıktığını söylemişti.