PERFECT LIE (COMPLETE)

CHAPTER TWENTY-TWO (Hidden Cams)

The worst kind of hurt is betrayal, because it means someone was willing to hurt you just to make themselves feel better.

----------------------------

Meara

            Nakatitig lang ako sa nakuha kong usb mula sa vase sa kuwarto ko. Sigurado ako na hidden camera ang button na may lens na kasama noon. Pero ano ang ginagawa noon sa kuwarto naming mag-asawa? Sino ang maglalagay noon? Imposibleng ang mga maids na naglilinis dito. Malabong may alam sila Manang sa mga ganitong bagay. Si Trixie? Imposible din. Hindi nakakapasok dito sa kuwarto iyon. Ang ibang mga tauhan ni Perry ay hindi rin nakakapasok dito. Tanging kaming mag-asawa lang at si River ang nakakapasok dito.

            At si Riel noong...

            Pakiramdam ko ay nanlamig ako sa naisip na iyon. Posible kayang siya ang may gawa? Maaari dahil siya lang naman ang bagong dating dito sa bahay. Pero bakit? Anong dahilan?

            Kinuha ko ang laptop ni Perry at isinaksak doon ang usb. Kahit bawal akong galawin ito ay ginamit ko na para makita lang kung ano ang laman ng usb na 'to. Ang lakas ng kabog ng dibdib ko nang makita kong may video nga doon. Video ng mga nangyayari dito sa loob ng kuwarto nitong mga nakaraang araw. Napahawak ako sa dibdib ko dahil kitang-kita doon na bagong paligo ako at nagbibihis. Kita doon na natutulog ako sa kama katabi ang asawa ko. Lahat ng ginagawa ko sa loob ng kuwarto ay naka-record doon.

            Dinampot ko ang telepono ko at naisip kong tawagan si Perry para maisumbong ang natuklasan kong ito. Pero agad ko ding pinigil ang sarili ko. Baka kung ano ang gawin niya kay Riel. Naisip kong ako na lang ang kokompronta kay Riel para malaman ko kung ano ang dahilan niya at nagawa niya ang ganito sa amin.

            Hindi ko napigil ang sarili ko na mapaluha dahil sa sobrang disappointment na ginawa ito ni Riel. Bakit? Buong-buo na ang tiwala sa kanya ng anak ko at ganoon din ako. Akala ko katulad siya ni Chuck na mapapagkatiwalaan ko at magiging isang kaibigan na puwede kong masandalan sa oras na kailangan ko ng tulong. Pero itong ginawa niya ay pambababoy sa pamilya namin. Lalo na sa akin.

            Nanginginig ang kamay ko nang damputin ko ang telepono ko at i-dial ang number ni Riel. Nang sagutin niya iyon ay gusto ko siyang bulyawan at murahin pero pinigil ko ang sarili ko.

            "Good evening, Ma'am. May kailangan po kayo? Pabalik na ako diyan," iyon ang sabi niya.

            Napahinga ako ng malalim para kumalma ang sarili ko.

            "When you get home, I want you to drive for me somewhere."

            "May pupuntahan tayo?" Paniniguro niya.

            "Yes. Malapit ka na ba?"

            "Magpa-park na lang ako sa harap ng bahay. Kakarating lang."

            Ang galang-galang ng tono ni Riel. Kahit sino ay hindi maiisip na magagawa niya ang ganitong maglagay ng hidden camera sa silid ng kung sino.

            "Huwag ka ng bumaba ng sasakyan mo. Lalabas na ako. Iyang kotse mo na lang ang gamitin natin." Hindi ko na siya hinintay na sumagot at pinutol ko na ang usapan namin. Dinampot ko ang usb at hidden cam tapos ay inilagay iyon sa bag ko. Dere-deretso akong lumabas at hindi ko na pinansin si River na nagtatanong sa akin kung dumating na daw si Riel.

            Deretso ako sa labas at nakita kong nakatayo sa tapat ng kotse niya si Riel. Kita ko ang pagtataka sa mukha habang palapit ako sa kanya.

            "Get in. Gusto ko nang umalis," seryosong sabi ko sa kanya at hindi ko na hinintay na pagbuksan niya ako ng pinto at ako na ang gumawa noon para sa akin. Sa passenger seat ako sa harap sumakay at tahimik din siyang sumakay sa driver's seat. Hindi siya kumikibo habang pinapaandar paalis doon ang sasakyan.