"ဖြစ်ပါ့မလားဟင် ကိုကို"
"အဟမ်း"
ရာဇချောင်းတစ်ချက်ဟန့်လိုက်သည်။ကိုကိုဆိုတဲ့ခေါ်သံလေးအမြဲကြားချင်ခဲ့သော်လည်း အခုလိုကြားရပြန်တော့လည်းမနေတတ်မထိုင်တတ်ဖြစ်နေမိသည်။သဘောမကျ၍တော့မဟုတ် ကျလွန်း၍သာ။
"ဟုတ်တယ်ဆရာ ဖြစ်ပါ့မလား"
အာဂကပါမျက်မှောင်ကြီးကြုတ်လျက်ဝင်ပြောလာသည်။ခေါင်းကိုလည်းတဗျင်းဗျင်းကုပ်နေသေး၏။
"ဖြစ်ပါတယ်ကွ"
"ကျွန်တော်တော့ဖြင့်မထင်ဘူးနော်"
ခေါင်းတစ်ခါခါနဲ့ မာနကလည်းဝင်၍စောဒကတတ်ပြန်သည်။ကိုယ်ကဖြစ်ပါတယ်ပြောနေတာတောင်ငြင်းနေကြသေးတာကြောင့် ရာဇဒေါသထွက်လာရသည်။
"မင်းတို့သေချင်နေပြီလား ငါကဖြစ်တယ်ဆိုဖြစ်လိုက်ပေါ့ ဘယ့်နှယ် အထွန့်တတ်နေရသလဲကွ"
အာဂနဲ့မာနခေါင်းအလျိုလျိုငုတ်သွားကြသည်။သို့သော်...
"အခု ကျွန်တော့်ကိုအော်လိုက်တာလား"
သူ့ကိုယ်သူလက်ညှိုးထိုးကာမျက်လုံးလေးပြူးပြီးမေးနေသည့်သက်လယ်။ထိုအခါမှ ရာဇပျာပျာသလဲဖြစ်ကာ
"အလိုဗျာ...သက်လယ်ကိုအော်စရာလား ဟိုနှစ်ကောင်ကိုအော်တာ"
သူ့စကားအဆုံးမှာသက်လယ်ရဲ့မျက်နှာကကျေနပ်သွားသလိုရှိသော်လည်း မတရားအော်ခံလိုက်ရသည့်အာဂနဲ့သော်ကမှာတော့မျက်နှာကြီးရှုံ့မဲ့သွားသည်။
"နို့ အဲ့တာဆိုလည်း ကျွန်တော်တို့ဘယ်နေ့သွားမလဲဆရာ"
"အင်း အမြန်ဆုံးပေါ့"
သော်က၏အမေးကိုပြန်ဖြေပြီးနောက်တွင်တော့ သူတို့ရဲ့ဆွေးနွေးဝိုင်းတစ်ဖြစ်လည်းစကားဝိုင်းလေးကတိတ်ဆိတ်သွားတော့သည်။
ဘယ်ကိုသွားဖို့လဲဆိုတော့ သက်လယ်ကိုဆွေပြမျိုးပြအဖြစ်မြို့ကအဖေနဲ့အမေဆီခေါ်သွားဖို့ဖြစ်သည်။တပည့်သုံးယောက်ကိုလည်းမထားခဲ့ချင်တာကြောင့် အကုန်လုံးတစ်စုတစ်စည်းတည်းရန်ကုန်သွားရန်ဆွေးနွေးနေကြခြင်း။
YOU ARE READING
"ဗိုလ်ရာဇနှင့်သူ၏ချစ်သက်လယ်" [Complete]
Romanceဗိုလ်အောင်ဒင်နှင့်မမြဝင်းကို inspireယူ၍ရေးထားသည့်boy loveဝတ္တုတစ်ပုဒ်ဖြစ်သည်။ ၁၉၄၂ခုနစ်နဲ့၁၉၄၅ခုနစ်ဝန်းကျင် မြန်မာနိုင်ငံကိုဖက်ဆစ်ဂျပန်တို့ရက်စက်ခဲ့သည့်ခေတ်ကအကြောင်းတွေပါဝင်မှာဖြစ်တဲ့အတွက် လူမျိုးရေးတိုက်ခိုက်လိုခြင်းမရှိကြောင်းကြိုတင်အသိပေးချင်ပါတယ...