Stuck in the Dark

"Sevgi"

Bu bölümün adı "Kabus içinde Rüya" olsun ;)

Omzundaki yanık izi yavaş yavaş daha iyi hale gelmeye başlamıştı ve Magnus iz iyileşene kadar işe gelmemi yasakladı.

Bir haftadır evde dinleniyorum. Eve o kadar çok alıştım ki hizmetlilerle kanka olmuştum hatta onlarla bazen Magnus'u çekiştiriyorum

Kolumdaki yara geçmeye başlamıştı ama hala izi vardı. Sorun etmemeye çalışsam da hala yapan bulunamamıştı ve bu sinirimi bozuyordu.

Ben bunları düşünüp mutfağa girdiğim sıra salondan sesler gelmişti ve hızlıca salona dönmüştüm.

Dönmemle de yerimde çakılı kalmam bir oldu. Magnus evin kapısına birisini dayamış dudaklarını sömürüyordu.

Hızlıca öksürdüğüm zaman -ki bunu neden yaptım bilmiyorum- Magnus adamdan uzaklaşıp bana dönmüştü.

"Alec, sen uyumuşsundur sanıyordum."

Adamın elini kendi beline çekip bedenini yavaşça ona yaslarken gözlerim birkaç saniye oraya takıldı ve zar zor tekrar yüzüne bakmayı başardım.

"Uyumamıştım."

"Tamam odana çık hadi ve sabaha kadar odanda kalsan iyi olur."

"Karnım aç ve bir şeyler yiyeceğim. Sonrasında odama çıkarım."

"Bu kim ki?" Dedi arkasında duran adam ukala bir tonla konuşarak. Ben buna dalarım yalnız.

"Asistanım olur kendileri."

"Ah, isterse o da bize katılsın. Çok zevkli olur."

Adam bunu Magnus'un kulağına doğru söylediği zaman benim yüzüm tiksinti dolu bir hal almıştı.

"Alec fazla namusludur, kabul edeceğini sanmam. Öyle değil mi Alec?"

Şeytan diyor ki...

Ya da şeytan desin cidden.

Yapma Alec, yapma!

"Aslında neden olmasın." Dediğimde Magnus'un yüzünde şaşkın bir ifade oluştu. "Yanii... sen fazla irisin ve bunu sevdim."

Bunu derken adamı işaret ettiğimde Magnus'un gözlerinden çıkan ateşi anında fark etmiştim.

"Sanırım namuslu olduğu konusunda yanılmışsın Magnus. Şuna bak içinde tam bir sürtük var."

Ben o sürtük lafını senin götüne sokarım yavşak!

Neyse sakin olmam lazım. Amaç sadece Magnus'u sinir etmek. Kendimi sinir etmek değil.

"Ben de zaten patronum eve kaslı ve son derece çekici bir adam getirse de üçlü yapsak diye hayaller kuruyordum. Şansıma bakar mısınız?"

"Ben istemiyorum bunu, odana çık Alec."

"Magnus neden yokuşa sürüyorsun, asistanın heveslenmiş işte."

Adam Magnus'tan uzaklaşıp hızlıca bana yaklaştı ve elini uzattı.

"Ben Elliot."

"Alec." Dedim gülerek. Elini sıktığım zaman Magnus'un attığı sikici bakışlara gülerek cevap vermiştim.

"Bana diyorsun ama sen de hafife alınacak bir yapıda değilsin." Deyip eliyle kol kaslarımı avuçladı. "Magnus sen bununla deneme sürüşü yapmış olmalısın. Nasıldı anlatsana?"

Adam etrafımda dolanırken Magnus patlamaya hazır bir volkan gibi bize bakıyordu.

Ona 10 saniye veriyorum.