"ေနာင္ အဲ့တာေက်ာ္ေဇာဆိုင္ကယ္မဟုတ္လား...
ဘာလို႔ယူထားတာလဲ?.."
"ဟိုဘက္႐ြာသြားစရာရွိလို႔...
ဆီကုန္ခါနီးၿပီေလ သြားဝယ္ထားခ်င္လို႔.."
"ေၾသာ္...
ကိုယ္လည္းလိုက္ခ်င္လို႔ ရမလား.."
ရွင္းသန္႔ ေနာင္ေခၚသည္ျဖစ္ေစ မေခၚသည္ျဖစ္ေစ အရဲစြန္႔ၿပီးေမးလိုက္သည္။
"လိုက္ခ်င္လိုက္ခဲ့ေလ...
ခင္ဗ်ားလည္းတေနကုန္တေနခမ္းဗီရိုနားမွာထိုင္ၿပီးTVၾကည့္ေနေတာ့ စိတ္ေတြဘယ္လန္းဆန္းပါ့မလဲ?..
လိုက္ခဲ့.."
ေနာင္ဘယ္လိုပဲေျပာေျပာရွင္းသန္႔ကေတာ့ လိုက္ဖို႔အသင့္ျဖစ္ေနသည္။
"အျပန္က် ခင္ဗ်ားသူငယ္ခ်င္းဆီဝင္တာေပါ့.."
"ဘာျဖစ္လို႔လဲ? ေနာင္ရယ္.."
"ေဒါက္!.."
ရွင္းသန္႔စကားမ္႔စကားမဆံုးခင္ ေလထက္အလ်င္နဖူးေပၚေရာက္လာတဲ့လက္သီးဆုပ္ေၾကာင့္ ရွင္းသန္႔န္႔နဖူးကိုပြတ္လိုက္သည္။
"၁လျပည့္ရင္ ေဆးရံုကိုလာခဲ့ပါလို႔ ခင္ဗ်ားသူငယ္ခ်င္းမွာသြားတယ္ေလ...
ဒီေန႔ပဲ၁လျပည့္ၿပီကို.."
"ေၾသာ္ ဟုတ္သား..."
အဲ့ေန႔က နႏၵသူ႔ကိုမွာသြားခဲ့တာပဲ ၁လျပည့္ရင္ေဆးရံုကိုလာခဲ့ပါဆိုၿပီး သူေမ့ေနခဲ့တာ...
ေနပါဦး သူ႔ကိုမွာခဲ့တာကိုဘာလို႔ေနာင္ကသိေနရတာလဲ?..
အဲ့ေန႔က ေနာင္အခန္းထဲကထြက္သြားတဲ့ဟာကို...
"ဟုတ္သားလုပ္မေနနဲ႔...
ဒီေခါင္းေလးကဘာမွမွတ္မထားဘူး.."
"ကိုယ္တကယ္ေမ့သြားလို႔ပါ...
ရဲသြားၿပီလားမသိဘူး.."
ရွင္းသန္႔နဖူးကိုပြတ္ၿပီး ေျပာလိုက္သည္။
"ရဲလည္းမရဲဘဲနဲ႔ ျပၾကည့္ပါဦး.."
ေနာင္ကရွင္းသန္႔လက္ကိုဖယ္ကာ နဖူးကိုၾကည့္ေနသည္။
"ဥဳံဖြ မနာေတာ့ဘူး...
ဒီေခါင္းေလးထဲကမွတ္ဥာဏ္ေတြလည္းနိုးထပါေတာ့ အကုန္လံုးကိုေမ့မေနပါနဲ႔ေတာ့.."
နဖူးကိုဖြဖြေလးနမ္းၿပီး ေနာင္က ဂါထာ႐ြတ္သလိုေျပာလာသည္။
YOU ARE READING
ကြၽန္ေတာ္ ခင္ဗ်ားကို မခ်စ္ဘူး...(Completed)
Fantasyကိုယ့္ကိုမခ်စ္ဘူး အႀကိမ္ႀကိမ္ေျပာလည္း ကိုယ္ကေတာ့ ေနာင့္ကိုအၿမဲခ်စ္သြားမွာ❣️
