Aşk Sürgünü...( Sürgün Serisi 1 )✔

Bölüm 47 - İmkansızı İstemek...

Biz ne zaman yelken açsak sevdalara,
Kesiliyor bütün rüzgârlar...
Ve biz ne zaman bir parça AŞK istesek,
Yalnızlık kesiyor önümüzü...

Cemal Süreya

Tüm aile hastahane koridorunda endişe ile beklerken, Leyla Azad'ın gözlerini dahi kırpmadan ameliyathane kapısına baktığını gördüğünde içini büyük bir acı sarmıştı. Gözleri dolmasına engel olamayarak duvar dibine çöküp kalan Azad'ın yanına diyerek oturmuş, elini Azad'ın elinin üstüne koyarak;

" Annen çok güçlü bir kadın, iyi olacaktır. " demişti çatallaşan sesi ile.

Azad, Leyla'nın elini iki elinin arasına almış;

" Korkuyorum Leyla. Onu da kaybedemem! " demişti gözlerinin dolmasına mâni olamayarak.

" Yapma böyle lütfen! Güçlü durmalısın. "

Azad, gözlerini kapatarak derin bir nefes almış, ağlamamak için kendini zor tutmuştu. Saatler olmuştu alel-acele Mardin'e geleli ve Gülistan hanım ameliyata alınalı. Tüm aile perişan olmuş, içeriden çıkacak doktoru beklemişlerdi. Bu süre zarfında sadece bir defa bir hemşire çıkmış, acil kana ihtiyaç olduğunu söylemişti. Hiçbir çocuğunun kanı uymamış, bir tek Leyla'nın kanı uymuştu. Leyla, kan verdikten sonra hemşirenin dinlenmesi yönündeki sözlerini dinlemeden hemen Azad'ın yanına dönmüştü.

" Sen nasılsın? " demişti Azad elini Leyla'nın yanağına koyarak.

" Sen iyisen, ben de iyiyim. "

" Teşekkür ederim. "

" Niçin? "

" Kan verdiğin için. "

" O benim de annem Azad. "

Gülistan hanımın tüm yaptıklarına rağmen Leyla'nın onu annesi gibi görmesi, Azad'ın içinde bir an bile olsun büyümekten vazgeçmeyen fidana can suyu olmuştu âdeta. Yüzünde zor da olsa oluşan tebessüm ile uzunca Leyla'nın gözlerine bakmış, kokusunu içine çekerek saçlarından öpmüştü ki;

" Şerwan! " demişti Leyla içerden çıkar Şerwan'ı görmesiyle ayağa kalkmıştı.

" Annem nasıl? " diyerek hızla Şerwan'ın yanına gitmişti Azad.

" Ameliyat başarılı geçmiş ama kritik durum devam ediyor. " demişti ona korkulu gözlerle bakan kardeşlere. Çalıştı hastahane olmadığı için ameliyata girerek durumunu takip etmesi hiç kolay olmamıştı.

" Bu ne demek? " demişti Berva titreyen sesi ile.

" Tam olarak ben de bilmiyorum. Doktoru çıkınca detaylı öğrenebiliriz. "

" Yaşayacak ama değil mi? "

Şerwan, Hivda'nın ağlayarak kurduğu cümle ile sıkıntıyla nefesini vermiş, kollarının arasına almıştı.

" Yapma böyle. Yengem iyi olacaktır. "

" Korkuyorum! Babamın yangını hâlen olduğu yerde yanarken, bunu kaldıramam. "

" Gülistan Karahan'dan bahsediyoruz o kolay kolay pes etmez! "

Gerçekten de öyleydi. O Gülistan Karahan idi ve kolay kolay pes etmezdi. Etmedi de. Uzun süren bekleyişten sonra zor geçen saatler geride kalmış, Gülistan hanım çocukları mutlu ederek gözlerini açmıştı.

Bir tek Azad için hiçbir şey geride kalmamıştı. Annesinin uyanmasıyla mutluluğun tadını çıkarırken doktorun onunla konuşmak istemesiyle huzur bulan saatlerin yerini belirsizlik almıştı.