"ေနာင္!.."
"ဒီမွာရွိတယ္ ဘာလုပ္မလို႔လဲ?.."
"ေနာင့္!.."
"ေဟာ ဒီမွာရွိပါတယ္ဆိုမွ ဘာလို႔ေအာ္ေခၚေနတာလဲ?...
ေမးေတာ့လည္းျပန္မေျဖဘူး.."
အထဲကေအာ္ေခၚၿပီး ဘာမွျပန္မေျပာတာေၾကာင့္ ေနာင္အိမ္ထဲဝင္လိုက္ေတာ့ ရွင္းသန္႔က္႔ကဗီရုိေရွ႕မွာစာအုပ္တစ္အုပ္ကိုဖတ္ေနသည္။ ဒီစာအုပ္ကိုသူေကာင္းေကာင္းသိသည္။ ဒါ သူ႔ဒိုင္ယာရီစာအုပ္ပဲ...
"ေနာင္ ဒီစာအုပ္ထဲကေနာင္ေရးထားတာေတြကတကယ္ပဲလား.."
"အို ကေလးပဲတစ္ေယာက္ရေနၿပီ ဘာေတြလာေမးေနတာလဲ?.."
ေနာင္အိမ္ထဲကထြက္ဖို႔ျပင္ေနတာေၾကာင့္ ရွင္းသန္႔အေနာက္ကေနေျပးဖက္လိုက္သည္။
"ကေလးတစ္ေယာက္ရလည္းဘာျဖစ္လဲ?....
စာအုပ္ထဲမွာပါတဲ့အေၾကာင္းအရာေတြကတကယ္ပဲလား.."
"အခုသိေတာ့ေရာ ဘာျဖစ္မွာမို႔လို႔လဲ?...
စာအုပ္ကိုအရင္ေနရာတိုင္းသြားျပန္ထားလိုက္...
က်ဳပ္ပူလို႔အျပင္မွာထြက္ထိုင္ဦးမယ္.."
"ေနာင္.."
ထြက္မယ္ျပင္ေနတဲ့ေနာင့္ကိုရွင္းသန္႔မဖယ္ေပးဘဲ တိုးဖက္ထားလိုက္သည္။
"တကယ္သိခ်င္တာလား...
ေျပာျပမယ္ ဒီမွာထိုင္.."
၂ေယာက္လံုးဗီရိုကိုမွီကာ ထိုင္လိုက္သည္။
"ေျပာ ဘယ္အေၾကာင္းကိုသိခ်င္တာလဲ?.."
"ကိုယ္တို႔စေတြ႕တုန္းက ကိုယ့္ကို ကိုႀကီးရဲ႕ညီျဖစ္ေနမွန္း ေနာင္မသိခဲ့ဘူးဆိုတာတကယ္ပဲလား.."
သူေမးလိုက္ေတာ့ ေနာင္က ေခါင္းညိတ္လာသည္။
"အင္း စစေတြ႕တုန္းကကြၽန္ေတာ္မသိခဲ့ဘူး...
အဲ့ဆိုင္က ကြၽန္ေတာ့္အကိုဝမ္းကြဲရဲ႕ဆိုင္ေလ...
ပစၥည္းေတြလာတင္တိုင္း ဆိုင္မွာခဏထိုင္ျဖစ္တယ္...
တေန႔က်ေတာ့ အကို ကြၽန္ေတာ္ထိုင္ေနက်ခံုမွာထိုင္ေနတာကိုေတြ႕လိုက္ရတယ္...
ကြၽန္ေတာ္က အစြဲနည္းနည္းႀကီးေတာ့ ထိုင္ေနက်ခံုမွာပဲ ထိုင္ခ်င္တာေၾကာင့္ အကို႔ကိုေျပာၿပီး ဝင္ထိုင္ခဲ့တယ္ေလ.."
YOU ARE READING
ကြၽန္ေတာ္ ခင္ဗ်ားကို မခ်စ္ဘူး...(Completed)
Fantasyကိုယ့္ကိုမခ်စ္ဘူး အႀကိမ္ႀကိမ္ေျပာလည္း ကိုယ္ကေတာ့ ေနာင့္ကိုအၿမဲခ်စ္သြားမွာ❣️
