Black Memory(U+Z)(Completed )

Part-9

Unicode

မျက်နှာကို သောက်ရေဘူးမှရေဖြင့် ဆေးကြောလိုက်ပြီး အပေါ်ထပ် အကျီ...ကိုချွတ်ကာ အမှိုက်ပုံးထဲ နှမြောတသစွာ  ပစ် ထည့်လိုက်ရ၏။ စိုင်းမင်ကို နှင့်လမင်းက
ကိုသုတကိုသာ စိတ်ပူနေကြသဖြင့် သူ့ကိုသတိမထားမိတာကံကောင်း သည်ဟုဆိုရပေမည်။

ပါးလွှာသော အတွင်းအကျႌ နဲ့အတူ ဆောင်းလေ၏အေးစက်မူကြောင့် သူ့ကိုယ်၌ ကြက်သီးမွှေးညှင်းမျာက ဖြန်းခနဲပင် ထလာတော့၏။ သူရဲကောင်းကြီးလုပ်ကာ
လူနာစောင့် လုပ်ပေးမည် ပြောမိပြီးမှသရဲကြောက်နေသော သူ့အဖြစ်ကလူရယ်ချင်စရာ ကောင်းလွန်း၏။

သုံးရက်လောက်ဆက်တိုက်အိပ်ထားသဖြင့် မျက်လုံးများက အိပ်စက်ခြင်းကို ဖော်မဆောင်နိုင်သည်ဖြစ်ရကာ ကုတင်ထက်
လှဲလျောင်းနေသော နှိုင်းသုတလျှံ ကို ကြည့်မိပြန်၏။ သူရောက်ကတည်းက ငြိမ်သက်နေတာ ခုထိ နဲနဲလေးတောင်
လှုပ်ရှားမူမရှိပေ။ အေးစိမ့်စိမ့် လေနဲ့အတူ ချမ်းတုန်လာသည့် ကိုယ်ကို မထိန်းနိုင်သည့်နောက် လူနာရဲ့ စောင်အတွင်းသို့ဝင်၍ကျောပေးကာ နွေးထွေးဖို့ကြိုးစားလိုက်ရသည်။

"Mm..."

ထိုစဉ်မှ နှိုင်းသည် လူးလွန့်လာပြီး မျက်လုံးတို့ပွင့်လာ၏။ မိမိရောက်နေသော နေရာကို စပ်စုခြင်းနဲ့အတူ မိမိဘေး
မှ ခန္ဓာ ကိုယ်ကြီးကြောင့် လန့်သွားလျက် ငုတ်တုတ်လေးထထိုင်တော့၏။ ခေါင်လေးသည်လည်း အိပ်ပျော်နေသည်
မဟုတ်တာကြောင့် နှိုင်းအား ရယ်ပြလျက် ထ ထိုင်လာလေသည်။

"ကိုသုတ သက်သာရဲ့လား"

နှိုင်း ကိုယ့်ကိုယ်ကို အိမ်မက် မက်နေသည်လို့ထင်မိ၏။ ပုံရိပ်ယောင်တွေမြင်ရလွန်းအားကြီးကာ စိတ်စွဲနေသည်ဟုလည်း
ထင််မိသည်။ မိမိ နှစ်သက်ရသော ဤလူသား၊လွမ်းဆွတ်တမ်းတနေရသော ဤလူသားသည် သူ၏ မျက်စိရှေ့မှောက်တွင်
ဒဏ္ဍာရီ နတ်သားတစ်ပါးသဖွယ်ရယ်ပြနေ၏။

ခေါင်လေးသည် မိမိအားဘာစကားမှမဆို မလှုပ်မယှက်ကြည့်နေသော နှိုင်းကြောင့် နားထင်ကြောလေးက်ို လက်ညိုးလေးဖြင့် အသာပွတ်လို့ အူကြောင်ကြောင်လေး
ဖြစ်သွားရပါသည်။