ကြၽန္ေတာ္ ခင္ဗ်ားကို မခ်စ္ဘူး...(Completed)

Part-4

"အကိုရယ္ရင္တအားေခ်ာတာပဲ..."

"ေနာင္ကေတာ့ ေျမႇာက္ၿပီ...
ေနာင္မေျမႇာက္လည္းဒီဝိုင္းကိုအကိုရွင္းမွာပါ.."

"တကယ္ေျပာတာဗ် အကို႔မ်က္နွာေလးကေအးခ်မ္းတယ္..."

"ေနာင္ကေတာ့ေျပာေတာ့မယ္.."

ရွင္းသန္႔မ်က္နွာေတြပူၿပီးရဲလာကာဂုတ္ကိုလက္နဲ႔ပြတ္လိုက္သည္။ စားပြဲေပၚတင္ထားတဲ့လက္တစ္ဖက္ကိုဆုပ္ကိုင္ျခင္းခံလိုက္ရသည္မို႔ၾကည့္လိုက္ေတာ့ ေနာင့္ရဲ႕လက္ျဖစ္ေနသည္။

"ေနာင္.."

"အကို ကြၽန္ေတာ္အကို႔ကိုခ်စ္တယ္..."

တျဖည္းျဖည္းနီးကပ္လာတဲ့ေနာင့္ရဲ႕မ်က္နွာေၾကာင့္ ရွင္းသန္႔လည္း မ်က္လံုးကိုမွတ္ထားလိုက္သည္။ တဒိတ္ဒိတ္ခုန္ေနတဲ့ရင္ခုန္သံေတြကလည္း အျပင္ကိုေပါက္ထြက္ေတာ့မည့္အလား အဆက္မျပတ္ခုန္ေနသည္။
ထိုအခ်ိန္.........

"ဒုန္း!..." ဆိုတဲ့အသံေၾကာင့္ ရွင္းသန္႔လန္႔ၿပီးမ်က္လံုးဖြင့္ၾကည့္မိသည္။

"ေနာင္..."

"ထမင္းအိုးကိုျပစ္ထားၿပီးေတာ့ ဒီမွာလာနွပ္ေနတယ္ေပါ့..."

ေနာင္ေျပာမွပဲ ထမင္းအိုးကိုသတိရေတာ့တယ္။ ဟုတ္တာေပါ့ ထမင္းအိုးတည္ေနရင္း မီးခိုးခိုးလို႔အျပင္ကိုခဏထြက္လာတာ ဗီရုိကိုမွီၿပီးသူအိပ္ေပ်ာ္သြားခဲ့တာပဲ။
ဒါဆို ခုနက သူအိပ္မက္မက္ေနခဲ့တာေပါ့...

"အေတြးထဲမွာ ဘယ္ေကာင္မနဲ႔သာယာေနလို႔ မ်က္နွာႀကီးၿပံဳးၿဖီးေနတာလဲ?.."

"sorry ေနာင္ ကိုယ္ခဏေလးေမွးခနဲအိပ္ေပ်ာ္သြားတယ္.."

ေျပာၿပီးသည္နွင့္ ရွင္းသန္႔လည္းမတ္တပ္ထရပ္လိုက္ၿပီး မီးဖိုေဆာင္ထဲဝင္ဖို႔ျပင္လိုက္သည္။

"ေနဦး ခင္ဗ်ား က်ဳပ္ေမးတာကိုဘာလို႔မေျဖတာလဲ?..."

"အ! အ! ေနာင္မလုပ္ပါနဲ႔ လႊတ္ေပးပါ.."

လက္တစ္ဖက္တည္းအသံုးျပဳကာ မ်က္နွာကိုအားနဲ႔ညႇစ္လာတာေၾကာင့္ ရွင္းသန္႔မွာနာလြန္းလို႔ မ်က္ရည္ေတာင္ဝဲလာသည္။

"အဲ့တာဆို က်ဳပ္ေမးတာကိုေျဖေလ..."

အားထည့္ၿပီးညႇစ္လာတာေၾကာင့္ ရွင္းသန္႔မွာ ျပန္ေျဖမရေတာ့။