"အင္းဟင္း အကုိ ဟင္း..."
ေနာင္တစ္ေယာက္အဖ်ားတက္ကာ တခုခုကိုေရ႐ြတ္ေနသည္။
"ေနာင္ ေနာင္ဘာျဖစ္လို႔လဲဟင္.."
"ဟင္ အကို.."
သူေရွ႕မွာထိုင္ကာ သူ႔ကိုစိုးရိမ္စိတ္ေတြနဲ႔ၾကည့္ေနတဲ့အကို႔ကိုေတြ႕ရေတာ့ သူဝမ္းသာသြားသည္။ သူလွဲေနရာကေန ခ်က္ခ်င္းေကာက္ထလိုက္ၿပီး အကိုနဲ႔မ်က္နွာခ်င္းဆိုင္မွာထိုင္လိုက္သည္။
"ကြၽန္ေတာ္ေတာင္းပန္ပါတယ္ အကို..
ကြၽန္ေတာ့္ကိုထားမသြားပါနဲ႔..."
"ေနာင္ ငိုေနတာလား...
မငိုပါနဲ႔ေနာင္ရယ္.."
"ကြၽန္ေတာ့္ကိုထားမသြားဘူးမဟုတ္ဘူးလားဟင္...
အကို ကြၽန္ေတာ့္ကိုေျဖေပးပါ..."
"ကိုယ္ေနာင့္ကိုထားမသြားပါဘူး..."
"ေက်းဇူး ေက်းဇူးတင္ပါတယ္အကို.."
ေနာင္ ဝမ္းသာအားရနဲ႔ေျပးဖက္လိုက္ေတာ့ လက္ထဲပါလာသည္က အကို႔ရင္ခြင္မဟုတ္ဘဲ ဗလာသက္သက္သာ။
"အကို ကြၽန္ေတာ့္ကိုမေနာက္ပါနဲ႔...
ကြၽန္ေတာ့္ကိုထားမသြားပါနဲ႔အကို ကြၽန္ေတာ္ေတာင္းပန္ပါတယ္.."
အရင္လိုဖက္ထားလို႔ရတဲ့ခႏၶာကိုယ္ေလးလည္း သူ႔ေဘးမွာမရွိေတာ့။
"အင္းဟင္း အကို အကို ဟင္း.."
"ေနာင္ေနာင္ ေဟ့ေကာင္ ေနာင္ေနာင္.."
တကိုယ္လံုးေခြၽးေတြျဖင့္စို႐ႊဲေနတဲ့ေနာင့္ကို ေက်ာ္ေဇာလႈပ္နႈိးလိုက္သည္။
"ေခြၽးေတြနဲ႔ကြာ ဘယ္လိုျဖစ္ရတာလဲ?...
ဟာ ကိုယ္ေတြကလည္းပူက်စ္ေနတာပဲ...
မင္းအဆင္ေျပရဲ႕လား.."
ေက်ာ္ေဇာနႈိးလိုက္ေတာ့ ေနာင္အခုမွႏုိးလာသည့္အလား ဘာမွမေျပာဘဲ ေခါင္းကိုေအာက္စိုက္ထားသည္။
"က်စ္ ဒီလိုေနလို႔လည္းဘာမွထူးလာမွာမွမဟုတ္တာကြာ...
ထ မ်က္နွာသစ္...
ငါ နီလာ့ကိုဆန္ျပဳတ္လာပို႔ခိုင္းလိုက္မယ္.."
"ငါမေသာက္ခ်င္ဘူး.."
ေျပာၿပီး အိပ္ယာေပၚျပန္လွဲသြားတဲ့ေနာင့္ကိုၾကည့္ၿပီး ေက်ာ္ေဇာေခါင္းသာခါလိုက္သည္။
YOU ARE READING
ကြၽန္ေတာ္ ခင္ဗ်ားကို မခ်စ္ဘူး...(Completed)
Fantasyကိုယ့္ကိုမခ်စ္ဘူး အႀကိမ္ႀကိမ္ေျပာလည္း ကိုယ္ကေတာ့ ေနာင့္ကိုအၿမဲခ်စ္သြားမွာ❣️
