"ဗိုလ်ရာဇနှင့်သူ၏ချစ်သက်လယ်" [Complete]

အပိုင်း(၅)

"ဆွမ်းတော်ဗျို့"

"ဟော်တော် ဆွမ်းခံကြွပြီ ကိုကိုချစ်ရေ...ဘုန်းဘုန်းကိုအိမ်ထဲကြွဖို့ခေါ်ပေးပါဦးလား ဒီမယ် ခင်ထမင်း၊ဟင်းတွေခူးချင်လို့"

အိမ်ရှေ့ရေတွင်းတွင်မျက်နှာသစ်နေသည့်ကိုကိုချစ်ကိုလှမ်းအကူအညီတောင်းရင်း ဆွမ်းထမင်း၊ဆွမ်းဟင်းတွေခူးခပ်ရန် ခင်နှင်းနောက်ဖေးချောင်ကိုဝင်ခဲ့လိုက်သည်။အခုရက်ပိုင်း ကိုကိုချစ်ကခင်နှင်းတို့အိမ်တွင်ညအိပ်စောင့်ပေး၍ မနက်ဆိုလျှင်ပြန်လေ့ရှိသည်။ရွာကိုရောက်လာသည့်ဂျပန်မာစတာကြီးနှောင့်ယှက်တာခံခဲ့ရသော ခင်နှင်းကို အကုန်လုံးကစိတ်မချနိုင်ဖြစ်နေကြသည်။ထို့ကြောင့် မေမေအကူအညီတောင်းလို့ရော၊တစ်ရွာလုံး၏တိုက်တွန်းမှုကြောင့်ပါ ညအိပ်စောင့်ပေးသည့်တာဝန်သည်ကိုကိုချစ်ဆီသို့အလိုလိုရောက်သွား၏။

ရွာကကာလသားတွေထဲမှာကိုကိုချစ်တစ်ယောက်သာခင်နှင်းနှင့်ရင်းရင်းနှီးနှီးရှိသူ။ခင်နှင်းကလည်း ကိုကိုချစ်ကလွဲ၍အခြားဘယ်ယောင်္ကျားသားကိုမှ အရောအနှောမရှိခဲ့တာလည်းပါပါလိမ့်မည်။ငယ်စဥ်တောင်ကျေး ကလေးဘဝအရွယ်ကတည်းက ကိုကိုချစ်နောက်တကောက်ကောက်လိုက်ကာလျှောက်ဆော့ခဲ့သည့်ခင်နှင်း။

ဘယ်အချိန်ကစပြီးမေတ္တာတွေအရောင်စွန်းထင်းကုန်မှန်းသေချာမသိပေမဲ့ ခင်နှင်းသတိထားမိသည့်အချိန်တွင် ကိုကိုချစ်ကိုသိပ်ချစ်နေခဲ့မိပြီ။သို့သော်...ဖွင့်ပြောဖို့ကိုတော့ခင်နှင်းလုံးဝတွေးမည်မဟုတ်ပေ။ဒါဟာသတ္တိမရှိလို့မဟုတ်ပါဘဲ ကိုကိုချစ်အနေရခက်မည်ကိုစိုးရိမ်မှုတစ်ခုတည်းကြောင့်သာ။

.
. 

"ဟုတ်ပြီ ခင်"

မျက်နှာသစ်တာကိုအမြန်လက်စသတ်ပြီး ဝိုင်းအပြင်တွင် သပိတ်ပိုက်ကာရပ်နေသည့်ဆရာတော်တစ်ပါးနှင့် ဆွမ်းချိုင့်တွေကိုင်ရင်းခြံထဲသို့အကဲခတ်ကြည့်နေသည့်ဘုန်းကြီးကျောင်းသားလေးအနားသို့ချစ်စေမောင်အပြေးသွားလိုက်သည်။ဘုန်းဘုန်းကဖိနပ်မပါသည့်အတွက် အကြာကြီးရပ်စောင့်နေလို့မသင့်တော်ပါ။