Aşk Sürgünü...( Sürgün Serisi 1 )✔

Bölüm 49 - İhanet...

Hayat benimse eğer kimse karışamaz
Ve biliyorum ki herkesle dost olunmaz.
Aşka gelince bir kere sevdim işte,
Bir daha işim olmaz.

Cemal Süreya

Sonunda Gülistan hanım istediğini almanın mutluluğuyla daha tüm aile üyeleri kalkmadan oyununun son perdesini oynamak için konaktan çıkmıştı. Yaptığı her şey hastalığı, Azad'ın yalan nikahı hepsi bu oyunun bir parçasıydı.

İlmek ilmek en ince detayına kadar her şeyi ayarlamıştı. Geçirdiği kaza, hastanedeki ameliyatı, teşhis konulan kanser. Hepsi büyük bir yalandı. İstediğini almak için ailesine oynadığı büyük bir yalan.

Her şey ortaya çıktıktan sonra Azad'ın evliliği kabul etmeyeceğini Şilan'ı geri göndereceğini çok iyi biliyordu. Biliyordu Çünkü oğlunu çok iyi tanıyordu. Her şey ortaya çıktıktan sonra Şilan'ı göndermek istediği zamanı bile düşünmüştü.

Teli ile duayla baba evinden çıkarılan bir gelin, bütün Midyat'ın şahit olduğu bir gelin alma töreninden sonra Azad'ın onu gönderemeyeceğini, törelerin buna izin vermediğini biliyordu. Eğer bunu yaparsa kan alacaktı. Azad bunu göze alamazdı. O da bunu bilerek bu oyunu oynamıştı oğluna.

Herkesin onun kim olduğunu bilmesi için. O ne isterse yapmaları gerektiğini anlamaları için. Yaptığı yanlıştı ama o bunun farkında değildi. Gözü hırstan kör olmuş yanındakilerin yanlış yönlendirmeleri ile kendi ailesine düşman olmuştu.

Söylediği yalanlarla yanında bulunan aşiretten birkaç kadın ile konağın önüne geldiğinde yüzünde daha da büyüyen gülümsemesiyle kapıda şaşkın gözlerle bakan adamlara aldırmadan konak kapısını açtırarak yanlarında olan kadınların zılgıt sesleri ile içeri girmişti

Tüm konak ahalisinin şaşkın bakışları altında sıkıca Şilan'ın elini tutarak merdivenlerde öylece kalan Azad ve Leyla'ya dönmüş;

" Hazırlıklar başlansın, yemekler yapılsın. Bugün Karahan konağında düğünümüz var! " diyerek var gücüyle bağırmıştı.

Leyla, duyduğu şey ile buz kesmişti. Duydukları tüm algılarını kapatmıştı âdeta. Yanlış duyduğunu düşünerek gözlerini kapatmış, derin bir nefes alarak gözlerini açmıştı ki ona gülen gözlerle bakan Şilan'ın bakışları karşında ayakta durmakta zorluk çekmiş, yanında aynı onun gibi buz kesmiş bakan Azad'ın koluna tutunmuştu.

Azad, kolunda hissettiği Leyla'nın eli ile kendine gelerek Leyla'ya bakmıştı. Leyla'nın buğulanmaya başlayan gözlerini gördüğünde içini saran öfkeyle;

" Kesin! " diyerek tüm avluda yankılanan ses ile çalan davul zurnayı susturmuştu. Ardından hızla kalan basamakları inerek annesinin önünde durmuş; " Ne demek oluyor bunlar anne? Sen nasıl kalkabildin? " demişti sakin olmaya çalışarak.

" Ne demek olacak Azad? Dün kıyılan nikahının düğününü yapıyoruz!"

Azad, duyduğu şey ile beyninden vurulmuşa dönmüştü âdeta. İrice açılan gözlerle annesine bakmış, ardından kendini toplayarak;

" Doğan herkesi çıkar! " demişti bakışlarını yavaşça Leyla'ya çevirerek.

Leyla, duyduğu cümleyle nefesi kesilmişti âdeta. Beyninde yankılanan beş kelime ayakta durmasını zorlaştırmıştı. Yanlış duyduğunu düşünerek başını iki yana sallamış;

" Yalanlarınıza bir son verin artık Gülistan hanım! Biz sizin için endişelenirken siz ne yapmaya çalışıyorsunuz? " demişti Gülistan hanımın önünde durarak.