YARA İZİ 🚬 BIZE SEN KALA 2

BÖLÜM 22

VERA; Ben o yare dağlar kadar güvendim

Evlenmek mi? Kartal beni kendinden ittirdiğinde buz kesilmiştim. Yanımda hışımla geçip gittiğinde elimle ağzımı kapattım. Neden ben beyinsiz gibi davranıyordum. Bana böyle ne olmuştu? Elimi ağzımdan çektiğimde arkama baktım. Allah'ım bazen bu kadar akılsız olabileceğime inanmıyorum. Olduğum yerde öylece kalmak yerine evden çıkıp müştemilata gelmiştim. Direkt odama girdiğimde ablam yanıma gelerek çay içelim dese de keyfim olmadığını söyleyerek yastığıma sıkıca sarıldım.

"Hadi ama Lina, beni yalnız bırakma zaten Raşit'te gitti sıkıntıdan patlarım." Ablam biraz daha ısrar edince oturup iki bardak çay içmiştim. Raşit'in acil işi çıkıp evden gitmesi hiç hoşuma gitmemişti. Ayda bir kez bir yerlere gidiyor kimseye de nereye gittiğini söylemiyordu. Ablam uykusu geldiğini söyleyerek gittiğinde bende odam çekilmiştim. Pencere kenarından dışarıya bakarken Kartal'ın içki şişesini kafasına diktiğini fark ettim. Raşit de evde yok eğer kriz geçirirse kendine zarar verebilirdi. Arkamı dönüp gözlerimi kapattığımda onun içki şişesini kırdıktan sonra yüzündeki gibi vücuduna yara izleri açtığını hayal etmiştim.

Bu ihtimali göze alamazdım. Evden sessizce çıkarak mutfak kapısından içeriye girmiştim. Her yerin ışığı kapalı olduğundan karanlıkta üst kata çıkıp kapısını çaldım. "Gelme..." Gelme mi? Kapıyı açıp içeriye girdiğimde yatağında oturmuş hala içtiğini görmüştüm.

"Kartal Bey ne yapıyorsunuz?" Yanına gidip elinden almak istediğimde beni itekledi. "Def ol git seni gözüm görmesin yoksa çok kötü şeyler olur." Nasıl kötü şeyler, korksam da bana şişeyi vermemiş bunun yerine ayağa kalkarak kendine bardak almıştı. "Bir bardak benimle içersen bütün içlerimi sana veririm." Hiç de öyle kafası uçuk görünmüyordu. Tam aksine bilinci yerinde bana göz kırpmıştı.

Ona işaret parmağımı yönelterek "Bir bardak içersem elindekileri bana verip uyuyacaksın." Demiştim. O sıra da bana otur diyerek bir bardak içki doldurdu. Hayatımda hiç içki içmediğim için elindekinin ne tür içki olduğunu anlamamam gayet normaldi. Yatağının ucuna oturduğumda elindeki bardağı almıştım. O da yanıma oturunca yüzümü buruşturarak bir yudum aldım. "Ne kadar hızlı bitirirsen bende o kadar çabuk şişemi sana veririm." Yine başına içki şişesini diktiğinde bir güç hepsini içmiş bitirince de istemsizce hıçkırmıştım.

Bitirince gülerek ayağa kalkıp ondan şişeyi istedim. "Seni hırslı kız al bakalım." Şişeyi elinden aldıktan sonra çöp kutusuna atarak bir kez daha hıçkırdım. Kartal bana bakarken yanına gidip "Şimdi de uyuyacaksın." Demiştim. Elimden tutup kalktığında yatağına yatırmak istedim fakat kendini yatağa atarken beni de çekerek üstüne düşmemi sağladı. Bir kez daha hıçkırdığımda gülerek ellerini yüzüme götürdü.

"Sen neden bu kadar güzelsin?" Güzel mi? Bana iltifat mı etmişti. Üstündeki yerim ürpermeme sebep olduğu için kalkmak istedim fakat beni tek bir hamlesiyle ters çevirip üstüme çıktı. Kendimi onun altında bulduğumda bütün ağırlığını üstüme bırakarak hiç beklemediğim anda dudaklarıma yapışmıştı. Sıcak nefesini nefesimde hissederken öpücüğüne karşılık vermemek elde değildi.

Kartal öpmeyi bir an için olsun bıraktığında "Güzel olduğun kadar güzel de kokuyorsun. Ah bir de şu deli damarın olmasa..." demiş sonra da kaldığı yerden devam etmişti. Öpüşme başka bir boyuta dönüşürken başımı çevirip "Sarhoşsun."dedim. Kartal kollarımdan tutup beni kaldırdığında ikimizde karşılıklı oturur hale geldik. Yüzümü büyük elleriyle avuçladığında dudağıma küçük bir buse bırakarak "Bana bak gözlerimin içine sana sarhoş gibi mi geliyorum." Diye sorduğunda yutkundum.