YARA İZİ 🚬 BIZE SEN KALA 2

Bölüm 36

"Nerde kaldın Kartal, nerdesin?"

Allah'ım  deli olacaktım bu adam yine ne işler  peşindeydi. Ortalıkta  dört dönmekten vazgeçerek  oturmuştum. Saat nerdeyse ikiye geliyordu ve benim deli gibi  uykum  vardı. Biraz daha onu beklemeye devam edersem bir yerlerde uyayakalacaktım.

"Sen elbet eve geleceksin sabaha kadar da beklesem seni bekleyeceğim..." Sen hele bi gel, hamile karını evde tek başına bırakmak ne neymiş sana göstereceğim. Eğer Bade ile konuşmasam meraktan  çatlar  ölürdüm. Elimi ağzıma  götürerek tırnağımı dişledim. Acaba  bu saate  kadar Doğan ile ne yaptılar...

"Yine başını belaya sokmasın..."  Adam ne de olsa piskopat  ondan her şey  beklenirdi. Delirmeye az kala araba sesi duymuştum. Onun olduğundan adım kadar emin olduğum  için  elimi belime koyarak  kapının  açılmasını  bekledim. Kapı da sesler  çoğalınca pür dikkat kapıya baktım.

Kapı  açıldığında  içeriye  girmedi. "Içeri geç canım..." içeriye geç mi? Canım mı? Belimden ellerimi  indirdiğimde içeriye  bir kız  girdi. Onu görmemle dişlerimi sıkıp  hesap sormaya odaklanıyordum ki kızın yarasını  görmemle afalladım. Beni gören  kız  mahçup  şekilde  arkasina  baktığında  hemen ardından içeriye  Kartal girdi.

"Canım  sen hala uyumadın mı?" Kartal  neşeyle içeriye  girince  kapıyı  örtmüş, kızsa  başını  kaldırmadan öyle  ellerini  önünde birleştirerek sıkmıştı. "Uyumadığina çok sevindim. Seni Serçem ile tanıştırmak istiyorum. Hira SerçeKozanoğlu, benim biricik kız  kardeşim... Canım  Lina da benim güzel  karım."

Sağ elimi  kaldirarak kızı  işaret ettim. "Kar... Kardeşin mi?" Evet,  diyen Kartal  güler  yüzlüyle kardeşine bakmıştı. "Lina kardeşim  bugün  zor bir gün  geçirdi. Onu odasına götürüp  hemen geliyorum." Kartal mutluluktan havalara uçuyor  olmalıydı ki bana doğru  düzgün  bir şey  anlamamıştı. Onlar  giderken  arkasindan  baka kaldım.

Hava da kalan elimi  indirdiğimdeysem elimi ağzıma götürmüştüm. Kız  zayıf  kömür gibi  saçlara  sahipti. Yüzündeki  yara izi olmasa  çok güzel  görünüyordu. O halde o yara izi bombalı  saldırda mı olmuştu.

Aklımda  bir milyon  soruyla birlikte oturdum. Aradan on dakika geçmemişti  ki Kartal  medivenlerden koşarak  inemeye başladı. Hemen ayağa kalarak "Ne oldu?" Diye  sordum.

Kartal yanıma  gelerek ellerimden  tuttu. "Güzelim  Bade'nin doğum  sancıları tutmuş benim  hemen hastaneye  gitmem  gerekiyor. Sende burada kalıp kardeşimle ilgilen..."

"Nasıl ne doğumu erken değil mi? Kartal  bende gekmek istiyorum. Hem kardeşini  tanımam  etmem."

Kartal yanaklarımdan  öperek "Lina kardeşim  evdd yalnız kalamaz. Bade de ne zaman doğum  yapar hiç  bilmiyorum. Ben sana haber vereceğim."demiş  sonra da arkasina  bakmadan gitmişti.

Bunca olan şeye kızın doğum  yapması da gayet  normak  değil miydi? Şuan  ben bile doğuracak  gibi  hissediyordum. Başımı  kaldırıp  yukarıya  baktığımda korkmadim değil. Kocam eve kardeşim diyerek bi kız  getiriyor sonra da yeni bulduğu  diğer kardeşinin de baba olacağını  söyleyip evden  fırliyor.

"Hamile olmasam bütün  bunların  şaka  olduğunu  düşünürdüm." Korkuyla elim karnima  gitti. Kartal yanılıyor  olabilir miydi? Belki  o kız kardeşi falan değildir. Kim bilir  yalancının tekidir. "Ya hırsızsa ya da katil hatta şizofren bile olabilir..." Korkarak merdivenlere  yöneldim.

Içimden  dua ederken  ağır  adımlarla  yukarıya  çıkmıştım. Üst  kata çıktığımda  hangi odada diye düşündüm. Kilitli  iki oda vardı. Birisi genç  kiz odasıydi fakat tozluydu. Tahmin  ettiğim  odaya bakarken odama kadar sakin adımlarla yürümüş. Odama gelinceyse hızla  içeriye girerek kapıyı  kapatmıştim. Kapıyı  kilitledikten  sonra başımı  kapiya  dayamıstım ki arkamda birinin varlığı  ile kalbim  hızlandı.