"ဟေး ရွှတ် ရွှတ်.."
ရှင်းသန့်ချောင်းကမ်းနားကဝါးစင်လေးမှာထိုင်နေရင်း ခေါ်သံလိုလိုကြားရတာကြောင့် လှည့်လိုက်တော့ လှေတစ်စင်းက သူ့အနားကပ်လာသည်။
"နေထူး မတွေ့ရတာကြာပြီနော်.."
"ဟုတ်တယ် အလှလေး...
လယ်ထဲသွားနေရလို့လေ မအားတာနဲ့မလာဖြစ်တာ...
ဘာလဲ? ကျွန်တော့်ကိုလွမ်းနေတာလား..."
"အဟက်! ဖြစ်ရတယ်..."
"အဲ့တာဆို အလှလေးကကျွန်တော့်ကိုမလွမ်းဘူးပေါ့..."
"သတိတော့နည်းနည်းရတယ် နည်းနည်း.."
လက်ညှုိးရဲ့တစ်စိပ်ကိုလက်မနဲ့ထြိဲ့ထိပြီးပြလာတဲ့အလှလေးကြောင့် နေထူး ဒီလောက်နဲ့ပဲကျေနပ်ပါတယ်ဆိုသလို ဖြေသိမ့်လိုက်ရသည်။
"နည်းနည်းဆိုတော့လည်း နည်းနည်းပေါ့...
ဒါနဲ့ အလှလေးဘာလုပ်နေတာလဲ?.."
"အိမ်ထဲမှာပျင်းလို့အပြင်မှာထွက်ထိုင်တာ..."
"နောင်နောင်ကဘယ်သွားလို့လဲ?.."
"နောင်နောင်ကဈေးသွားရမယ်ဆိုလား အပြင်ထွက်သွားတယ်.."
"သြော်..."
"ဒါနဲ့ နေထူးက လှေလိုက်စီးနေတာလား.."
"မဟုတ်ဘူး ဟိုဘက်ကမ်း(တဖက်ရွာ)မှာ ဝါးသွားဝယ်မလို့လေ.."
"သြော် ကျွန်တော်လည်းလှေစီးချင်လိုက်တာ...
ကျွန်တော်ရောလိုက်ခဲ့လို့ရမလား.."
"ဖြစ်ပါ့မလား...
အခုပဲ၂နာရီခွဲနေပြီ ကျွန်တော်က၄နာရီလောက်မှပြန်ရောက်မှာ.."
"ဖြစ်ပါတယ် နောင်လည်း၎နာရီလောက်မှပြန်ရောက်မှာ...
လိုက်ခဲ့မယ်လေနော် ဟိုဘက်ရွာလည်းရောက်ဖူးချင်တယ်လို့..."
"အလှလေးအဆင်ပြေတယ်ဆိုလိုက်ခဲ့လေ...
ကျွန်တော်ကအလှလေးနဲ့အတူသွားရမှာပိုပြီးတော့တောင်ပျော်သေးတယ်..."
"အဲ့တာဆိုတက်ပြီနော်..."
လှေပေါ်ကိုလှမ်းတက်ကာ ထိုင်လိုက်သည်။ လှေတခါမှမစီးဖူးတာကြောင့် ရှင်းသန့်အတော်လေးသဘောကျနေသည်။
"ဟေ့ အလှလေး ငြိမ်ငြိမ်ထိုင်ဗျ ချောင်းထဲပြုတ်ကျမယ်..."
ရှင်းသန့်ကကိုယ်ကိုလှုပ်ရမ်းနေတာကြောင့် နေထူးမှာ ချောင်းထဲမကျအောင်အနောက်ကနေထိန်းနေရသည်။
YOU ARE READING
ကြၽန္ေတာ္ ခင္ဗ်ားကို မခ်စ္ဘူး...(Completed)
Fantasyကိုယ့္ကိုမခ်စ္ဘူး အႀကိမ္ႀကိမ္ေျပာလည္း ကိုယ္ကေတာ့ ေနာင့္ကိုအၿမဲခ်စ္သြားမွာ❣️
