Part-45

13.3K 932 12
                                    

Unicode

"ဘေဘီ..မောင်တို့ ချိန်းတွေ့ကြမလား"

"ဘယ်လိုမျိုး ချိန်းတွေ့တာလဲ"

"သိချင်လား "

မောင့်လေသံက တိုးသည်ထက် တိုးနေကာ သူ့အား မရိုးမယွဖြစ်အောင် လှုံ့ဆော်နေသည်နှင့်တူ ၏။

"အင်!!!"

"ဒါဖြင့် အခုရေသွားချိူး "

"အခုသွားမလို့လား"

"မဟုတ်ပါဘူး... တစ်လမ်းလုံးဖုံတွေနဲ့လေ ။ ညစ်ပတ်နေပြီရေချိုးလို့ ပြောတာ"

"မင်း နော်..ငါက ရေမချိူးလဲ သန့်တယ်။ မင်းသာ ရေမချိူးတာ တစ်လပြည့်တော့မှာ"

"ဒါက ဒဏ်ရာကြောင့်လေဗျာ"

"အကြောင်းပြချက်တွေ..."

မကြားတကြား သူ ပြန်ပြောတော့ ခေါင်လေးက ပြုံးစိစိဖြင့်ပင်..

"ဘာလဲ ဘေဘီက မောင်နဲ့အတူတူရေချိူးချင်လို့လား!"

"အားကြီးကြီး.. ချိုးချင်စရာလား... ဖယ်!!!မင်း က ဒီအခန်းမှာနေ..ငါ.. ငါ့အခန်း ငါနေမယ်"

ဖက်ထားသည့် ခေါင်လေးလက်တွေအား ဖယ်ချရင်း နှိုင်းပြောလျှင် ခေါင်လေးမှာ အခုမှသတိရဟန်ဖြင့် အခန်းအား ဟိုကြည့်သည်ကြည့် လုပ်လျက်...

"ဒါ..ဒါ...ကိုဘိုဘို အခန်းလား"

"အင်လေး.."

"ခင်ဗျား... မရက်စက်နဲ့လေ....တစ်လမ်းလုံးအတူတူအိပ် လာပြီး...အိမ်ပြန်ရာက်မှအခန်းခွဲအိပ်ရမယ်ဆိုတာကြီးက မဟုတ်သေးဘူး...!"

ခေါင်လေး ပုံစံက တကယ်ထိတ်ထိတ်လန့်လန့်.. လူသတ်ရဲ ပေမယ့် သရဲတွေကိုတော့ မသတ်ရဲပေ။ နှိုင်းသည်လည်း စချင်စိတ်ဖြင့်သာပြောလိုက်ပေမယ့်လို့ ခေါင်လေးပုံစံကို
ကြည့်ပြီး စိတ်မကောင်းသလို ငိုရခက်ရယ်ရခက်လေးဖြစ်ရသည်။

"နှိုင်း လို့ မောင် ကြောက်တယ်"

အခန်းတံခါး ပေါက်ရောက်ခါနီး သူ့လက်အားဆွဲရင်းမျက်နှာလေး မဲ့တဲ့တဲ့ဖြစ်နေသည့်လူကလေး။ ဒါလား ဒဏ်ရာအလိမ့်လိမ့်နဲ့ ဘယ်လိုနာကျင်မူမျိုးကို မဆို ကြံ့ကြံခံခဲ့သည့် သတ္တိခဲလေး။

Black Memory(U+Z)(Completed )Where stories live. Discover now