Our last Summer (Weirdos' Squad)

Chapter 50

Geryne's P.O.V.

Naalimpungatan ako at hindi na makabalik sa pagtulog kaya't ito ako ngayon, nagbabasa ng libro habang hinihintay ang oras na tumakbo.

Kasalukuyan akong nakasandal sa gilid ng higaan habang tutok na tutok sa librong binabasa ko. Mahimbing pa ring natutulog si Charlyn kaya dapat hindi ako maingay saka alas kwatro pa lang.

Hindi ko alam kung bakit ako naalimpungatan. Hindi naman kadalasan ganitong oras ako nagigising.

Marahan kong sinara ang librong hawak hawak ko. Pumikit ako at bahagyang tumingala para maiunat ang aking leeg. Kumurap-kurap ako at sinuot ang aking salamin .

"Paano ako makakabalik sa tulog nito? Kailangan ko pa naman sana ng lakas dahil mag-gygym kami ngayon."

Tumayo ako at nagstretching.
Hinayaan ko lang nakalugay ang buhaghag kong buhok, wala namang makakakita sa akin saka sanay na ang Weirdos sa itsura ko.

Lumabas ako sa kwarto at sumilip sa labas. Hindi pa nagpapakita si Mr.Sunshine.
Lumabas kaya muna ako? Pero baka may gumagalang masamang loob. Magdadala na lang ako ng Pepper spray.

Bumalik ako sa kwarto at nagsuot ng malaking Jacket, nagdala na rin ng Pepper spray.
Maglilibot lang ng mag-isa. I'm a risk-taker kaya gagawin ko 'to. Totoo 'yun. Pero minsan lang. Haha.

Lumabas ako sa bahay at agad na sinara ang gate. Niyakap ko ang malaki kong jacket at pinaliit ang aking mata para mas makakita ng mabuti.

Ano kayang iisipin ng makakakita sa'kin? Buhaghag na buhok at May malaking jacket. Idagdag pa ang kadilimang bumabalot. Tiyak kong kakaripas ang makakakita sa'kin. Mabuti kung ganu'n para walang magtangkang lumapit sa akin.

Agad naman akong dinala ng mga paa ko sa playground. Paborito ko lang talaga ang lugar na 'to. Kung ano mang rason ay ayoko nang pag-usapan pa.

Agad akong napatigil nang maalala ang nangyari nung nakaraang lumabas din ako nang mga ganitong oras. Nakita ko si Zeus na nagigitara. Baka makita ko ulit siya?

Nagpatuloy ako sa paglalakad at hindi inalintana ang lamig na bumabalot sa kapaligiran sa kasalukuyan. Masyadong pa talagang maaga. Sinong tanga ang gugustuhing lumabas nang ganitong oras? Ako lang naman.

Malapit na ako kung saan ko nakita si Zeus nung nakaraan. Sa swing. Binilisan ko ang aking paglakad at napahinto nang mapagtantuan kong nandito naman siya, magisa. Nakaupo ito sa dito.

He's wearing a black jacket and a gray turtle neck inside of it. He has no guitar with him right now not like the other day.

I'm wondering if I should approach him or just stay here in my current location. I don't want to disturb him with his doings.

Baka isipin ng isang ito na iniistalk ko siya.

Tumalikod na ako at nakailang hakbang na papalayo nang may tumawag sa pangalan ko.

My heart starts to beat fast and my anxiety starts to corrupt my mind.

I closed my eyes and took a deep breath to control my heartbeat.

I turned my head where Zeus was and he's now standing just behind me as he stared down at me scanning my face for no reason.

I take this an advantage to scan his features. His Iris is Dark Brown and it's nearly black because of his dilated pupil adjusting to the light. His lips is already pale because of staying outside in this damn time.

"You called out my name?" I asked him stoically so that he won't notice I was so shocked of him.

I took a step back to make a distant between us.

He didn't answer my question immediately instead he scanned the surroundings and he suddenly looked at me that made me flinch.

His Brows furrowed with my sudden action but I just threw him a smile to reassure him.

His stare is like a glare. I'm suppressing my laugh now so that he won't get offended.

"I'm just wondering why you are here." He said in a hoarse voice.

I nodded showing that I understand his statement.

"I just want to walk for awhile. Naalimpungatan ako eh." I answered him and his Dark Brown eyes took their place on mine.

Kanina pa siya tingin nang tingin sa paligid. Paranoid ata itong isang 'to.

"Ikaw?" Tanong ko at mas niyakap ang sarili upang mabawas-bawasan naman ang lamig na nararamdaman ko.

Nakapamulsa ito at kasalukuyang nakatitig na naman sa akin. It's getting awkward.

I smiled.

"Just want a peace of mind."
Sagot niya sabay hagod ng buhok.

Ang lalim niya talaga lagi sumagot.

"Okay. Babalik ka na ba? Babalik na kasi ako."

Pinatitigan ko ang buhok nitong itim na itim at gulong gulo. Halatang bagong gising.

"Going back too. Let's go." Sabi niya at nagsimula nang maglakad. Sumunod naman ako.

We walked side by side. Not minding the awkward silence surrounding us.

"It's not safe to go outside if it's dark like this. Especially if it's dawning."

Sabi niya bigla nang hindi tumitingin sa akin. Sa harap lang ang titig nito.

"I know that's why I have my pepper spray!" Sagot ko sabay kuha ng pepper spray sa bulsa at ipinakita sa kaniya.

Napansin ko ang pagkunot ng noo niya at paglaki ng mata niya sa sinabi at ipinakita ko kahit na pilit niyang itinatago ang reaksyon niya.

"Still not safe." He argued and looked sraight.

I putted my pepper spray back in my pocket.

"Then bakit ka rin nasa labas nang ganitong oras? Sa pagkakaalam ko. Dalawang beses na kitang nakita dito." Usal ko.

I didn't look at him. He's just controlling his facial expression. I want to get an emotion on his voice.

"Peace of mind." He answered timidly so I didn't ask him more.

I can see him in my peripheral view and he's just walking straight with his beautiful visage yet emotionless one.

Nilabas ko ang phone ko sa bulsa at mag-aalas sais na pala.
Malapit na rin kami makarating sa kanya kanya naming mga bahay.

Magpapaalam na sana ako nang maunahan niya na ako sa ibang salita nga lang.

"7:00 sharp." He said and I was stilled where I was because of that. Too cold.

Pumasok na ako at nakita ko si Junajoy sa sofa habang nakangiting nakatutok sa phone nito.

Dumaan lang ako rito nang hindi ako napapansin. Masyadong busy.

Dumiretso ako sa kwarto at naghanap na ng maaaring maisuot.

Sa paghahanap ko ng damit ay may napagtantuan ako. Hindi ko alam kung bakit iba iba ang pakikitungo ko sa iba't ibang tao. Naipakita ko na sa weirdos ang childish side ko. Ang cold side na nananapak at naninipa. Cold pa ba 'yun or brutal na? Pero charot charot lang 'yun syempre. Ika nga nila "Frienship is boring without bullying".

Depende siguro sa taong hinaharap ko 'yung pakikitungo ko. Once na maging close tayo, you'll get to see all those sides of mine. If not then it's either I'll show you my cold side or Childish side. It depends on the situation kasi. Sometimes you have to be cold to protect yourself and childish to be happy for yourself.

Like Rage, I'm really attracted with his charm in the first place but I started our conversation with a suplada attitude but as the time goes by I started to know him more and that's how I became comfortable with him and decided to show my childish side.

I also have my mature side but it comes out if the situation needs it. Haha.

Pero sigurado ako na mas nangingibabaw sa akin ang Happy side because Life is short to be anything but happy.

PulchraVita