ကြၽန္ေတာ္ ခင္ဗ်ားကို မခ်စ္ဘူး...(Completed)

Part-1(Uni)

"အ! ကျွတ်ကျွတ်.."

ထမလို့ပြင်ရာကနေ ကျောကနာလာတာကြောင့် ရာရှင်းသန့်တ့်တစ်ယောက်အိပ်ယာပေါ်သို့ ပြန်လဲကျသွားသည်။ လှဲချမိလိုက်တဲ့အိပ်ယာက အရင်လိုနူးညံ့မနေတာကြောင့် ကြည့်မိတော့ ဖျာတစ်ချပ်ဖြစ်နေသည်။

သူတညလုံးဒီဖျာပေါ်မှာအိပ်ခဲ့တာလား...

သူဘယ်ကိုရောက်နေတာလဲ?..

ဘေးပတ်ဝန်းကျင်ကိုဝေ့ကြည့်မိတော့ သူအိပ်နေတဲ့ဘေးမှတွေ့ရတာက ဗီရိုအသေးလေး၂ခု..
ပြတင်းပေါက်ကနေတဆင့်မြင်နေရာက စိမ်းစိုနေတဲ့အပင်ကြီးများ..

ဒါ သူ့အိမ်မဟုတ်တာတော့ သူသေချာသိနေသည်။ ဖြေးဖြေးချင်းကုန်းထလိုက်ပြီး မြင်နေရတဲ့တံခါးကနေ ထွက်လိုက်သည်။

"ဟင်.."

မြင်လိုက်ရတဲ့အရာတွေကြောင့် ရာရှင်းသန့်ပါးစပ်အဟောင်းသားဖြစ်သွားရသည်။ သူရောက်နေတဲ့အိမ်ရဲ့အရှေ့တည့်တည့်မှာချောင်းကိုတွေ့ရသည်။ ထိုချောင်းနှင့်သူရောက်နေတဲ့အိမ်က လမ်းတစ်လမ်းသာခြားလေသည်။ တောင်အရပ်သို့ကြည့်မိလေတော့ ပိုပြီးတော့ အံ့သြသွားရသည်။ လိုင်းဖော်ကာ စိမ်းစိုနေအောင်စိုက်ပျိုးထားတဲ့စိုက်ခင်းတစ်ခင်းဖြစ်လေသည်။ သူသိသလောက်ဆို မုန်လာရွက်၊ကန်စွန်းရွက်၊ချဉ်ပေါင်ရွက်တို့ဖြစ်မည်။

သူအိပ်မက်ထဲရောက်နေတာလား...
ဒါသာအိပ်မက်တစ်ခုဆို သူဒီအိပ်မက်ကမနိုးထချင်သေးဘူး...

အခုလိုစိမ်းစိုနေတဲ့အရာတွေကို သူကြိုက်သည်။ တနေကုန်အိမ်ထဲမှာနေပြီး ငြီးငွေ့နေရတာထက် ဒီလိုအသစ်အဆန်းနေရာလေးမှာ သူနေချင်ခဲ့သည်။ အခုတော့ သူ့ဆန္ဒတွေပြည့်ဝခဲ့ပြီ။ ရှူသွင်းနေရတဲ့လေကလည်း လတ်ဆက်နေသလိုခံစားနေရသည်။ ကားသံဆူဆူညံညံတွေကိုကြားနေရတာထက်စာရင် ဒီလိုတိတ်ဆိတ်နေတာကိုသူသဘောကျသည်။

"နိုးလာပြီလား.."

အနောက်ကနေ ပြောလာတဲ့ခပ်သြသြအသံကြောင့် သူအနောက်ကိုလှည့်ကြည့်လိုက်သည်။

"နောင်..."

သူခေါ်လိုက်တော့ နောင်က မဲ့ပြုံးတစ်ခုကိုပန်ဆင်ပြီး သူ့ကိုကြည့်နေသည်။