Our last Summer (Weirdos' Squad)

Chapter 40

Chiqui's P.O.V.

"Hahahaha Bahala na nga kayo diyan."

Iniwan ko na sina Divine at Geryne dahil sigurado akong hindi ako makakarelate sa mga pag-uusapan ng dalawang 'yan.

Sandali akong tumigil upang pagmasdan ang mga kaibigan kong akala mo wala nang bukas kung makangiti. Enjoy na enjoy talaga eh? Well, mabuti naman.

"Chiq" Marahas akong napalingon sa kaliwa at sumalubong sa akin ang nakatitig na si Matthew. Kanina pa ba siya dito?

Hinarap ko siya kahit na ang lakas ng alon ng tubig dahil sa harutan ng mga kaibigan namin. Parang mga bata. College na eh, Tss.

"Bakit? May problema na naman ba sa Entrance fee natin?" Tanong ko rito nang hindi nakatingin dahil abala ako sa panonood ng mga nagsisiyahan naming mga kaibigan.

"No! Haha It's not something about that." Usal nito kaya nilingon ko siya nang magkadikit ang kilay dulot ng pagkalito.

"Auh, Okay. Then about what?" Agad kong iniwas ang tingin ko dahil hindi ko alam kung papaano ko papakalmahin ang naghaharumintado kong puso at ang nangangatal kong mga tuhod. Hindi ko alam kung paano nagtagal ang pagkakaibigan namin sa nagdaang mga panahon at sa tinatago kong nararamdaman sa kaniya. I will not let my feelings ruin our friendship. Never, not in a million years. So I better keep this feelings hidden and buried with those forgotten memory of us in the past.

I took a deep breath to calm down my system. I don't want to look like a high school girl facing his crush for the first time in front of Matthew, instead I want to look brave and stoic so he won't notice my expressions that hid thousand of emotions.

"Hmm. Just want to talk to you, you know? Since our friends are busy with each other." He uttered while staring directly to my eyes that made me want to divert my eyes but sadly I won't because I don't want to look weak. Yeah, you heard me right. My definition of weak is not able to maintain eye contact. I will not explain further cause it will just waste your precious time.

"Okay." Ito na lang ang tanging nausal ko dahil umurong na ata ang dila ko.

"Chiq, Are we okay?" Tanong nito na nagpabilis ng pintig ng puso ko. Napansin niya na ba? Alam niya na ba?

Calm down, Chiqui. Take a deep breath and answer him. That's all you need to do, okay? Okay.

He frowns that made his brow to furrow. That's his look when he is damn confuse. How to get out from this situation?

I smiled persuasively while looking to his eyes.

"We are okay. Bakit mo natanong?" I uttered while maintaining my expression to hide my nervousness. I'm good at this.

"Yiiiiieee--" I glared at Jay to shut up his mouth. I just wish Matthew didn't notice.

I divert my attention back to Matthew who's currently frowning. Damn, Why is he still frowning?

"Nevermind." He answered in a frustrated way. I take a look at my enjoying friends to examine each of them. They're having fun and have no idea what's happening to me at the moment.

"Let's talk later. I hope you could be honest with your answer, Franciene." He mumbled and suddenly he's gone out of  nowhere. He mumbled the last sentence but I can still hear his words clearly.

He just mentioned me by my second name and it only means one thing, He's damn serious. What have I gotten into?! Damn.

Cherry Luz's P.O.V.

"Tating! Look at Jay! He's so hilarious. Hahahaha" Usal ni Charlyn habang turo turo pa si Jay na sinusumpong na naman ng kabaklaan niya. At nagtataka kayo kung sino si Tating 'no? It's just my nickname so don't be confuse.

Tumango na lang ako at tumawa sa kanila. Mga baliw.

"Che.." Malambing na tawag sa akin ni Chiqui na nasa tabi ko na pala at nakabusangot pa.

Inihilig niya ang kaniyang ulo sa kanang balikat ko.

"Ano na naman bang problema, Chiqui?" Tanong ko rito habang tinatanaw ang mga katangahang ginagawa ng mga kaibigan namin at sa hindi inaasahan ay nahagip ng mata ko si Rage at Geryne na tawang tawa sa isa't isa. Ano kayang pinag-uusapan ng dalawang 'to?

Nakakainggit lang kasi mabuti pa si Geryne, close na niya si Rage. Tumatawa si Rage kapag kasama niya si Geryne samantalang 'pag ako parang namatayan. Hay naku.

"Tating! Ako ang may problema pero ba't parang ikaw 'tong namatayan sa itsura mo." Biglang sabi ni Chiqui kaya agad kong inalis ang titig ko sa dalawa. Hindi na si Rage ang namatayan, ako rin pala dahil sa itsura ko batay kay Chiqui.

"Oh ano bang problema?" Tanong ko rito at hindi na muling ibinalik ang tingin ko sa dalawa.

Inalis ni Chiqui ang pagkahilig niya at hinarap ako nang may lungkot sa kaniyang mga mata.
Tungkol na naman ba 'to kay Matthew? Lately kasi puro Matthew na lang bukambibig ng isang 'to.

"Si Matthew ehh" Sabi ko na nga ba eh. Ano na naman bang nangyari sa dalawang 'to?! Puro sila kaartehan ha? Hindi na lang umamin kasi feeling ko the feeling is mutual naman eh.

"Ano na naman bang nangyari?" Tanong ko rito.

"Tinanong niya ako kanina kung okay lang ba kami. Saka hindi ko alam kung bakit niya tinanong 'yun! Nahalata niya siguro na iniiwasan ko siya o nagiba 'yung pakikitungo ko sa kaniya! Kinakabahan ako, Cherry!" Nagpapanic nitong sabi kaya hinawakan ko siya sa magkabilang balikat para pakalmahin siya.

"Alam mo kung ano ang dapat mong gawin? Umamin ka na, sabihin mo na 'yung totoo dahil hindi laging nasa tabi mo siya. Darating ang panahon na maghihiwalay na naman ang mga landas niyo at tiyak akong pagsisisihan mo iyan kung hindi mo pa nasabi 'yang nararamdaman mo.." Sabi ko sabay turo sa dibdib niya. "Sabihin mo na, Chiqui. Let him know what you feel towards him. I'm sure that you two feel the same way. Trust me." Usal ko at niyakap lang ako ni Chiqui.

"Natatakot ako eh. Baka iwasan niya ako eh. Natatakot ako. Hindi ko kaya." Paulit ulit na sabi nito. Humiwalay siya sa pagkakayakap sa akin.

"You'll tell him not because you needed to but because you love him." Usal ko at nginitian ng pagkatamis si Chiqui na nagpout lang.

"I'll try." Sabi nito at sabay kaming ngumiti.

Sana magawa ko rin 'yung pinapayo ko kay Chiqui. Not now but soon.

----

PulchraVita