Say That You Love Me (Completed)

Chapter 36

Kahit nanlalambot ay pinilit ko pa rin maglakad. Tinitigan ko muna ng ilang minuto ang kwarto nila Cahlix at Scarlet bago nagtungo sa kwarto namin ni Blaire. Nagpapasalamat ako dahil hindi sila nagising.

Umupo ako sa kama pagkapasok ko sa silid. Tinuyo ko na rin ang luha sa aking mga mata at inayos ang sarili. Ayokong makita ako ni Blaire ng ganon ang ayos. Ayokong makaramdam siya ng awa para sa akin.

Pumikit ako ng mariin at nakita ko ang imahe ng kaniyang mga mata. Galit.. Galit para sa akin.

"What the fuck, Camille?!"bungad kaagad ni Blaire.

Tumayo ako.

"You hurt her! You fucking hurt her!"sabay sabunot sa kaniyang buhok.

Nasaktan din naman ako ha?

I want to say that word but it is also nonsense for him.

Nasasaktan akong nakikita siyang galit.

"I..I'm sorry."I stuttered.

He looked at me with full of anger. "Sorry? Kung wala ako baka napatay mo na siya."uminahon siya ng konti.

"P-pinagtanggol–"

"Oh, damn it! I don't fucking care.. Kahit malamig ang pakikitungo ko sa kaniya ay wala ka pa rin karapatang saktan siya. Don't fucking hurt her again."sigaw niya, tumango ako.

"You still love her."biglang sambit ko na nagpatahimik sa kaniya.

"Fuck! Fuck! Fuck it!"sunud sunod niyang pagmumura at lumabas ng silid.

Napaupo ulit ako sa kama at umiyak. Hindi ko inalintana ang mga sugat sa akin.

Naninikip lalo ang dibdib ko sa isipang mahal pa rin niya ang babaeng yon. Kahit na hindi lumabas sa kaniyang bibig.

Humiga ako sa kama at natulog ng may nararamdamang sakit. Paggising ko, madilim na. Nang tignan ko ang oras sa wall clock na nasa itaas lang ng pintuan ay bumangon ako. It's already 8:54pm. Ganon katagal ako nakatulog?

Hindi pa bumabalik si Blaire. Asan na siya?

Naligo muna ako bago lumabas ng silid.

"Hindi kapa talaga lumayas no?"salubong ni Ma'am Beatrice ng makababa ako sa hagdan.

Hindi ako umimik.

"Wala kang kahihiyan!"aniya pa.

Ayoko ng makipagtalo kung iyon ang magiging dahilan ulit ni Blaire upang magalit pa ng lalo sa akin.

"Hindi pa umuuwi si Blaire hanggang ngayon dahil ayaw ka niyang makita. He was with Kaorine as well as my grandchildren and I think they enjoyed it.."she chuckled.

Para akong binuhusan ng malamig na tubig. Hindi makapagsalita.

A-anong sabi niya?

No!

Paano kung ilayo nila sa akin ang mga anak ko?

Kaagad akong kumaripas ng takbo pabalik sa itaas. Wala akong pakealam kung sabihin man niya na bastos ako. I want to talk to Blaire. Gusto kong malaman kung saan sila nagpunta.

Nanginginig kong hinanap ang numero niya sa phonebook ko at kaagad tinawagan. Nagriring naman ito pero walang sumasagot.

"Oh, gohd! Please, answer my call, Blaire."palakad lakad ako habang sinusubakan siyang tawagan ulit.

Nang sa ikatlong tawag ay sinagot na niya ito. I feel relief.

"He..hello. Blaire, hello."nanginginig kong sabi.