Aşk Sürgünü...( Sürgün Serisi 1 )✔

Bölüm 44 - Salacak...

Kim demiş aşk uğruna ölmek zor?
Uğruna ölünecek aşk bulmak zor.

       Cemal Süreya

Leyla, şirketten çıktıktan sonra konağa dönmüş, yatağına uzanarak saatlerce camdan görünen gök yüzüne izlemişti. Gün içinde yaşadığı şeyler ağır gelmışti fazlasıyla yara alan kalbine. İçinde sürekli varlığı ile ona sonsuz güç veren umut dolu küçük kız çocuğu artık fazlasıyla yorulmuş, avuçlarında sıkı sıkıya tuttuğu umudu alıp yavaş yavaş terk ediyordu Leyla'nın kalbini.

Yıllardır dile getirmediği, içinde yaşadığı her şey bir kor olmuş, yavaş yavaş ruhuyla beraber onu yok ediyordu şimdi. Oysa ki babasını gördüğü ilk o an kalbinde pek çok umut fidanının varlığını hissetmişti ama bir kez daha kalbinde büyüyen umut fidanlarını koparıp atmıştı babası. Hem de hiç acımadan can yaka yaka yapmıştı.

İçinde tarifsiz duygular ile beraber varlığını hissettiği kor ile açılan kapıyla düştüğü düşüncelerden sıyrılarak bakışlarını kapıya çevirmişti. Ardından tekrardan bakışlarını camdan gözüken gök yüzüne çevirmişti.

" Leyla'm! "

Leyla, Azad'ın ona seslenmesini duymamazlıktan gelmiş, ona bakmamıştı. Ardından Azad yatağa oturup saçlarını arkaya atarak yanağını okşamaya başlamıştı ki, sıkıntıyla nefesini vermiş, arkasını dönerek Azad'ın temasını kesmişti.

Bunu kalbi ile büyük bir savaşa girerek yapmıştı. Azad hayatına girdiğinden beridir yanında hep ağlayan kız çocuğu gibi görünmekten yorulmuştu. Artık onun o hâlini görmesini istemiyordu.

Azad, Leyla'nın tepkisi ile gözlerini kapatarak sıkıntıyla nefesini vermiş;

" Leyla bana bak lütfen! " demişti.

" Uykum var uyuyacağım! "

" Bu saatte mi? "

" Yorgunum! "

" Yapma böyle Leyla'm. Kendini benden uzaklaştırma. "

" Lütfen Azad uyumak istiyorum. "

Azad, aldığı olumsuz cevapla derin bir nefes alarak elini Leyla'nın omzuna koyarak kendine çevirmiş, doğrulmasını sağlamıştı.

" Boş yere kendini üzüyorsun. En başından beridir düşüncelerini biliyorduk. " diyerek Leyla'nın yüzünü ellerinin arasına almıştı.

" Biliyorum ama buraya gelmesi içimde umut yarattı. " demişti ağlama istediği bastırmaya çalışarak kollarını Azad'ın beline sarmıştı.

Azad, belki de Leyla'nın hissettiği acının, umutsuzluğun bin katını hissediyordu kalbinde en başından beri. İlişkilerinin başladığı günden beri, yani geride bıraktıkları 5 yıl boyunca hep ödün veren taraf Leyla olmuştu ve vermeye de devam ediyordu.

" İtiraf edeyim ben de öyle düşünmüştüm ama değilmiş. " demişti sıkıntıyla nefesini vererek.

" Şirkete neden gelmiş? "

" Ortaklık teklif etti. "

Leyla, başını kaldırarak anlamayan gözlerle Azad'a bakmış;

" Bu da nereden çıkmış? " demişti şaşkınca.

" Bilmiyorum. Zaten cevabını aldı ve gitti. "

" Anladım. "

Azad, elini Leyla'nın çenesine koyarak başını kaldırmış, gözlerine bakmıştı.