Kilig Anthology

Under the Fireworks by iamblitzz

August 1-3, ang petsa kung saan idinaraos t'wing summer season ang Nagaoka Fireworks Festival sa Niigata Prefecture, dito sa Japan. Pero sa loob ng nagdaang dalawang taon simula nang mag-migrate kami rito dahil sa family business, hindi ko man lang na-experience ang magpunta sa Fireworks Festival na talagang kilala sa bansang Japan.

Well, hindi naman dahil sa ayaw ko. In fact, ultimate dream ko ang manood ng live fireworks display. Pero dahil may phonophobia ako—isang rare condition kung saan kinatatakutan ang malalakas na tunog o ingay 'gaya sa fireworks, nakalulungkot talagang isipin na hanggang pangarap ko na lang ang lahat.

"Oi! Yuki ̄-chan! (Hey! Yuki -chan!)"

I automatically rolled my eyes when I heard his annoying voice. Sanay na talaga ang bruhong 'to na basta-bastang pumapasok sa kwarto ko. At hindi pa siya nakuntento, in-off pa niya ang laptop ko. Nanonood pa naman ako ng movie.

"Anata no mondai wa nanidesu ka? (What's your problem?)" inis kong tanong nang lingunin siya.

"Dēto shimashou... (Let's date.)" nakangiting sabi niya.

Nagulat ako sa aking narinig pero hindi ko ipinahalata. "Nani? (What?)" masungit kong tanong para itago ang aking kaba.

"Dēto shiyou yo to itta. (I said, let's date.) Let's go to the Fireworks Festival," aniya na bagaman nakangiti ay bakas ang kaseryosohan sa tinig.

"B-But how?"

Alam niya ang phobia ko, kaya hindi ko maintindihan kung bakit niyaya niya akong magpunta sa Fireworks Festival. Gusto ba niya akong himatayin doon?

At ano raw? Date? Bakit naman niya ako niyayang mag-date? Sa pagkakaalam ko, may nililigawan siya. Magdamag pa nga akong umiyak nang malaman 'yon. Mahal ko kasi siya. Mahal ko ang bestfriend kong si Ken.

"Don't worry, I'll take care of it," aniya sabay hila sa akin pababa ng kama.

"WE'RE here, Yuki... "

Namangha ako nang makita ang napakagandang Shinano River, ang lugar kung saan idinaraos ang Fireworks Festival sa Nagaoka. Ito ang unang pagkakataon na nakapunta ako sa ganitong pagdiriwang simula noong tumira kami sa Japan. And for me, it was like a dream come true.

"Thank you, Ken..." sincere na pasasalamat ko. Kung hindi dahil sa bruhong 'to, hindi ito mangyayari. Tinupad niya ang 'dream date' ko kasama siya—ang taong mahal ko.

"Here, wear this," sa halip ay sabi niya at saka inilabas mula sa kanyang bag pack ang pink na headphone.

"For what?" clueless na tanong ko naman.

"I want to get rid of your fear and enjoy this night with me..." masuyong tugon niya sabay suot sa akin ng headphone.

Nang tuluyan itong maisuot ni Ken sa'kin, na-realized ko ang ibig niyang sabihin na gusto niyang mawala ang aking takot. Sapagkat ang lahat ng ingay sa aming paligid ay hindi ko na maulinigan pa dahil sa headphone na tumatakip sa aking tenga.

At mayamaya pa, kasabay nang paglatag ng makukulay na fireworks sa kalangitan ay napasinghap ako nang marinig ang malamyos na tinig ni Ken mula sa audio ng suot kong headphone...

...confessing his feelings towards mine.