Chapter 52

216 6 0
                                    

ARYLL CLARKSON

I was sitting comfortably on the shotgun seat of the golf cart while looking at my left hand. Kumikinang ang Harry Winston princess cut engagement ring na binigay sakin ni Russ kanina kapag natatamaan ng sikat ng araw. I wasn’t still able to fully grasp everything that had happen. I know it was too early for this knowing that everything inside their organization was still a mess. Pero pwede naman sigurong sulitin ang dalawang buwan na sandaling freedom na meron sila hangga’t hindi pa nangyayari ang sinasabi nilang deathnote battle hindi ba?

If we will have to wait for everything to put into proper places, we will surely miss out a lot of things in our lives. Might as well make the most out of it, yeah? Wala rin naman akong nakikitang mali sa naging desisyon ni Russ. We both love each other. Wala akong problema sa buhay na kinasanayan niya and I won’t ask him to quit or change anything. Kung may ikinababahala man ako, iyon panigurado ay ang magiging buhay ng mga magiging anak namin lalo na at hindi maikakailang ganito rin ang makakasanayan nila. Pero sabi naman ni Russ ay hindi niya kami pababayaan, and I trust him.

Now, what left in my worrying is how am I able to tell the news to my brother and to my parents. Kahit ayos na sila Kuya at Russ, hindi ko naman alam kung okay na siya sa relasyon namin. And about my parents, I haven’t seen them since graduation. Hindi ko rin alam kung paano ba sasabihin sa kanila ang nangyari lalo na at involve si Kuya. I just hope he had already taken care of it.

“What’s wrong, babe?”

Nakagat ko ang dila ko nang sumulpot si Russ sa tabi ko. Pawisan ang hubad nitong katawan at nangingintab din sa pawis. Bagsak ang buhok nito at namumula ang magkabilang pisngi dala ng kaputian ganundin ang leeg pababa sa dibdib niya. Humawak siya sa taas ng bubong sasakyan kaya mas lalo lang nadepina ang braso niyang nagpuputukan ang mga ugat.

Iniwas ko ang tingin ko roon at baka kung saan nanaman mapunta ang tinging iyon lalo pa at hindi siya magpapapigil kung sakali. Tinuon ko nalang ang paningin ko sa dala niya.

He was holding a small tray of grapes and strawberries on his hand. Pinatong niya iyon sa binti ko bago hinawakan ang kamay kong may singsing at dinala sa mga labi niya bago hinalikan.

Napangiti ako sa ginawa niya.

“I love how good your hand is with this.”

“I loved that you love it.”

Russ grinned boyishly before hovering me with his frame. Hinawakan nito ang baba ko bago ako tinitigan ng nagniningning niyang mga mata.

“Of course, Mi Cielo. I’ve been meaning to do this to you. To officially mark you as mine, to own you. Now that you’re already my fiancée, I can no longer wait to finally be your husband.”

He gently kisses my lips and savors every seconds as our lips collided. I feel like floating in cloud nine due to every happening in my life. Hindi parin ako makapaniwala na parang isang kidlat lang ang lahat na tumama at pag kurap ko ganito na. It was all shocking at first until I get used to it. Hanggang sa tumagal, hinanap-hanap ko na.

“I can’t wait to be your wife too, Love. I love you so much and I’m happy to know that I’m able to make you happy as well.”

“I’m more than glad that you love me, babe. That’s enough to me. I love you.”
Pinagsalikop niya ang mga kamay naming bago iyon muling hinalikan habang nakatutok sakin ang pula niyang mga mata. He smiles sweetly. “Don’t leave me, please? I can’t see my life anymore without you.”

“You don’t have to beg, Russ. Wala akong planong iwan ka.”

“Good then, babe. I’ll hold onto that.”

Chained Under His Possession (Ongoing)Where stories live. Discover now