YARA İZİ 🚬 BIZE SEN KALA 2

Yeni ev

Ne bekliyordun ki zaten senden gerçekten özür dilemesini mi? Allah'ım ben gerçekten çok saftım. Ablamın söylediği ben ne zaman büyüyecektim? Ben ne zaman insanların gerçek yüzlerini kısa sürede görecektim. Her zaman canım yandıktan sonra farkına varmak istemiyordum. Ben yalnızca insan sarrafı olmak istemiyordum. Şu güçlü kadınlar gibi olup hazır cevap olmak istiyordum fakat bu doğam da yoktu. Özellikle ilk tanıştığım kişilerin karşısında fazlasıyla pasif kalıyordum.

Her zora düştüğümde yaptığım gibi akıl danışmak için ablamı aramış sırf merak etmesin diye olayı tamamen pozitif yönleriyle anlatmıştım. Canım ablam seni çok özlemiştim özellikle de yeğenimi özlemiştim. Telefonla konuşurken birinin varlığıyla arkamı döndüm. Raşit Bey ellerini kaldırarak devam et demişti.

"Ablacım ben seni eve geçtikten sonra arasam olur mu?" Ablam tamam dediğinde telefonu kapatarak yemeklere bakan Raşit Beye baktım. Bütün yemekleri gözden geçirdikten sonra "Her şey enfes görünüyor eline sağlık beni şaşırtmıyorsun..."

"Teşekkür ederim."dediğimde kendinde bir bardak su alarak ablan mı var diye sordu. "Evet, iki kız kardeşiz bir de yeğenim var." Sorusuna samimiyetle cevap verdiğimde anladım demişti.

Raşit Bey suyunu bitirdikten sonra boş bardağı tezgaha bırakarak "Sana ev buldum..." Ev mi bu kadar hızlı mı? "Adamlar senin için üç tane ev bulmuşlar bende sana tanışmadan tutmak istemedim." Ben bu sabah eve geldim ve akşamına ev mi bulmuştu.

"Bu kadar hızlı bulunacağını tahmin etmezdim. Raşit Bey benim için önemli olan konumu ve fiyatı..."dediğimde bir gülüş atmıştı.

"Evlerin yerleri buraya çok yakın tek kişi yaşayacaksın değil mi?"

"Evet, tek başıma çıkmayı düşünüyorum. Bir artı bir olması benim için yeterli ve fiyatı bütçeme uygun olsa yeterli."dediğimde bir kez daha alay eder gibi gülmüştü.

"Lina bu işten ne kadar para kazanacağına dair bir düşüncen var mı?" Hayır, hiç parayı sormamıştım. Başımı olumsuz anlamda salladığımda devam etti. "Şuanlık beş bin diye düşünüyorum. Yine de Kartal'a danışırımda sigorta başlangıcı için bazı evraklar lazım." Bana yarın işe gelme evrakları topla derken ben uçup gitmiştim. Beş bin mi? Bu parayla iki aile geçinirdi. Ben aşkı falan unutup işime odaklanayım. Eğer biraz para elime her ay böyle bir meblağ geçerse ablamı da buraya getirir gül gibi geçinirdik. Hem ablam da o esaretten kurtulurdu.

"Lina orda mısın?" Raşit Beyin sesiyle kendime geldim. "Kusura bakmayın düşünüyordum. Tabi ben yarın bütün evrakları hazırlarım." Benim için telefonunu açarak evlerin özelliklerini saymıştı. Bende ablamı düşünerek iki artı ev olsun demiştim. "Peki, kararın bu yöndeyse bu evi tutuyoruz. Sen yarın yalnızca evrakları değil eşyalarını topla. Bu arada Lina sana kefil oldum sakın ola yüzümü kara çıkarma yarından sonra seni hummalı bir iş hayatı bekliyor..."

Çalışırdım çok çalışır asla onu pişman etmezdim. İş çıkışı Fatoşu aradığımda kahve içmek için onu kafeye davet ettim. Bütün olanları anlattığımda yüzünde kıskançlık emaresi görmem diye düşünürken bildiğin yüzü düşmüştü. Bunca sene çalışıp benden düşük fiyat aldığına dair hayıflanma işitince sırf kendimi yanlış aksetmemek adına öpüşme olayını söylememiştim.

"Öyle diyorsun Fatoş da Kartal Beyi de tanıyorsun. İlk günden bir dünya fırça atıp sinirle kahvaltıdan kalktı. Sen en azında sık sık diyalog içine girmiyorsun. Umarım bir ayımı doldurmadan postalanmam." Söylediklerim yalan da değildi. Adam bugün bana restini çekmişti. Ona karşı bazı duygularım olmasa bana daha da çekilmez bir adam olarak görünebilir hatta korkabilirdim. Bence onlar Fatoş'un da söylediği gibi canlarını güvenebilecek bir adam arıyorlardı. Aksi takdirde benim gibi saf birini neden işe alsınlar... Tabi ya belki başka biri olsa onları zehirleyebilirdi bile...

Allah'ım ben neden bu kadar safım ve nende hep geç idrak ediyorum. Eve gelip eşyalarımı toparladıktan sonra ablamı arayarak son olanları anlattım. Ablam kedine dikkat et diyor başka bir şey demiyordu. Yanıma taşınmasını söylediğimdeyse kocasının izin vermeyeceğini söylemişti. O şerefsizden nefret ediyorum eve bile uğramazken onu neden düşünüyordu ki? Yeğenimle de konuştuktan sonra erken kalmak için uyumuştum.

Sabah kalkıp erkenden evrak işlerini hallettikten sonra eve gelip kızlarla vedalaştım. Kızlarla çok iyi anlaşamasam da iyi kötü günlerimiz geçmişti. Evden çıktığımda saat üç gibi Raşit Beyi arayarak her şeyin hazır olduğunu söylemiştim. Raşit Bey de benim için bir adam göndererek hem evrakları almış hem de beni eve getirerek anahtarı teslim etmişti. Koruma kapıya kadar getirerek valizleri eşiğe bırakmış sonra da gitmişti. Bende ardından kapıyı kapatıp kilitlemiştim.

"Aman Allah'ım bu ev benim mi?" Elim ağzımda salona girerek etrafa baktım. Burası muhteşemdi. Küçük olmasına rağmen eşyalar falan harika görünüyordu. Ellerimi açarak etrafımda döndüm. "Lina işte buna hayat var derler..." Kendi kedime gülerek buradan diğer odalara en son da banyoya baktım. Küçük odada ben kalsam diğer odaya ablam ve yeğenim yerleşirdi. "Ablamı ikna edip buraya getireceğim. Şu saatten sonra o adamın kahrını çekmesine izin vermeyecektim."

Neşeyle salona geldiğimde salonla ahenk kurmuş olan mutfağa baktım. Ellerimi granit tezgahta gezdirirken aşkın bana şans getirdiğine dair yemin edebilirdim. "Unut aşkı falan Lina unut. Şu saten sonra ablanı düşüneceksin. Önce elimde bir şansım gücüm yoktu. Ama şimdi bir gücüm vardı. Aile aşktan daha değerliydi. Zaten şunu da aklına kazsan iyi edersin. Kartal Bey sana bakmaz..."

Kendi kendimi gaza getirdikten sonra ablamı arayarak evimi gösterdim. Ablam hala istemsem de bu defa daha karalı şekilde onu da yanıma getireceğimi söylemiştim. Ablamın artık sığınacak bir limanı vardı. Ablamla konuştuktan sonra Raşit Beyi arayarak defalarca teşekkür ettim. Sonunda gına gelmiş olmalıydı ki beni azarlayarak telefonu kapattı. Her ne kadar azarlar gibi olsa da bence sevincim onu da sarmıştı.

Akşama doğru normalime dönünce karanlık çıkmadan anahtarımla birlikte evden çıkarak alışveriş yaptım. Eve geldiğimdeyse önce karnımı doyurmuş sonrasında Raşit ve Kartal Bey için poğaçalar yapmıştım. Yarın sabah gittiğimde fırında ısıtır hiç değilse bu şekilde teşekkür ederdim.

"Bana güç verdiğiniz için sizi asla mahcup etmeyeceğim. Bilseniz bana verdiğiniz güçle kaç hayat kurtaracağımı kendinizle gurur duyardınız..."

BİR BİLSENİZ KADINA ORANTILI VERİLEN GÜCÜN BİR KADINA NELER YAPTIRABİLECEĞİNİ ŞAŞIRIP KALIRDINIZ...

ALLAH'IM HİÇBİR KADINI VİCDANSIZ BİR ADAMIN ELİNE MUHTAÇ ETMESİN.