Oops! This image does not follow our content guidelines. To continue publishing, please remove it or upload a different image.
Naging maganda ang unang mga araw at linggo ko sa trabaho, bilang isang receptionist sa isang kilalang Hotel. Mga mayayamang pamilya, artista, politicians, at ilan pang mga sikat na personalidad ang madalas na nagpupunta rito. Because of the good accommodation and services of our Hotel ay binabalikan ito ng mga past customers namin.
"Antoinette, here's the list of our new clients." inabot sa akin ni Ma'am Fritz ang isang white folder, siya ang aming Hotel Manager.
"Thanks, Ma'am!" masiglang sagot ko.
Nagpaalam na siya at marami pa siyang kailangan asikasuhin sa taas. Tiningnan ko naman ang folder na ibinigay niya.
I saw a list of some well-known actors, actresses, and directors. Nanlaki ang mata ko. Seriously? Bakit ba nagugulat pa ako?
Maya-maya pa ay may mga bagong pasok sa lobby ng Hotel. Lumabas ako ng front desk office at lumapit sa kanila.
"Good evening Ma'am, Sir. Welcome to Diamond Hotel." I give them a wide smile.
"Miss, we have a reservation here." the middle aged man said. I think he's the director.
"Yes, Sir." he nodded. "Let's go, Sir." pagkatapos ko makuha ang susi ng VIP room na pina reserve nila ay sinamahan ko na sila sa taas.
"Thanks... Miss." the director said.
"Welcome, Sir." I smiled. "If you have any concern Sir, just call me at the lobby." he nodded.
Nagmadali akong umalis dahil bigla akong nakaramdam ng ihi. Saktong bumukas ang elevator nang nasa tapat na ako nito. Nakita ko ang isang lalaki na naka shades din, mukha rin siyang artista at nahuli ng dating. Napatitig siya sa akin ng matagal bago tuluyang lumabas ng elevator.
---
Nagpatuloy naman ang magandang takbo ng trabaho ko. Kahit ngalay na ang bibig ko kakangiti at kakabati sa mga customers namin. Fight lang! For the good future!
Sipag at tiyaga para sa pangarap. Hirap muna bago ang sarap.
"Nette, sayo ata 'to." Anya said. She's also a receptionist. She's holding a small envelope and chocolates.
"What?" inabot niya sa akin iyon. "Kanino galing?" I asked. Nakasulat sa envelope ang pangalan ko. Napakunot ang kilay ko.
"I don't know." she shrugged. "Nandito na lang yan e, hindi ko naman nakita kung kanino galing."
Binuksan ko ang letter at binasa ang nakasulat dito. What the-- Is this a love letter? Tiningnan ko naman ang mga chocolates na kasama nito. Seriously? It's really a love letter.
Kaso walang nakalagay na name kung kanino galing. Ang tanging nakita ko lang ay tatlong numero sa hulihan ng sulat.
124
Nang araw na nakatanggap ako ng sulat at tsokalate ay nagpatuloy na ito. Araw-araw, walang mintis, walang palya ang pagbibigay sa akin ng aking secret admirer. Walang palya rin ang pang aasar ni Anya sa akin.
Hanggang sa nakaisip ako ng plano. Pumasok ako ng maaga para maabutan kung sino man ang nag iiwan ng sulat at tsokalate sa front desk.
Naghintay lang ako sa lobby. Hindi muna ako nagsuot ng uniporme. Naka cap ako at jacket hanggang sa umalis na ang dalawang kapalitan namin ni Anya.
Maya-maya pa ay may lalaking naka hoodie na black ang lumapit sa front desk. Hindi na ako nag aksaya ng oras at nilapitan ito.
"Who are you?" kalmado kong tanong. Napatigil naman siya matapos mailagay ang sulat at tsokolate.
Humarap siya sa akin ng malawak ang ngiti. "Hi?" he said.
Wtf?!
He's an actor! The famous actor Philip!
"W-what do you want from me?" I'm trying to be calm.
"I want you to be mine." napanganga ako sa sinabi niya.
"W-what?!"
"No more questions. You are mine now." he said in a serious tone.
What the hell?!
---
Pagkatapos ng araw na iyon. Naging magulo na ang pagkatao ko. Hindi ako makapag trabaho ng maayos dahil sa Philip na 'yon.
Speaking of--
"Hey." pagtawag niya. Wala ba siyang trabaho?
"Stay away from me." I said. Buti na lang at wala si Anya.
"Sungit." narinig ko ang pagtawa niya. Napalingon ako at inirapan siya.
"Umalis ka na kung hindi tatawag ako ng guard."
"Your choice." hinahamon talaga ako.
"Security!" sigaw ko.
Dumating ang mga security.
"May problema po ba? Sir?"
What?! Ako yung tumawag ng security dito ah.
"Nothing, just go back to work." utos ni Philip.
"Hulihin niyo yang lalaking yan!"
Naguluhan ang mga guards. "Ma'am, hindi po namin pwedeng hulihin si Sir Philip."
"Why?!"
"Boss po natin siya, kapatid ni Sir Chase."
Wtf?! Boss?! Bakit hindi ko alam?!
Nakita ko ang pagngisi ni Phillip. "Tss." padabog akong umalis ng front desk.
---
Hindi kami pwede ni Philip. Bukod sa artista siya at mayaman kapatid din pala siya ng boss ko. Sino ba naman ako? Isa lang akong hamak na babae. Hindi artista at walang kayamanan. Nasisiraan na ba siya ng bait? Bakit sa dinami-rami ng tao ako ang napagtripan niya?
Wala akong panahon sa pagmamahal na yan. Dahil lahat ng minamahal ko iniiwan ako. Katulad nila mama at papa. Wala na akong kasama sa buhay. Ako na lang mag isa.
"Hey..." isa pang hey niya masasapak ko siya.
Nasa parking lot kami ng Hotel. Balak ko ng tapusin ang kalokohan niya.
"Tigilan mo na nga ako sa kalokohan mo Philip."
"I'm serious here, Antoinette." he says my name for the first time. I got goosebumps.
"No, you are not."
"Listen to me, I'm not joking here. I want you at hindi na kita papakawalan pa."
"W-what are you saying?!" I asked confused.
"Antoinette, please remember me. Ako yung lalaking nakausap mo noon. Sa cemetery."
Napapitlag ako sa sinabi niya. Nagbalik ang mga alaala na iyon.
"Lahat ng nagmamahal sa akin iniiwan ako. Wala na akong kasama. Iniwan na nila ako." patuloy pa rin ang pag iyak ko sa tapat ng lapida nila mama at papa.
"Miss, calm down..." a voice of unfamiliar man. "I am here." the meaning of 124.
"Giveme a chance to love you, alam kong takot ka na. Hindi kita iiwan."
