ေနာက္ေန႔မနက္ေရာက္ေတာ့ ရွင္းသန္႔တစ္ေယာက္အရွင္းမေပ်ာက္ေသးေသာ္ျငား သက္သာေနၿပီမို႔ ထမင္းထခ်က္ျဖစ္သည္။ ထမင္းခ်က္ၿပီးမွသာ သူ႔အတြက္ဆန္ျပဳတ္ျပဳတ္လိုက္သည္။
"ခင္ဗ်ားနိုးေနတာလား...
ခင္ဗ်ားကိုဘယ္သူကထမင္းထခ်က္ခိုင္းလို႔ထခ်က္ထားတာလဲ?...
အရွင္းမေပ်ာက္ေသးတာကိုေပါ့ဆေနတယ္ ထပ္ျဖစ္ရင္ က်ဳပ္ပဲပိုက္ဆံကုန္မွာ..."
"ကုိယ္သက္သာေနပါၿပီ ထမင္းအိုးတစ္လံုးထခ်က္ရံုနဲ႔ေတာ့ ကိုယ္ဘာမွမျဖစ္ပါဘူး..."
"ေျပာတာပဲ ခင္ဗ်ားၾကည့္ေတာ့ျဖဴဖတ္ျဖဴေရာ္နဲ႔ တကယ္ပါပဲ အားကိုမရဘူး.."
ေနာင္ကသူ႔ကိုေျပာၿပီး မ်က္နွာသြားသစ္ေနသဟ္။ သူကေတာ့ ေနာင့္အတြက္ထမင္းပန္းကန္ျပင္ေပးကာ သူ႔အတြက္ ဆန္ျပဳတ္တစ္ပန္းကန္ထည့္လိုက္သည္။ ဆန္ျပဳတ္ပန္းကန္ျမင္ေတာ့ ေနမေကာင္းရင္ေမေမလုပ္ေပးေနက် ၾကက္သားစြပ္ျပဳတ္ကိုေတာင္သတိရမိသည္။ သူေနမေကာင္းတာနဲ႔ ေမေမ့မွာ ဆန္ျပဳတ္မႀကိဳက္တဲ့သူ႔အတြက္ စြပ္ျပဳတ္လုပ္ေပးတတ္ၿပီး သူအစားဝင္ေအာင္အမ်ိဳးမ်ိဳးေခ်ာ့ေကြၽးတတ္သည္။
တခါတေလ အိမ္ကိုအရမ္းလြမ္းတာပဲ...
သူေနခ်င္တဲ့ဘဝမွာ ေနေနရေပမယ့္ တခါတေလမွာ ေဖေဖရယ္ေမေမရယ္ညီမေလးရွိတဲ့အိမ္ကိုလြမ္းသည္။ သူ႔ေၾကာင့္ အခုဆို ညီမေလးမွာ သူငယ္ခ်င္းေတြၾကားမွာမ်က္နွာငယ္ေနရမလား သူငယ္ခ်င္းေတြဝိုင္းစတာေရာခံေနရမလား...
ေတြ႕ရင္းနဲ႔သူဆန္ျပဳတ္ပန္းကန္ကိုေမႊေနသည္။
"ဒီမွာ ခင္ဗ်ားဆန္ျပဳတ္ေသာက္မွာလား ေမႊေနမွာလား.."
"ဟင္ အင္း.."
သူဘယ္ေလာက္ေတာင္အေတြးထဲေရာက္သြားလဲမသိ ေနာင့္အသံၾကားမွပဲ ဆန္ျပဳတ္ေသာက္ျဖစ္သည္။
"ေၾကာင္အိမ္ထဲမွာ ငါးေျခာက္ပန္းကန္ေလးေတြ႕တာနဲ႔ ဒီမနက္ေတာ့ ဒါနဲ႔ပဲစားလိုက္ေတာ့ေနာ္...
ကိုယ္ညေနက် ဟင္းခ်က္ေကြၽးပါ့မယ္..."
"မလိုဘူး ခင္ဗ်ားဒီေန႔ဟင္းမခ်က္နဲ႔...
နီလာဟင္းလာပို႔လိမ့္မယ္ သူ႔အိမ္မွာၾကက္သားခ်က္လို႔..."
YOU ARE READING
ကြၽန္ေတာ္ ခင္ဗ်ားကို မခ်စ္ဘူး...(Completed)
Fantasyကိုယ့္ကိုမခ်စ္ဘူး အႀကိမ္ႀကိမ္ေျပာလည္း ကိုယ္ကေတာ့ ေနာင့္ကိုအၿမဲခ်စ္သြားမွာ❣️
