Aşk Sürgünü...( Sürgün Serisi 1 )✔

Bölüm 8 - Benimle Gel...

" Git " diyorsun da,
Olmuyor işte git demekle.
Her şeye rağmen gidemiyor insan.
Ben de sana" sev " diyorum mesela.
Sevebiliyor musun?

       Cemal Süreya

Araba konağın bulunduğu sokağa girdiğinde Azad konağın önünde bulunan arabayı görünce yüzüne yayılan gülümsemeyle Leyla'ya dönmüş;

" Şerwan gelmiş. " demişti. Ardından yüzünden gitmeyen tebessüm ile arabadan inmiş, Leyla'yı beklemeden konağa girmişti.

İçeri girdiğinde Ömer Azad ile oynayan kuzenini görmüş;

" Ooo Şerwan bey sonunda buraların yolunu bulabildin mi? " demişti gülerek.

Genç adam duyduğu Azad'ın sesi ile bakışlarını kucağında gülerek konuşan Ömer Azad'dan çekerek kapıya bakmış, Azad'ı görmesi ile kocaman gülümseyerek;

" Ben buraların yolunu hep biliyorum da, asıl unutan sensin! " demişti yerinden kalkarken.

" Şerwan! "

" Yalan mı ağam? Buraların yolunu unutmadın mı? "

" Çok konuşuyorsun kardeşim. " diyerek kuzenine sıkıca sarılmıştı.

Çok özlemişti Azad kuzenini ve aynı zamanda süt kardeşini. Şerwan, eğitim hayatına başladığından beri onlarda kalmış, iki kuzen farklı şehirlerde üniversiteyi kazanınca kadar hiç ayrılmamışlardı. Azad için Şerwan sahip olamadığı erkek kardeşi, Engin'den sonra güvendiği tek kişiydi.

" Nasılsın kardeşim? "

" İyiyim sağ ol. Sen nasılsın? "

" Seni gördüm daha iyi oldum kardeşim. " demiş, elini Azad'ın omzuna koyarak sıkmıştı Şerwan. Ardından kapıda onlara gülerek bakan Leyla'yı görmüş; " Hoş geldin Leyla " demişti.

" Hoş buldum Şerwan. " diyerek genç adamın sarılmasına karşılık vermişti Leyla.

" Gerçekten iyi misin Leyla? Yani yengemi düşününce! "

Leyla, tebessüm ile bakmıştı genç adama. Yıllarca Azad'ın tüm ailesini resimlerden Azad ve ara ara İstanbul'a gelen Şerwan'dan çok dinlemiş, özellikle Şerwan, Gülistan hanım konusunda şakayla karışık hep Leyla'yı korkutmuştu.

Yaz tatilleri hariç tam yirmi yıl dayısının evinde kalınca yengesinin despot tutumu ve kibirini en iyi şekilde biliyordu Şerwan. Bunu ona karşı fazlasıyla göstermişti.

Gülistan hanım, akşam yemeği için yapılan hazırlıklara bakmak için odasından çıkmıştı ki, avlunun ortasında gülerek konuşan üçlüyü görmüş, Leyla'nın geldiği günden beridir çatık olan kaşlarını mümkünmüş gibi daha da çatmış, bakışlarını kaçırarak merdivenlere yönelmişti.

Leyla, gülerek Şerwan ile konuşurken söylenerek merdivenlerden inen Gülistan hanımı görmüş, gülüşü yüzünde solmuştu. İstem dışı bir adım geri giderek Azad'ın arkasına geçmişti.

Elinde değildi. Günlerdir Gülistan hanımın ona olan yaklaşımı ve sözleri ondan çekinmesine neden oluyordu. Kendini onun yanında kötü hissediyordu.

Leyla'nın bu hareket ile Azad anlamayan gözlerle bakmıştı Leyla'ya. Kaçamak bakışlarla merdivenler baktığını gördüğünde o yöne dönmüş, merdivenlerden inen annesini görmüştü. Sıkıntıyla nefesini vererek Leyla'nın elini, eline kenetleyerek yanına çekmişti aşık olduğu harelere bakarak.

Leyla, uzun uzun bakmıştı Azad'ın mavilerine. Bıraksalar saatlerce öylece durup izlenebilirdi aşık olduğu hareleri. Azad, da ondan farksız değildi. O da her Leyla'nın gözlerine baktığında zaman ve mekan anlamını yitiriyordu onun için.