Aşk Sürgünü...( Sürgün Serisi 1 )✔

Bölüm 9 - Düğün...

Zaman sen olmayınca geçmiyor...
Sen olunca da yetmiyor.

       Cemal Süreya

Düğün için gerekli tüm hazırlıklar yapıldıktan sonra Leyla, Azad ile beraber konağa dönmüştü. Murat'ı gördükten sonra tamamen içine kapanmış, yapılan her şeyi sessizce onaylamıştı.

Azad, saatlerdir yanında ruh gibi dolaşan Leyla'nın neden böyle olduğunu, canının neye sıkıldığını anlam vermemiş, arabadan ineceği sırada kapıyı kilitleyerek Leyla'nın inmesini engellemişti.

" Ne oldu Azad? " diyerek şaşkınca Azad'a dönmüştü Leyla.

" Onu sen söyleyeceksin Leyla'm! Neden böylesin? "

" Bir şey yok! "

" Leyla'm! Seni senden daha iyi tanıyorum, gözlerin hüzünle sarmalanmış! Neden benden saklıyorsun? "

Leyla, bakışlarını Azad'dan çekerek yutkunmuştu. Azad'dan bir şey saklamak istemiyor ama vereceği tepkiden de korkuyordu. Derin bir nefes alarak tekrardan Azad'a bakmış;

" Murat burada! " demişti.

" Ne? "

" Söyle dedin, söyledim Azad! Hadi aç kapıyı. "

" Leyla! Onunla mı konuştun? " diyerek farkında olmadan sesini yükseltmiş, Leyla'nın kolunu tutmuştu.

" Senden bir şey saklamak istemiyorum Azad! Bunun için beni pişman etme lütfen! " diyerek bileğini Azad'ın tutuşundan çekmiş; " Çarşıda karşıma çıktı. " demişti.

" Sana bir şey mi yaptı? Ondan mı böylesin? "

" Hiçbir şey yapmadı, konuştu ve gitti! Şimdi kapıyı aç lütfen. " diyerek elini kapıya atmıştı, bakışlarını Azad'ın gözlerinden çekmeyerek.

Azad sıkıntıyla nefesini vererek gözlerini kapatmış, ardından kapıyı açmıştı. Leyla'nın tam kapıyı açtığı sırada gözlerini açarak Leyla'nın kolundan tutup kendine çekmiş, sıkıca sarılmıştı. Aşık olduğu kokuyu  içine çekerek Leyla'nın saçlarından öpmüş;

" Özür dilerim Leyla'm! " demiş, yüzünü ellerinin arasına almıştı. Ardından Leyla'nın bileğini tekrardan tutarak dudaklarını götürmüş, uzunca öpmüştü.

" Arabadan inmeyi düşünüyor musunuz acaba? " diyerek Hivda sabırsızca cama vurmuştu.

" Ne o kinné, korkudan bensiz eve giremiyor musun? " demişti Azad kaşları çatık arabadan inerek.

Hivda, sinirle Azad'a bakmış; " Sensin kinné! " diyerek arkasını dönerek sinirle konağa yönelmişti.

" Niye kızıyorsun kinné? Gel abin elinden tutsun da korkma! " diyerek Hivda'nın arkasından gitmişti.

Leyla yüzünden gitmeyen tebessüm ile arabadan inmiş, konak kapısının önünde didişen iki kardeşe bakmıştı. Yüzündeki tebessüm silik bir hal alırken kalbinin en derininde keskin bir acı hissetmişti. Kardeşi Zeynep'e olan özlemin acı sızısını.

" Bunlar hiç büyümeyecekler! " demişti Berva başını iki yana sallayarak. Ardından Leyla'ya dönmüş; " Bu iki çocuğa alışsan iyi olur Leyla! " diyerek kocaman gülümsemişti.

Leyla, gülerek Berva'ya bakmış, Ayşin'in koluna girmesiyle beraber üçlünün arkasından konağa yönelmişlerdi.

Hivda, sonunda Azad ile didişmekten vazgeçerek Azad'ın elini tutmasına izin vermiş, gülerek arkasından avluya girmişti ki, üst terastan gelen kocasının sesi ile gülüşü yüzünde solmuş başını kaldırarak sesin geldiği yöne bakmıştı.