Hanggang Saan? written by MissMaChy23, winner of Mahalima Hanggang sa Huli Contest
Oops! This image does not follow our content guidelines. To continue publishing, please remove it or upload a different image.
"One venti americano with a shot of espresso," bungad mo sa barista ng paborito mong coffee shop. "Actually, make that two shots. I want something strong; 'yung kaya akong ipaglaban!"
Bahagyang natawa sa 'yo ang barista na kaagad mong ikinakunot ng noo, "is something funny miss?"
"W-wala po, ma'am! May I ask your name po? Para ilalagay ko po sa cup niyo."
"Ces," tipid mong sagot pagkaabot mo ng iyong bayad. Kaagad mong tinungo ang isang bakanteng table para hintayin ang order mo.
Mabilis na lumipas ang isang taon para sa 'yo. And right now, you're not in the mood to do anything. Ngayon dapat ang first anniversary ninyo ni Vince — your former college classmate and co-worker slash ex-boyfriend. Pero isang linggo na ang nakalilipas mula nang makipaghiwalay ka sa kaniya.
You found out that he's been cheating on you the whole time you were in a relationship. And since you're not up with the shitty idea of staying in the same workplace with him, you decided to quit.
You let out a deep sigh as you're now busy with your phone, browsing some pictures from your instagram. And that's when you saw Vince with his new girlfriend.
You giant piece of trash! Komento mo sa iyong isipan. Sa gigil mo'y padabog mo na lang nailapag ang iyong cellphone sa mesa.
You can't help but to become more agitated. Both jobless and brokenhearted, the thought of that handsome barista named, Stell somehow crossed your mind.
"Kumusta na kaya siya?" bulong mo sa iyong sarili habang pinagmamasdan mo na ngayon ang labas ng café.
It's been a year since you convinced Vince to pretend as your boyfriend. Ang initial plan mo lang nama'y mahuli kung sino ang palihim nag-iiwan ng mga notes sa 'yo noon. Pero malayo sa inasahan mo ang nangyari.
"I like you, Ces. Matagal na." Mariin kang napapikit nang muling mag-flashback sa 'yo ang ginawang pagtatapat ni Vince.
You clearly remember two things that time: ang malaking disappointment na naramdaman mo nang malaman mong si Vince ang secret admirer mo at; ang hindi maipaliwanag na reaction ni Stell when you said yes to your jerk ex-boyfriend.
Napabuga ka na lang ng hangin dahil sa maraming bagay na tumatakbo sa iyong isip. You came to realized that the person you've known for ages isn't the most trustworthy one. Na sana, hindi mo ganoon ni-romanticized 'yung idea ng secret admirers and such.
O baka nga masyado ka lang nadala ng pagiging hopeless romantic mo kaya sa bandang huli, ikaw rin tuloy ang naging talunan.
"One venti americano with two shots of espresso for Miss Ces." Inilapag ng server ang kape mo sa iyong harapan habang ika'y kasalukuyang abala na naman sa iyong cellphone.
"Enjoy your coffee, ma'am! At sana makaya na kitang ipaglaban..."
"Thanks—" Kaagad kang natigilan nang mapansin mo ang pamilyar na note sa iyong harapan gayon na rin ang huling sinabi ng server.
Mabilis kang nag-angat ng tingin at mula roo'y tumambad sa 'yo ang nakangiting si Stell. Kasabay ng pamimilog ng iyong mga mata'y siya ring marahas na pagwawala ng iyong puso.
Makailang ulit na nagpabalik-balik ang iyong tingin sa note at kay Stell, tila hindi ka makapaniwala sa mga nangyayari na naman.
"Long time, no see po, ma'am."
His handsome smile sent that familiar thrill within you. Mula roo'y pabalikwas kang tumayo matapos mong kunin ang note at itapat sa mukha niya.
"This note is from you? H-how... I mean, what are you doing here? I thought you quit your job a year ago—"
"I had to quit my job so I can study abroad," pagputol niya sa sinasabi mo. "Masyado pong natuwa sa akin 'yung talagang may-ari ng coffee shop na ito kaya pinag-aral nila ako. After I graduated, they offered me a managerial position here so I said yes right away."
"I... see," tipid mong sagot. You're indeed confused with what's happening. Pero tila napawi ang kaguluhan ng iyong isipan nang hawakan niya ang kamay mo.
"Ma'am, okay lang kayo?" muling tanong sa 'yo ni Stell. "Pasensya na po kung medyo weird ang sasabihin ko ha? Hinintay ko po talaga ang araw na 'to para kapag humarap ako sa 'yo, may maipagmamalaki na ako... ang totoo po niyan, ako po ang nag-iiwan ng mga notes sa 'yo noon."
Hindi ka makapagsalita pero doon mo unti-unting napagtanto ang mga nangyari noon. Kung paano ka napaniwala ni Vince para lang mapasagot ka ng oo.
Everything became clear in an instant. Lahat ng confusions mo noon pati na rin ang mabigat na bagay sa iyong dibdib... lahat nang 'yon ay nawala na lang bigla.
Marahan kang napailing saka siya tiningnan sa mata. You smiled at him for you felt happy.
"Ma'am, huwag po sana kayong magalit kung sasabihin kong gusto ko kayo... noong unang bisita niyo pa lang sa coffee shop," he explained. "Sadyang hindi ko lang alam kung paano sasabihin sa inyo kaya dinaan ko sa mga sulat—"
"I don't know how to react with your confession but why don't we start from the very beginning?" you said to cut him off. Ibinigay mo ang note na kasama ng kape mo kanina at iniabot iyon sa kaniya.
Confused on what to do, he took the said note and smiled, "minsan ko na rin naisip kung hanggang saan nga ba ako dadalhin ng nararamdaman ko. Hahayaan ko na lang ba ito nang hindi sinasabi sa iyo?"
Sa isang iglap, tila nawala lahat ng inis na ibinigay sa 'yo ng iyong nakaraan. Ramdam mo rin ang kakaibang kilig sa iyong buong sistema. Nakangiti mong inilahad ang iyong kamay na nag-iwan ng pagtataka sa kaniyang mukha.
"A lot of things happened a year ago but let me just say something I should've said ages ago." You reached out for his hand while looking through his very eyes. "Thank you for the notes, Stell. I'm Ces and I like you too."
