BÖLÜM 24

62.3K 2.5K 224
                                    

"Kartal!"

Kartal'ı görmememle geçip  gitmesi  bir olmuştu. Onun rüzgar gibi geçip gitmesiyle korkarak elimdeki işleri bırakıp peşinden koştum. Bugün ablamlar Raşit ile çıktığı için evde yalnızdım. Can sıkıntısıyla ortalığı toplarken onun eve erken gelebileceği aklımdan geçmemişti.

Kartal peşi  sıra çalışma  odasina  girdiğimde  daha önce hiç  görmediğim  gizli  bir bölme  açarak  kasanın  şifresini  hızla girmişti. Bende panikle  yanına  gidip "Canım  neyin  var beni ürkütüyorsun?" Diye sorduğumda eline silah alınca  korkum bir anda katlanıvermisti.

"Kartal korkuyorum neyin var, neden silahlandın?" Kartal silahı  kontrol  ettikten sonra  arka  cebine sokmuş eline altın  renginde bir silah  daha alarak onu da aynı  şekilde  beline  soktu. Beni  sanki yeni  fark etmiş  gibi  yanima  gelerek kollarımdan  tuttu.

"Korkma  Lina, benden asıl korkacak olanlar başkaları..."

"Hayır  hayır  saçmalama  hiçbir  yere gitmek yok, kimseyi  vurmak  öldürmekte yok." Uzanıp  belinden silahı  alacağım sırada  elimden tuttu.

"Babamın  katillerini babamın  silahı  ile öldüreceğim  Lina, önce  o it oğlu  Kemali hemen ardinda da Metin'i gebertip intikamımi alacağım."

Yanımdan  geçip  gideceği sırada  aklıma  gelen ilk şeyi  içim  acıyarak söyledim. "Hamileyim... Kartal  beni düşünmüyorsan hic değilse  bebeğini düşün  lütfen  ortada bir katil varsa polise gidelim.  Ne olur elini kana bulama."

Kartal kal gelmiş  gibi  karnıma  baktığımda  bir an için  sevindim.  Birakamaz  gidemez diye düşündüm. "Hamile misin? Eğer  bana yalan söylüyorsan seni  asla affetmem  Lina, eğer yalansa seni silerim." Bedenim buz kesse de umrumda değildi,  yeterki katil  olmasın  eli kana bulunmasın  onun için her şeyi  ama her şeyi  yaparım.

Başımı  olumsuz  anlamda  sallayarak  kızarmiş  gözlerine  baktim, sanki  nevri dönmüşte eli kolu bağlı olduğu  için  hiçbir  şey yapamıyordu. "Doğru  söylüyorum  Kartal, test yaptım  istersen  doktora  gidelim." Doktora  gidene kadar  zaman kazanır  Raşit'i arayarak  her şeyi  anlatırdim.

Kartal'ın  kalbi yumuşamış gibi dudaklarını  alnıma  bastırmiş  bende derin bir nefes almıştım. "Bana bir söz  ver Lina, ablanın  yeğenin mutluluğu  için  Raşit'i  arayip  hiçbir  şey  söylemeyeceksin. Ben bu evden çıkanca gaflete düşüp polisi aramayacaksın. Eger planlarımi  bozup  intikamı  mi almama  engel olursan seni bebeğe  rağmen  silerim."

"Hayır... hayır... hayır.  Kartal hayır!" Kartal Allah'a emanet diyip  geldiği  gibi  rüzgar  gibi  geçip  gitmişti. Elimle masaya tutundugum da gözlerim  kararmış yine de peşinden  koşmuştum. Kendimi  evden dışarıya attığım da Kartal  diye bağırdım. Bana son bir kez  daha bakıp  arabaya  binmişti. Araba hareket edince peşinden  koştum. Kartal  ve beraberinde  üç  araba daha gittiğinde  evde korumaya dair hiç  kimse kalmamıştı.

Demir kapıda  öylecen kalınca gerisin geriye  eve koşarak titreyen elime telefonu  aldim.  Öldürecekti. Onun gözlerinde şey  saf kinden oluşuyordu. O adam Kemal  buraya  gelen  nişanlısınin babasi  ailesi  katletmiş olabilir miydi? Kartal  bir kaç gündür  bir işler  çeviriyordu ama bunun  olması...

"Hayır,  Raşit'i  arayamam. Oraa bir çatışma  çıksa hiç  düşünmeden içine  dalardı." Adres diyerek çalışma  odasina  koştum.  Kartal'ın  masanın da bir ajanda olduğunu  iyi bildigimden  onu elimle  koymuş  gibi  bulmuştum. Ajanda da ailelerin numaralari ve adresleri  yazıyordu.

Ilk Kemal  demişti. Bu yüzden direkt  polisi  arayarak ihbarda bulundum. Başta  bir şey  anlamadıklari söyleyince  kan  çıkacak  diyerek baştan  anlattım. Açık adresi  verdiğimde koşarak  eve gidip çantami alıp  ana yola çıktım. Bulduğum  ilk taksiye atladığım da elimdeki yırtılmış kağıt  parçasını  uzatarak  acele etmesini  söyledim.

Yok uzadıkça uzamiş bitmek bilmemişti. Sonunda adrese  geldiğimizde  vilanın önümde epey kalabalık  vardı. Iceriye  girmek istediğimde izin vermediler. Bende kendime bir yer bulup  içeriye bakmak istedim.  Bahçede  poslisten çok  siyah giyinimli adam vardı.  Arkamdan polis otobüsü  geçip içeriye  girdi.

Kartal, diye fısıldadığımda eli kelepçeliydi. Ambulans  falan yoktu. Belki de polisler tam zamanında  yetişmişti. Adamlar  tek tek otobüse  binerken  bende duran taksime  binerek çıkmalarıni bekledim. Polis otoları hareket ettiğinde  bizde  onları takip etmiştik.

Karakolun önüne geldiğimizde Kartal diye  seslendim  ama görünürlerde yoktu. "Siz nereye gidiyorsunuz?" Ben ihbarı  yapan  kişiyim dediğimde  ne ihbarı  demiş  açıklama  yapınca ise benimle gel diyerek içeriye almışlardı. Karakola  girdiğimde  her taraf koruma kaynıyordu. Mustafa beni görünce  başını  olumsuz  anlamda  salladı.

"Komiserim ihbarı yapan kadın geldi." Komiserle birlikte  arkası dönük Kartal da bana dönünce başımı öne eğdim. Hiç değilse elini kana bulamamıştı.

"Izin verirsen Lina ile konuşmak  istiyorum."

"Kartal çok  uzatma insanların  gözüne  batmayalım." Kartal  tamam dediğinde  başımı kaldırıp elindeki kelepçelere baktım. Beni kenara  çektiğin de yüzüme  bak diye çıkıştı.

"Mecburdum Kartal, ben çok  korktum.  En çok  katil  olmandan değil  seni bir daha görmemekte çok  korktum."

"Sana bana bir tek sorun soracağım  eğer yalan söylersen burayı başına yıkarım. Şimdi  gözlerime bak be söyle  hamile misin?" Başımı  kaldırıp gözlerine  baktığımda çoktan  gözyaşarım akmaya başlamıştı. Başımı  olumsuz anlamda sallarken gözünde ki can  kırıklarıni görmüştüm."

"Baba... Baba! Estella vurulmuş. Estella vurulmuş." Tanımadığım  bir çocuk içeriye  girdiğinde polis önünü  kesti. Diğer  taraftan Estella'nin  erkek kardeşi  Güven  polisleri  geçerek  üstümüze doğru koşuyordu ki Kartal kelepçeli ellerini başımdan  geçirdiği kendi ekseninde döndüğü gibi  kendini bana siper etmişti.

Hava da küfürler  bağırtılar yükselirken ellerimi Kartal'ın  gömleğine götürerek sıktım. Arada boğuşma  yaşanırken  yüzüm Kartal'ın  göğsünde  olduğu  için  hiçbir  şey  görüyordum, kokusunu son kez kokuluyor gibi içime  çektiğimde tek el silah  sesi duydum, Korkudan  ayaklarım  titreyince beni  taşiyamasindan korkup Kartal'dan sıkıca  tutunarak başımı  kaldırıp  yüzüne  baktım.

"Kartal!"

KORKUNUN ECELE FAYDASI VAR MIDIR?









YARA İZİ  🚬 BIZE SEN KALA 2Waar verhalen tot leven komen. Ontdek het nu