Chapter 58

28 2 0
                                    

Chiqui's P.O.V.

What will you do if a forgotten someone in your past  suddenly popped out of nowhere? Then even had the guts to make you nostalgic and here's more, He's making you feel all those tingles and sparks again, those silly simple things he once used to make you feel.

Isn't it complicated? It is, no doubt.

It's a battle of mind and heart letting him in on your life again, right?
It's even a chaotic battle of all your organs letting that certain person in your heart.

But what if you really love that person and you just can't stand seeing him just standing there without being stared at and hugged by you just because you really miss him?

He's making me feel "that" thing again.

Ba't pala ako nagdradrama? Wala akong tinutukoy sa mga sinasabi ko ah. No one, not even Matthew.

Marahas kong sinampal ang sarili dahil sa mga iniisip ko. Okay, breathe in and out lang tayo, self. Medyo out of rationality tayo ngayon so obviously hindi tayo makakapag-isip ng maayos.  Get a hold of your sanity. 

I sighed drastically and shrieked out of frustration nang mapagtantuan ko ang ginagawa ko. Para na akong baliw. 

Bumangon ako sa pagkakahiga at napahilamos ako sa sariling kong kamay. "Kay aga aga eh nastrestress na ako." Sandali kong pinasadahan nang tingin ang orasan at dali dali akong tumayo at dumiretso sa kusina.

Alas sais na ng umaga at dapat ko nang simulan ang pagluluto ng mga putaheng para sa kaarawan ni Jay. As of now, wala pa namang gising.

I opened the fridge and there I saw tons of ingredients and all that was bought by Geryne and Divine yesterday. Hindi pa sumama 'tong si Divine sa gym kahapon eh sana sabay silang nakabili sakay sa kotse ni Zeus. Siya kasi pinabili ko kahapon, parang ayaw pa nga eh. Napapoker face ako nang maalala ko ang mga pag dadahilan niya.

Umiling na lang ako sa mga naiisip ko at nagsimula nang magluto.

Bubuksan ko na sana ang kalan nang tumunog ang phone ko na nasa lamesa.

"Sino na naman ba-" Nang mabuksan ko ito ay agad kong nakita ang pagkatamis tamis na mensahe ni Matthew. Tumaas ang dalawang gilid ng labi ko at hindi ko maiwasang mapahagikhik. Nagpakawala ako ng mahina at pigil na tili. Huminga ako ng malalim para mapakalma ko sarili ko at makapag isip ng maayos.

Nagmasid ako sa paligid, paranoid baka may nakakakita sa akin. I flipped my hair just in case may nanonood man sa akin, I want them to know I'm in a good mood and in love.

"Ihhhhh," Mahina kong tili at nagpabebe gesture.

Pinasadahan ko ulit ang mensahe na nagsasabing "Good morning, Mi amore. Excited to start this day and be your 'manliligaw'. ;) Don't worry, I'll be doing my best so that you could have me. I know I am what you want."

Napatawa na lang ako sa huli niyang mensahe. Babalik na sana ako sa pagluluto nang makaisip ako nang maganda at malanding ideya. Hindi ako malandi ha, pero practical naman itong ideya.

Hinarap ko ang phone and after a few seconds..

Sent!

My message says "Morning there air-headed. You excited to start your day as my manliligaw? Then come here, help me with the stuffs I'm doing now. I'll explain it to you later"

I brought down the phone with a wide grin plastered on my lips.

I stretched my shoulders and arms, feeling the flow of motivation on my system right now.

Our last Summer (Weirdos' Squad)Where stories live. Discover now