Chained Under His Possession (Ongoing)

Chapter 22

THIRD PERSON’S POV

“HOW ABOUT this woman? She’s young and has a slender body. You will not waste your money if you buy her. She’s tight and virgin.”

“I like virgin. But I get mad if they don’t follow me,” the Chinese man answered in a difficult manner.  Napangisi ang kaharap at mabilis na lumapit sa babaeng puno ng luha ang mga mata at nagmamakaawang umiling.

“Please spare me already. Maawa ka sakin! Huwag mo kong ibigay sa kanya.”

“Sweetie, don’t cry. Paliligayahin mo lang naman ang intsik na to at tapos na. Kung susunod ka sa mga gusto niya hindi ka naman maghihirap. Just be obedient, hmm?”

“Ayoko! Ayoko po parang awa niyo na. Pakawalan niyo na ko.”

“What is going on?” nawawalan nang pasensyang tanong ng intsek at halata sa hitsura nito ang kagustuhang maangkin ang dalaga na bakas ang takot sa mukha.

Russ was fuming mad as he witnessed this kind of transaction under Sopranos’ field. Ito ang isa sa mga dahilan kaya gusto na niyang matapos ang gulo sa dark circle at para matigil na rin ang ganitong klase ng kalakaran. Maraming buhay ang nawawala at pati walang mga kamuwang-muwang ay nadadamay sa magulong mundo at maruming klase ng pamumuhay nila.

“Nothing that will worry you, Mr. Wong. The girl is all yours and she promise to obey anything that you wish.”

“Really? Then I will pay now. How much is she?” impatient was evident on his voice still. Napangisi ang lalaki at pinaglaruan ang ibaba ng labi niya na nasisiyahan sa mga pangyayari.

“How about let’s talk the price according to your satisfaction?”

“That’s pretty good to hear. Okay, you go out and I’ll do her,” hibang na turan ng lalaki at halos ipagtulakan na ang trader na nakangisi lamang habang pinapanuod ang reaksyon ng babaeng nahihintakutang umiling.

The woman cries while begging for her freedom. Napuno nang galit ang puso ni Russ at naging sarado ang isip sa balak na sana ay hahanapin lamang ang kapatid sa kutang ito ng Sopranos. Ngayong nakikita niya ng bulgar at walang awang kalakaran na ipinatutupad ng grupo, mas nanaig sa kanya ang kagustuhang patayin lahat ng myembro nito at sunugin lahat ng mga walang kwentang bagay na ito kasama ang walang pusong si Midst Silvetre. Siya ang puno’t- dulo ng lahat ng kaguluhang ito at hindi na siya makapapayag na tuluyang masakop ng makamundong kasakiman ang pilit niyang inaayos na buhay nila.

“NOOOOO!! PLEASE HAVE MERCY ON ME. DON’T DO THIS I’M BEGGING YOU,” pumailanlang ang malakas na sigaw na yon ng babae na ikinapilig niya. He can no longer take this.

Asar niyang pinindot ang earpiece na nasa kanang tenga niya at walang emosyong tumingin sa direksyon ng intsik na pilit hinuhubaran ang dalagita. She was panting and crying while begging for her life but the man doesn’t give a damn. Nagawa pa nitong suntukin ang sikmura ng babae na ikinainit ng ulo niya.

“Fuck that fucking abusive man. Shoot his fucking head, Alejandro. Make sure it will explode the hell out,” walang puso niyang utos kay Red na nagsisilbing look out niya at sniper.

“How about the woman, boss? Siguradong matatakot siya sa makikita niya,” concern was evident on his voice.

Napabuga siya ng hangin at ipinilig ang ulo ng maalala si Aryll at ang takot na nakita niya rito noong binaril niya si Louise. Siguradong doble pa nun ang mararamdaman ng babaeng nasa loob sa oras na sumabog ang ulo ng lalaki sa harapan niya mismo.

“I’ll go inside,” aniya at wala nang sinayang pa na sandali. Tuluyan na niyang sinira ang sliding door na lumikha nang malakas na pagkabasag sa salamin.