Rumble Trouble niHannahRedspring, winner ng Beyond Borders ng WattpadRomancePH
Oops! This image does not follow our content guidelines. To continue publishing, please remove it or upload a different image.
"This person causes my emotions to rumble. It's troubling, however..."
Kung ano pa ang inaasahan mong mangyari, iyon ang hindi nangyayari.
Pinagplanuhan ni Jaime ang trip niya papuntang Sagada para sa pagdedetox mula sa maingay na trabaho niya sa siyudad. Nag-ipon siya ng sapat na vacation leaves at nag-plot ahead of time para matupad lang ang inaasam asam niyang breakaway trip.
Ngunit iilan sa plano niya ay hindi natupad na nagsilbing dahilan kung bakit nayanig ang tahimik niyang mundo ng mga kaibigang kano na nakilala niya sa tour.
Asaran sa unang araw. Rambulan sa pangalawang araw, ngunit pagdating ng pangatlong araw, hindi niya inaasahang mas mayayanig pa ang kanyang tahimik na mundo nang dahil sa isang hindi inaasahang 'pagtatapat.'
Ano ang tamang sagot para ang gumugulo sa isipan niya ay mabigyang kaliwanagan?
DETOX.
Ito ang kailangan ng isipan ko, ng katawan ko at ng kaluluwa ko.
Buti na lang din at nakaipon ako ng sapat na leaves at nakapag-plot na rin ako ahead of time para sa pinaplano plano kong pagre-recharge mula sa maingay at magulong mundo sa siyudad.
Siguro ayos na ang dalawang gabi at tatlong araw para sa pahinga, weekends din naman. Sa isang taon kasi labing-lima lang ang VL's ko at ayoko naman gamitin ang SL's ko dahil naco-convert iyon sa cash tuwing natatapos ang taon.
"Para kang maglalayas Jaime ah!" tukso ng mga kaopisina ko sa akin. Dinala ko na kasi ang mga gamit ko para hindi na ako uuwi sa amin. Saktong after shift kasi ang meetup ng mga kasama ko sa tour papuntang Sagada, ayoko naman ma-late dahil solo-traveler lang ako. Buti nga at nakakuha ako ng slot para sa schedule na sakto sa VL ko.
"Alis na ako guys, have a good weekend." nakangiting paalam ko sa kanila at dumiretso na sa may elevator pababa ng building.
Nag-commute ako papuntang McDonalds sa North Avenue at nakita ko na doon ang van na sasakyan namin. Grupo-grupo sila, may ibang locals na katulad ko at may ibang foreigners din. Nasa isang sulok lang ako nang tawagin ang pangalan ko sa attendance ng host namin para sa trip na ito kaya itinaas ko na ang kamay ko.
Inaanyayahan na rin kami agad na sumakay sa loob ng van, kaya yung mga grupo-grupong magkakasama ay nag tabi-tabi sa likuran para raw hindi na magulo ang buddy system nila. Nakakatawa, dahil para sa grupo na iyon field trip nila ito; naalala ko tuloy noong college pa ako. May mga barkada rin akong nakakasama sa ganitong gala, but then priorities change. Ang iba may kanya-kanya ng asawa at anak. Kung dati ay nayayaya ko sila sa mga ganitong outing, ngayon hindi ko na pinag-aaksayahan ng panahon magyaya dahil alam ko naman na bihira magkatugma ang mga schedules namin.
