(Completed) ဆရာဖြစ်ရတာမလွယ်ဘူး (ဆရာျဖစ္ရတာမလြယ္ဘူး)

Chapter(67) - အတိုချုံး

Unicode

အခန်း(၆၇) - အတိုချုံး

ပတ်ဝန်းကျင်က အနည်းငယ် မှုန်မှိုင်းနေသည်။ နွမ်းနယ်မှုများက ရှန်ကျစ်ရှန်း၏ အရိုးများထဲသို့ နက်နက်ရှိုင်းရှိုင်း စိမ့်ဝင်နေသလိုမျိုးသူ့အစွမ်းအားလုံး ကုန်ဆုံးနေ၏။ မျက်လုံးကို ဖွင့်လိုက်သည်နှင့် တစ်ခဏမှာပင် မျက်ခွံများက ပြန်လည် ပိတ်ပိတ်ကျချင်နေသည်။

သူက သတိတကြီးဖြင့် ပတ်ဝန်းကျင်အား လှည့်ပတ် ကြည့်လိုက်သောအခါမှာ သူအခု ပဉ္စမတောင်ကုန်းမှာ ရှိမနေတော့ပဲ ရင်းနှီးနေသည့် ထူးဆန်းသော အခန်းတစ်ခုထဲ ရောက်နေသည်ကို တွေ့ရှိလိုက်ရလေသည်။

၎င်းက ရင်းနှီးနေသည်မှာ အခန်းတစ်ခုလုံး၏ ဖွဲ့စည်းပုံကသူ့အကြိုက်နဲ့ ကွက်တိကျနေသောကြောင့်ပင်။ သို့သော်လည်း ထူးဆန်းသည်ကတော့ ဒီအခန်းက သူဘယ်တုန်းကမှ မနေခဲ့သည်မှာ သေချာနေသောကြောင့်သာ။

ရုတ်တရက် နွေးထွေးစိုစွတ်သော အထိအတွေ့သည် သူ့ရင်ဘတ်ဆီသို့ ကျရောက်လာ၏။ ရှန်ကျစ်ရှန်းက အထိတ်တလန့် ဖြစ်သွားမိသည်။ သူငုံ့ကြည့်လိုက်သောအခါ ရန်ကျင်းက သူ့ကို လက်တစ်ဖက်ဖြင့် ပွေ့ဖက်ထားရင်းဖြင့် သူ့ခန္တာကိုယ်အား မျက်နှာသုတ်ပဝါဖြင့် ဂရုတစိုက် ညင်သာစွာ သန့်ရှင်းပေးနေသည်ကိုသာ တွေ့လိုက်ရသည်။

သူ့ရဲ့ခန္ဓာကိုယ်အပေါ်ပိုင်းက လုံးဝကို ဗလာဖြစ်နေပြီးသူ့ကို အတော်လေး မလုံခြုံသလို ခံစားရစေသည်။ အရေပြား၏ လက်မတိုင်းသည်ပင် တုန်ယင်နေမိသည်။ ရှန်ကျစ်ရှန်းက အသက်ပြင်းပြင်း ရှုလိုက်ပြီး သိချင်မိသွားသည် ; ရန်ကျင်းက ဘာလုပ်နေတာလဲ? ဒါက ဘယ်လို လှုံ့ဆော်မှုမျိုးလဲ?

သူမေးလိုက်ချင်တယ် ဒါပေမဲ့ ဘယ်လောက်ပဲ ကြိုးစားနေပါစေ အားနည်းလှတဲ့ အသံတိုးတိုးလေးကိုသာ လုပ်နိုင်တာမို့ ရန်ကျင်းက သူ့စကားကို မကြားဘူးလေ။

ရှန်ကျစ်ရှန်းသည် သူ့ခန္တာကိုယ်အပေါ်ပိုင်းဆီ ကျရောက်နေသည့် ရန်ကျင်းရဲ့ အကြည့်အား ခိုးကိုးရာမဲ့စွာဖြင့် ခံယူနေရင်း အပူစီးကြောင်းတစ်ခုက သူ့ကိုယ်ထဲ ထိုးတက်လာတာကြောင့် ရှက်ရွံ့စွာဖြင့် ခြေချောင်းလေးများ ကွေးချင်လာသည်။