Chained Under His Possession (Ongoing)

Chapter 33

XCHIANNA KYLIE SERVANTES

I lay on the bed still naked, worn out and my center is sore and throbbing in pain when I tried to get up. Thankfully, I’ve been used to this kind of pains so it’s bearable. Alam ng katawan ko na mas masakit pa rito ang torture na naranasan ko noon sa pag te-training kaya hindi ako dapat mag-inarte.

Nilibot ko ang paningin ko sa kabuuan ng silid na kinalalagyan ko nang tuluyan akong makabangon.  The modern contemporary design of the master bedroom is my confinement.  The palette color of the whole place was indeed comforting and relaxing for my eyes. Malawak ang espasyo ng silid at kakaunti lamang ang mga gamit. Halata rin na hindi masyadong napaglalagian ang lugar.

Nagngingitngit ako sa galit na napatingala, at isinandal ang ulo sa headrest ng kama, at mula sa bubog na kisame ay kita ko nanaman ang walang emosyon kong mukha. Kipkip ko ang kumot na puti na nagtataklob ng kahubdan ko at napapikit nalang ako nang makita pa ang mantsa ng mga dugo roon. I could my grip on the bedsheet tightening upon remembering what happened two days ago.

That Stavros!

Alam ko naman na masama siyang tao pero hindi ko inasahan na ganito siya kalala. Wala siyang awa! Mas demonyo pa siya sa pinsan niya! Hindi ko nagawang makabalik sa school o umuwi man lang sa bahay ko dahil bukod sa ginawa niyang pagkukulong sakin ay hindi niya tinigilan ang paggamit sa katawan ko. At ano ba ang magiging laban ko? Nakuha na niya ang pagkababae ko. Nasira na niya ako kaya wala na ring saysay kung manlaban pa ako dahil ako rin naman ang masasaktan. Pinangako ko nalang sa sarili ko na sa oras na makaalis ako sa puder niya at makabawi ng lakas, siya ang una kong papatayin!

Sinikap kong makababa sa kama para magtungo sa banyo at maglinis ng katawan. Hindi ko pa maiwasang hindi gumawa ng malakas na pagbuntong-hininga nang maramdaman ko ang pag-agos ng malagkit na bagay sa pagitan ng hita ko nang makatayo. Sobrang duming-dumi na ng pakiramdam ko dahil sa hayop na adik na iyon.

Ramdam na ramdam ko pa ang bakas ng pagkahawak niya sa lahat ng parte ng katawan ko, ang sapilitan niyang paghalik sakin at mas lalo naman ang paglabas-masok ng halimaw niyang ari sa loob ko. I don’t know how many times he did it to me. Masyado nang okupado ng paghihiganti ang utak ko kaya hinayaan ko na lang siya dahil tulad ng sinabi ko ay ako lang ang masasaktan kapag nanlaban pa ako.

Hindi ko alam kung ano ba ang tumatakbo sa isipan niya. Hindi ko rin alam kung plano ba niya akong patayin lalo pa at kinukulong lang naman nya ako rito. Alam ko rin na may alam na siya sa totoo kong pakay kay Aryll, at sa pagkatao ko kaya dapat na akong mag-ingat, kaya nababahala ako sa lahat ng ikinikilos niya. Hindi ko alam kung kalaban siya, pero sigurado na hindi siya mapagkakatiwalaan.

I scrub my body harshly until I felt a pang of pain rushing on my skin. Hindi ko alam kung namanhid na ba ako dahil hindi ko na iyon ininda. Hinayaan ko lang na mabasa ako ng tubig at mawala lahat ng bula ko sa katawan bago ako huminto sa pagkukuskos ng balat ko. Nang makita ang pamumula nun ay galit kong inihagis ang scrub sa sahig at nagpalupagi sa tiles na sahig ng banyo at pumailalim sa dutsa nang tumutulong tubig.

I feel so weak right now. Hindi naman dapat ganito ang kahahantungan ng lahat ng paghihirap ko noon kung hindi lang dumating ang Stavros na ito. Kapag nanjan siya, pakiramdam ko kailangan ko laging mag-ingat dahil nalalaman niya lahat ng galaw ko. Siya ang tipo ng tao na presensya pa lang ay hindi ko na gugustuhin pang maramdaman.

Noong una pa lang ay masama na ang kutob ko sa kanya. Kung hindi ko lang nalaman na mag pinsan sila ng Speros na iyon ay siguradong iisipin ko na siya pa ang may balak ng masama kay Aryll. He may be having another agenda. Sigurado ako roon, pero kung anuman iyon ay iyon naman ang kailangan kong alamin.